6 Strategies For Creating An Inquiry-Driven Classroom
door Irena Nayfeld, TeachThought PD Inquiry Workshop Facilitator
Leraren van jonge kinderen jongleren met veel.
Er is geletterdheid, wiskunde, wetenschap, sociale en emotionele ontwikkeling, leerstandaarden, de behoeften van elk kind, materialen om activiteiten boeiend, veilig en educatief te maken…de lijst gaat maar door. Onderzoekers komen er steeds meer achter dat gewoonten van geest en ’21-eeuwse vaardigheden’, zoals nieuwsgierigheid, doorzettingsvermogen, samenwerking, groeikracht, kritisch denken en creativiteit, kneedbaar zijn en, wanneer ze worden gekoesterd, het leren op alle academische gebieden verbeteren.
Curiositeit is een krachtige katalysator voor leren. Jonge kinderen willen de wereld om hen heen begrijpen en laten hun belangstelling blijken door vragen te stellen – soms zelfs te veel vragen! Als opvoeders kunnen wij druk voelen om door te gaan met ons voorgenomen lesplan of om tot ons ‘punt’ te komen.’
Dit kan ertoe leiden dat wij, als opvoeders, vooruit duwen in plaats van te luisteren naar de vraag van een kind, of om deze kort te beantwoorden en verder te gaan. Het doel van onderwijs zou moeten zijn om geesten te koesteren en te laten groeien die klaar zijn om problemen op te lossen en kritisch na te denken, en vragen stellen is een noodzakelijke vaardigheid in dat proces.
Om deze reden willen we prioriteit geven aan het stellen van goede vragen en dit voorop stellen in onze missie voor onze klassen en onze leerlingen.
6 Strategieën voor het creëren van een onderzoekende klas
Hoe kunnen opvoeders in de vroege kinderjaren, gezien alle andere verantwoordelijkheden en prioriteiten, omgevingen en ervaringen creëren die nieuwsgierigheid en onderzoek tot bloei laten komen?
Laat leerlingen spelenderwijs ontdekken en leren
Stelt u zich eens voor dat u bij een workshop professionele ontwikkeling bent, en de begeleider geeft u een stapel materialen voor uw volgende project. Voordat je de kans hebt gehad om ze in je op te nemen of uit te zoeken wat wat is, zegt de begeleider: “Oké, welke vragen heb je?”
Naast “Wat zijn dit?” is het moeilijk om diepgaande, zinvolle vragen te stellen over de materialen of het project waarvoor je nog geen tijd hebt gehad om ze te onderzoeken. Als je eenmaal de kans hebt gehad om ze nader te onderzoeken, ze aan te raken, te bewegen, hun onderlinge relatie te begrijpen, zul je waarschijnlijk waarnemingen doen en doelgerichter gaan onderzoeken; nu ben je klaar om vragen te stellen en je begrip van dit project naar een hoger niveau te tillen.
Bedenk dit steeds wanneer u een nieuwe activiteit aan uw leerlingen voorstelt – we kunnen niet van kinderen verwachten dat ze zinvolle vragen stellen als ze niet eerst de tijd hebben om te verkennen en te spelen.
Zie ook 8 Kritische Vaardigheden voor een Modern Onderwijs
Een hele kleine groep besteden aan het spelen met nieuwe materialen lijkt misschien ’tijdverspilling’, maar deze verkenning zal zich uitbetalen – de volgende dag, wanneer u klaar bent om de activiteit te introduceren, is hun verlangen om aan te raken en te spelen de dag daarvoor vervuld. Hierdoor kunnen ze zich beter concentreren op uw instructies, en die eerdere ervaring als basis gebruiken, wat meer betrokkenheid, meer doordachte vragen, en duurzamer leren betekent.
Verander een les in een project (of een projectgebaseerde leermogelijkheid)
Vaak hebben we het gevoel dat elke les die we geven een ‘punt’ moet hebben of iets concreets dat de kinderen hebben gemaakt of geleerd of tot stand gebracht. We willen kunnen zeggen: ‘Dit is wat ik ze vandaag heb geleerd. Dit is iets wat we aan de ouders kunnen laten zien. Hier is een les die ik van de lijst kan afvinken.’
De waarheid is dat echt leren tijd kost, en ervaringen die geleidelijk op elkaar voortbouwen in de loop van de tijd kunnen een investering, interesse en begrip creëren die onmogelijk in een les van één dag kan worden gecreëerd.
Het creëren van een heel project klinkt in eerste instantie misschien intimiderend, maar leerkrachten vinden eigenlijk dat een projectmatige mentaliteit veel druk wegneemt, hen de ruimte geeft om de interesses van kinderen te verkennen en hun vragen te gebruiken als springplanken voor verkenning, terwijl ze nog steeds aan uw vereisten en doelstellingen voldoen.
Laten we zeggen dat het Halloween is en dat u het over pompoenen wilt hebben. Eén les over pompoenen kan een week lang van wetenschappelijke en wiskundige activiteiten worden, waarbij kinderen eerst de pompoenen verkennen, ze opensnijden en de binnenkant bekijken, ze vergelijken met andere vruchten en groenten, hun grootte, omtrek en gewicht meten, en vervolgens enkele vragen genereren die leiden tot een doorlopend experiment.
