Aquariumbestendige verf
Hallo, Heb al jaren niets meer gepost maar was op zoek naar iets en kwam deze thread tegen (hallo Woeisme – we hebben vroeger gechat)
(zie laatste deel van post voor “oplossingen”)
Mijn boeken zijn al lang ingepakt maar ik ga dit posten (excuseer eventuele typefouten)… De materie hierover valt ver buiten het bestek van dit forum. Achtergrond in pre dierenarts / diergeneeskunde, en tientallen jaren van het werk als beeldhouwer in materialen en meest saillante eindigde met chemisch letsel te wijten aan blootstelling aan deze zeer klassen van materialen – sommige meer sommige minder giftig.
Ik was verlamd, inwendige bloedingen, uitval van meerdere organen enzovoort en deed onderzoek naar de weg “naar beneden” en was vegetatief voor vele jaren. Alleen door mijn eigen onderzoek naar alternatieve therapieën kan ik nu hier posten (d.w.z. functioneel zijn).
Als kunstenaar heb ik mezelf blootgesteld en ben ik blootgesteld (scholen, hogescholen) aan een groot aantal materialen (nu weten de meesten dit niet, maar er zijn merknamen voor de meeste klassen van deze producten – lees OSHA boekjes over chemische eigenschappen, toxiciteit, en merknamen. Men moet in principe de menselijke anatomie en fysiologie, neurotoxicologie en andere verwante gebieden begrijpen om te begrijpen wat deze chemicaliën met onze systemen doen (ik was net toegelaten tot NYU voor Masters in allied Health Field).
Bij wet wordt men geacht met een doktersbrief een MSDS te kunnen krijgen – veel bedrijven hebben zich daar nooit aan gehouden (material safety data sheet). (Veel bedrijven liegen trouwens ronduit over de veiligheid van hun producten, de EPA is niet de beste barometer). De meeste van deze producten zijn niet alleen giftig wanneer ze niet uitgehard zijn, maar zelfs daarna (hoewel hoe harder het materiaal, hoe minder het na verloop van tijd uitgast – alle kunststoffen blijven na verloop van tijd uitgassen) Ik heb jarenlang kunststoffen en harsen bestudeerd (maar de boeken zijn al lang geleden ingepakt). Harsen zijn van een grote verscheidenheid, maar acryl is helemaal niet hetzelfde als harsen. (hoewel er acrylharsen zijn) Er zijn honderden verschillende producten en men moet de MSDS verkrijgen om precies te weten wat er besproken wordt.
Harsen variëren van druk / warmte uitgehard (hardste, sterkste en industrieel gebruik voornamelijk) naar de over de toonbank twee deel (of zelfs een deel). Twee-componenten is harder en meestal sterker dan een-component (de exothermische kwaliteit dwz warmte maakt het zo als gevolg van zijn eigenschappen). Acryl is van een geheel andere klasse.
Men moet de chemie van deze produkten kennen en dan elke chemische stof opzoeken en zien wat deze doet met de verschillende systemen. Geen enkel, ik herhaal geen enkel is volkomen veilig.
Kleinere organismen zijn kwetsbaarder dan grotere (denk aan de kanarie in de grot.) Dat gezegd hebbende, veel toxiciteitseffecten (opgebouwd in de loop van de tijd en de duur van de blootstelling) vertonen zich niet zo drastisch bij kort levende wezens tegenover langer levende.
Ik zou een schepsel nooit toestaan een “inert” plastic of acryl te verteren, simpelweg vanwege het vermogen (wordt niet verteerd) om zijn systeem te verstoppen btw. En dat is het probleem met de zachtere acryl – het breekt af in water na verloop van tijd (als het nat is is water zijn oplosmiddel, als het droog is achohol, maar dat gezegd hebbende, alle dingen zelfs rots na verloop van tijd kan worden afgebroken door water, en het is zacht genoeg in eigenschap voor dit om binnen het aquarium te gebeuren – na verloop van tijd).
Bedenk ook – alleen maar omdat een product niet slecht ruikt, betekent niet dat het niet schadelijk is.
De schuimsoorten zijn ook giftig en breken na verloop van tijd af (vrij snel eigenlijk) Ik heb gelezen van verschillende diy aquarium projecten die later een puinhoop werden. Hoe zachter het product hoe meer afbraak en giftig. De tweedelige epoxy is zeker duurzamer maar hangt opnieuw van product af d.w.z. industriële acrylhars tegenover ambachtelijke epoxy (honderden verschillende producten zoals Woesime verklaart lees het etiket – dan zoek de eigenschappen op. Realiseer me ook wat EPA en onze gov toestaat, een bepaald aantal sterfgevallen per soorten blootstellingen toestaat (het wordt slechter, maar geloof niet alles u leest)
Als men acryl gebruikt – esp een klein deel enkel MHO en suggestie, zodra gedroogd, een dunne laag of aan van silicone toepast.
Dat zal die situatie gemakkelijk oplossen.
