American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine

admin 0 Comments Articles

American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine

Aan de Redactie:

Wij lazen met belangstelling de analyse van het Lung Health Study Cohort en het Canadian Cohort of Obstructive Lung Disease door Aaron en collega’s (1). In hun artikel beschrijven de auteurs zes mogelijke FEV1/FVC trajecten, en op basis daarvan gebruiken zij logistische regressie techniek om diagnostische instabiliteit te voorspellen als de FEV1/FVC in de loop van de tijd veranderde en diagnostische omkering als de aanvankelijke FEV1/FVC veranderde van <0.7 naar >0.7 aan het eind van de follow-up. Wij feliciteren hen met hun inspanningen. Net als wij in onze recente evaluatie van het Lovelace Smokers Cohort (2), vonden Aaron en collega’s ook bewijs dat suggereert dat chronische obstructieve longziekte (COPD) niet uniform progressief is en dat een enkele spirometrische beoordeling mogelijk niet betrouwbaar is voor het stellen van de diagnose. Wij willen ook wijzen op een belangrijke interpretatieve beperking van hun analyse.

Een toename van FEV1/FVC tot een “normale” waarde, groter dan 0,7 of ondergrens van normaal in hun artikel, kan via twee verschillende mechanismen optreden: een toename van de FEV1 of een afname van de FVC. De tweede groep patiënten met een verlaagde FVC en FEV1 maar een behouden FEV1/FVC wordt in het algemeen aangeduid als Global Initiative for Chronic Obstructive Lung Disease (GOLD) Unclassified (GOLD-U) of Preserved Ratio Impaired Spirometry (3). Dit patroon is ook wel aangeduid als niet-geclassificeerde, aspecifieke of restrictieve spirometrie. In het vervolg van deze brief verwijzen wij ernaar als GOLD-U. De aanwezigheid van GOLD-U is in verband gebracht met verminderde functionele capaciteit (4) en verhoogde mortaliteit (5). Bovendien, in onze analyse van het Lovelace rokers cohort, waar we de diagnostische instabiliteit van COPD hebben aangepakt door gebruik te maken van overgangskansen in een Markov-achtig statistisch model, hadden GOLD-U patiënten een slechtere gezondheidsstatus (d.w.z, hogere St. George’s Respiratory Questionnaire totale en subschaal scores) dan gezonde rokers (gedefinieerd door normale FEV1/FVC en FEV1 >80%) en patiënten met COPD GOLD stadium I. Individuen stapten over van GOLD-U naar COPD GOLD stadia I en II+, wat 31% van alle overgangen uit GOLD-U stadium omvatte (2). Op dezelfde manier kunnen patiënten met COPD GOLD stadia I en II+ overgaan naar GOLD-U stadium, wat 50% uitmaakt van alle overgangen naar het GOLD-U stadium. Onze studie toonde aan dat een overgang van COPD GOLD-stadium I naar GOLD-U-stadium (deel van de definitie van diagnostische omkering door Aaron en collega’s) geen gunstige overgang was, aangezien de gezondheidsstatus lager was in de laatste categorie. Samenvattend, GOLD-U patiënten verschillen van gezonde rokers, ook al hebben beide categorieën een normale ratio en werden ze opgenomen in de definitie van diagnostische omkering door Aaron en collega’s. Naar onze mening zou hun artikel gebaat zijn bij een verduidelijking van hun relatieve bijdragen aan diagnostische omkeringen en eventuele veranderingen in hun voorspellers.