Apple MacBook Pro met Retina-display review: Apple MacBook Pro met Retina-display
Zelfs in het dagelijks gebruik ziet het scherm er geweldig uit. Kleuren springen eruit en afbeeldingen hebben veel diepte, maar het grootste verschil zit hem voor mij, net als bij de nieuwste iPad, in tekst. Vergelijk blokken tekst naast elkaar (met de “reader” knop in Safari is dat een prima manier), op een Retina en een standaard MacBook Pro scherm, en het verschil is onmiskenbaar, zoals hierboven te zien is. De niet-Retina 15-inch Pro die ter vergelijking is gebruikt, heeft een native resolutie van 1.440×900 pixels.
Interessant is dat de nieuwe Retina Pro, net als de andere 13-inch en 15-inch MacBooks, vasthoudt aan een beeldverhouding van 16:10, terwijl de veel gangbaardere 16:9 alleen in de 11-inch MacBook Air wordt gebruikt. Het is moeilijk voor te stellen dat dit een enorm verschil zou maken, maar sommige mensen hebben sterke voorkeuren, en er is iets voor te zeggen om de beeldverhouding van HD-televisie-inhoud te evenaren, of in ieder geval een universele standaard te hebben om rond te ontwerpen.
| Apple MacBook Pro met Retina-display | Gemiddelde voor categorie | |
|---|---|---|
| Video | HDMI, DisplayPort (via Thunderbolt) | VGA plus HDMI of DisplayPort |
| Audio | Stereoluidsprekers, aansluitingen voor hoofdtelefoon/microfoon | Stereoluidsprekers, aansluitingen voor hoofdtelefoon/microfoon |
| Data | 2 USB 3.0, 2 Thunderbolt, SD-kaartlezer | 4 USB 2.0, SD-kaartlezer, eSATA |
| Networking | Ethernet, 802.11n Wi-Fi, Bluetooth | Ethernet, 802.11n Wi-Fi, Bluetooth, optioneel mobiel breedband |
| Optische drive | Neen | DVD-brander |
Apple kan zowel geven als wegnemen als het gaat om poorten en aansluitingen. Ethernet, de optische drive, en FireWire zijn op het hakblok, maar – in wat ik kan alleen maar omschrijven als een zeer aangename verrassing – HDMI is toegevoegd.
De twee Thunderbolt poorten verdubbelen letterlijk die nog steeds niet gebruikte verbinding, en het paar USB 2.0 poorten zijn USB 3.0 geworden. Beide zijn potentieel nuttig voor het toevoegen van externe opslag om het flash-geheugen te vergroten, maar je hebt die extra aansluitingen misschien ook nodig om dongles voor Ethernet en FireWire aan te sluiten.
De standaard 256 GB solid-state opslag ligt voor mij dicht genoeg bij de mainstreamgrootte, maar digitale packrats zullen de 512 GB-optie willen, onderdeel van een opgewaardeerd basismodel dat begint bij $ 2.799. Er is ook een upgrade van 768 GB, maar die kost 500 dollar extra. Toch is dit een van de eerste “professionele” laptops die zonder draaiende platter drives kan.
Maar het is de HDMI die echt een doorn in het oog is. We hebben er jaren om gevraagd, gewoon omdat het de makkelijkste manier was om materiaal op grote tv’s, projectoren, externe monitors enzovoort te krijgen. Apple voegt niet altijd iets toe alleen omdat het “praktisch” is (zie: SD-kaartsleuf, 11-inch MacBook Air), dus laten we er maar van uitgaan dat de herhaalde vermelding van HDMI in de artikelen over “verlanglijstjes” voor MacBooks door de jaren heen eindelijk enige invloed heeft gehad (hoe onwaarschijnlijk dat ook lijkt).
De high-end 2,3GHz quad-core Core i7 CPU en Nvidia GeForce 650M GPU doen me denken aan de recente reeks Ivy Bridge gaming laptops die we hebben gereviewd. Die hadden ook quad-core Core i7 Ivy Bridge CPU’s met nieuwe Nvidia GPU’s. Dit waren echter gigantische 17-inch desktopvervangers, met enorme behuizingen en een vreselijke batterijlevensduur. Ik heb onlangs een 15-inch versie gezien van Maingear, en de Retina Pro voelt aan als dat soort serieuze kracht ingekrompen tot een veel slanker formaat.