Wat willen we nog meer weten over pompoenen? Misschien wil een kind weten wat er gebeurt als we hem buiten laten staan – gaat hij rotten? Hoe lang duurt het dan? Een ander vraagt zich misschien af hoe een pompoen pompoentaart wordt. Een derde zou kunnen vragen waar, of hoe, pompoenen groeien.
Als leerkracht kun je die nieuwsgierigheid gebruiken om een vraag te stellen, kinderen leren hoe ze antwoorden kunnen vinden met behulp van boeken of technologie, en, het allerbelangrijkste, ze laten zien dat hun vragen kunnen leiden tot experimenten, verkenningen en nieuwe kennis!
Stop met de expert te zijn
Als er eenmaal een vraag is gesteld, kan de leerkracht drie wegen bewandelen:
1. Negeer de vraag of vertel de leerling dat het nu niet het juiste moment is.
2. Beantwoord de vraag zo goed als u kunt en ga door met uw les.
3. Zeg: “Ik weet het niet, maar dat is een goede vraag… hoe kunnen we erachter komen?”
Het is niet erg om het antwoord niet te weten! Sterker nog, dat kan leiden tot rijkere, diepgaandere en interessantere discussies. Als je het antwoord niet zeker weet, gebruik dat dan als een kans om nieuwsgierigheid te stimuleren.
Tel de kinderen dat u het antwoord niet weet en vraag ze naar suggesties over hoe we erachter kunnen komen! Misschien kunnen ze boeken lezen, online video’s bekijken, Google gebruiken of een experiment uitvoeren om achter het antwoord te komen!
Bedenk eens hoeveel krachtiger en duurzamer dit leren zal zijn wanneer de leerlingen de verantwoordelijkheid nemen, en wanneer de hele klas actief betrokken is bij het samen opbouwen van de kennis!
Heb een (goed) plan voor vragen
Stap 1 is het creëren van een klasomgeving waarin goede vragen welkom zijn. Als we echter toestaan dat elke vraag leidt tot een nieuwe discussie of onderzoek op dat moment, zullen we nooit een les afmaken die we beginnen.
Daarom is het belangrijk om een actieplan voor vragen of een systeem in uw klas te hebben voor de manier waarop vragen worden behandeld. Afhankelijk van het moment waarop de vraag wordt gesteld, kan het prima zijn de vraag te beantwoorden of een gesprek te beginnen.
Hoe zit het echter met vragen die wel over het onderwerp gaan, maar waarvan het langer zou duren om ze volledig te beantwoorden? Hoe zit het met vragen die de les te ver zouden afleiden om op dit moment te kunnen worden behandeld? Om kinderen mondiger te maken en de boodschap over te brengen dat vragen belangrijk zijn, willen we nadenken over waar deze vragen passen, wanneer ze worden beantwoord, en door wie.
In een onderzoekend klaslokaal sturen vragen het leren aan, en leerlingen sturen de vragen.
5. Maak een ‘wondermuur’.’
Een manier om dit te bereiken is leerlingen te helpen een ‘wondermuur’ te maken.’
Een ‘wondermuur’ is een geweldige ruimte om vragen te ‘parkeren’, maar het is alleen geweldig als kinderen weten dat er een vaste tijd en procedure is voor wanneer die vragen zullen worden bekeken. Misschien kiest u 1-2 vragen om te beantwoorden tijdens de ochtendkring.
Misschien bekijkt u ze zelf tijdens onafhankelijk werk en verloot u dan wie het antwoord van de computer mag vinden.
Bedenk een consequent systeem dat voor u en uw klas werkt, en maak het tot een vast onderdeel van de routine, zodat vragen een middel zijn om te leren en niet afleiden.
Ed notitie: Het onderstaande item is toegevoegd door Terry Heick om de ideeën van de auteur aan te vullen.
Het benadrukken van de evolutie van studentenvragen
Gelijk aan de Wonder Wall, overweeg niet alleen vragen te benadrukken, maar ook de evolutie van vragen – of publiceer ze zelfs op de een of andere manier voor een relevant publiek.
Hoe vragen veranderen is een sterke indicator van begrip. Denk eens aan het volgende scenario:
Een leerling begint een les over immigratie met een ‘vraag in het dagboek’: Wat is immigratie eigenlijk? Na het lezen van een artikel over immigratie kunnen ze vragen: ‘Hebben sommige landen meer immigranten dan andere?
Wat als ze daarop voortbouwen en vragen: ‘Welke problemen veroorzaakt immigratie en welke lossen ze op?’
Hoe zouden regeringen moeten ‘reageren’ op immigratie? Moeten ze die aanmoedigen? Ontmoedigen?
Wat voor culturele verschuivingen leiden tot verschuivingen in immigratiepatronen? Hoe heeft bijvoorbeeld de technologie de immigratie veranderd? Hoe beïnvloedt het beleid van wereldleiders de immigratie?
Hoe moeten de burgers van een land reageren op immigranten? Wat is het verschil tussen de rechten van een immigrant en de rechten van een burger?
Hoe zou ik mij voelen als ik naar een ander land zou moeten immigreren? Doet dat ertoe? Wie beslist daarover? Is het eerlijk dat zij dat beslissen? Is ‘eerlijk’ belangrijk? Wie mag ‘eerlijk’ definiëren?
Al deze vragen wijzen op een hoger begripsniveau dan de eerste; vragen zijn uitstekende beoordelingsmethoden.
6 Strategieën voor het creëren van een onderzoekende klas