In onze CNET Labs benchmark tests, liep het systeem zelfs sneller dan die eerste golf van quad-core Intel Core i7 Ivy Bridge systemen. Het voorbehoud is dat onze benchmarks, inclusief Photoshop en een multimedia multitasking test met QuickTime, de neiging hebben om te worden gewogen naar OS X prestaties. In de praktijk leek hij goed opgewassen tegen een systeem als de Origin Eon 17-S. Dat is meer dan genoeg kracht voor vrijwel elke taak, en nog indrukwekkender als je bedenkt dat die andere systemen meestal full-size desktop vervangers zijn.
De overstap van AMD graphics naar Nvidia’s GeForce 650M is ook een grote stap. Macs zijn nooit serieuze spelmachines geweest, maar incidentele toppers zoals Diablo III zijn cross-platform beschikbaar, en vormen een uitstekende anekdotische test. Dat spel zal via een toekomstige update extra ondersteuning bieden voor de native resolutie van 2.880 x 1.800, maar voorlopig kun je de resolutie in het spel nog steeds zo hoog zetten in het optiemenu. Het zorgde voor een ietwat trage ervaring, met een snelheid van ongeveer 23 frames per seconde, volgens de framerate-teller op het scherm. Teruggezet naar een 1,440×900-pixel resolutie, vloog het spel, met ongeveer 65 frames per seconde.
Om de prestaties te vergelijken met die van oudere MacBooks, hebben we onze gedateerde Call of Duty: Modern Warfare test gedaan. Het programma crashte toen we probeerden de in-game resolutie op te schroeven naar 2880 x 1800 pixels, maar draaide met 75,4 frames per seconde bij 1.440 x 900 pixels en 70,8 frames per seconde bij 1.680 x 1.050 pixels. De vorige twee 15-inch MacBook Pro’s die we hebben getest, met verschillende AMD GPU’s, deden dezelfde test met tussen de 41 en 51 frames per seconde bij 14×9.
(Kortere balkjes geven betere prestaties aan)
(Kortere balken wijzen op betere prestaties)
(Kortere balken wijzen op betere prestaties)
(Langere balkjes wijzen op betere prestaties)
Batterijduur is altijd een sterk punt van MacBooks geweest, vooral in combinatie met de zeer efficiënte processors van Intel en de lagere energievereisten van vaste opslagmedia. Hoewel dit systeem een afzonderlijke GPU heeft, kan deze component naar behoefte worden in- en uitgeschakeld, zodat hij je batterij niet onnodig leegzuigt. Een paar jaar geleden moest je je op MacBooks afmelden en weer aanmelden om de grafische processor te verwisselen, maar sinds een paar generaties gebeurt dat automatisch en naadloos. In onze test waarbij we de batterij leeg lieten lopen door video’s af te spelen, hield de nieuwe MacBook Pro het 6 uur en 59 minuten vol. Dat is geweldig voor een 15-inch laptop, en afhankelijk van de werkbelasting kan het zelfs nog langer duren. De vorige 15-inch MacBook Proran deed er ongeveer even lang over, 6 uur en 54 minuten. Ja, dit is, net als alle huidige MacBooks, een verzegelde batterij. Sommige mensen hebben daar een positieve hekel aan, ik heb er nooit last van gehad.
Apple geeft een jaar garantie op onderdelen en arbeid, maar slechts 90 dagen telefonische ondersteuning, wat wij altijd vreemd hebben gevonden. Upgraden naar een volledig driejarig plan onder AppleCare kost een extra $349 en is vrij veel een must-buy, gezien de propriëtaire aard van Apple producten en hun verzegelde behuizing. Ondersteuning is ook beschikbaar via een goed gevulde online kennisbank, video tutorials en e-mail met de klantenservice, of via een persoonlijk bezoek aan de Genius Bars van Apple winkels, die, in mijn ervaring, altijd redelijk frustratie-vrije ontmoetingen zijn geweest.
Ik heb de 15-inch MacBook Pro al eens een van de meest universeel bruikbare allround laptops genoemd die je kunt kopen. Deze nieuwe versie doet daar nog een schepje bovenop met HDMI, snellere poorten en meer draagbaarheid. Maar hij doet daar ook iets aan af door het ontbreken van een optische drive en Ethernet-poort, plus de zeer hoge vanafprijs. De Pro en Retina Pro zijn duidelijk twee laptops die voor twee verschillende gebruikers zijn ontworpen, en met uitzondering van forensen die de hele dag werken en iets nodig hebben dat dichter bij een MacBook Air of ultrabook ligt, is een van de twee takken van de MacBook Pro-stamboom waarschijnlijk nog steeds de meest universeel bruikbare laptop die je kunt kopen.
Benchmarktests door Julie Rivera en Joseph Kaminski.