Zo ook met de hardere tweedelige epoxyhars. Een dun uitstrijkje (onzichtbaar) zal afdichten “cure of skin coat” en zal voorkomen dat blootstelling van water aan product.
Toen ik de tweedelige plamuur gebruikte, bracht ik siliconen aan en vervolgens een laag zand om het verder te verhullen, maar voor mij paste dit bij het project.
Noteer het deel van het artikel dat melding maakt van “sensibilisatoren”… de meeste van deze chemicaliën vallen in een of beide categorieën van synthesizers (in slaap brengen zoals ik was) en of sensibilisatoren (zodra een bepaalde hoeveelheid blootstelling, later, nadat veel celschade is gedaan, (kan een grote blootstelling zijn of vele kleine in de tijd) dan ben je gesensibiliseerd – wat betekent levensbedreigende reacties op kleinere en kleinere blootstellingen (zo klein dat de meeste het niet zouden merken).
Sorry dat ik zo lang van stof ben. Zoals de meesten, heb ik niet veel nagedacht over deze producten – totdat ik moest! lol (nou ja, soort van)
……………………………………..
Er is een geweldig boek:
Artist Beware, Updated and Revised: The Hazards in Working with All Art and Craft Materials and the Precautions Every Artist and Craftsperson Should Take (Paperback)
door Michael McCann PhD CIH (Auteur) “Vinylchloride, asbest, benzeen, lood, sigaretten, en nu kunst en ambachtelijke materialen?…” (meer)
Voorbeeld:
Vraag: Is er een verschil tussen polyester-, acryl- en epoxyharsen?
A: Acrylhars (maar niet de acrylaatemulsie, die de basis vormt van acrylverf) is een thermoplast, wat betekent dat het tot een groep kunststoffen behoort die kan worden verhit en herhaaldelijk kan worden gemanipuleerd, terwijl polyesterhars en epoxy thermohardende kunststoffen zijn, die warmte of een katalysator gebruiken om te stollen tot een vaste massa die niet zal smelten.
Acryl wordt gemengd uit acrylpolymeer, een droog poeder, een methylmethacrylaatmonomeer, een dunne vloeistof, en gewoonlijk een of andere organische peroxideverharder. Indien stukken van enige omvang worden overwogen, is een autoclaaf of hydraulische pers noodzakelijk voor het verminderen van luchtbellen en het tegengaan van de interne spanningen die door de sterk exotherme reactie worden veroorzaakt. Het stof is giftig, evenals het monomeer en zijn dampen. En de organische peroxiden zijn bijzonder giftig, sommige zijn explosief en andere veroorzaken onmiddellijke blindheid als ze in de ogen komen.
Polyesterhars, een stroperige heldere vloeistof, wordt gemengd met een kleine maar variabele hoeveelheid van een sterke katalysator, die ervoor zorgt dat de uithardende massa warm wordt (en gaat craqueleren als je er te veel van hebt toegevoegd). Het is veelzijdig spul, bruikbaar voor het coaten, gieten en opbouwen van composieten, meestal in combinatie met glasvezeldoek.
Het is niet zo hard of zo helder als acryl, met een enigszins gelige tint aan het. En het – en vooral de katalysator – is ook zeer giftig, en is aanhoudend slecht ruikende ook.
Epoxyhars werkt ongeveer hetzelfde, ruikt niet zo erg, maar het -en de verharder die het doet uitharden- is een sensibilisator, wat betekent dat je een nare allergische reactie kunt krijgen na herhaalde blootstelling. Sommige verharders zijn in dit opzicht niet zo slecht als andere. Epoxy zal niet water-helder zoals acryl, en weerstaat zonlicht (UV) degradatie niet zo goed, maar werkt beter met high-tech doeken, zoals Kevlar en grafiet.
Al bijna om het even welk droog pigment (met een paar uitzonderingen- test eerst op een kleine schaal) kan worden gebruikt om deze harsen, evenals diverse inerte vullers te kleuren die ook kleur toevoegen; er zijn ook speciale polyester kleurstoffen beschikbaar. Het kan ondoorzichtig of doorzichtig worden gemaakt – acryl wordt gebruikt voor het gieten van “plexiglas”-platen, naast andere heldere dingen.
Wees zeer voorzichtig bij het gebruik van deze materialen: ze worden over het algemeen eerder als industrieel dan als kunstmateriaal beschouwd, en van u wordt verwacht dat u weet hoe u zich tegen de schadelijke effecten ervan moet beschermen. Als u niet over de juiste faciliteiten beschikt om ermee om te gaan, overweeg dan het gebruik van veiliger alternatieve systemen.
Al dat gezegd hebbende – ik heb een aantal “veiliger” oplossingen gevonden, maar zoals de oorspronkelijke poster opmerkte veel zijn van een grotere duurdere hoeveelheid (vijver verf enzovoort).
Opnieuw, gebruik kunstenaar verven in tube (goedkoopste) en na gedroogd (geef het een paar dagen meer) dunne uitstrijkje van aquarium siliconen.
Hetzelfde voor elke expoxy.
Automodel (hobby) enamel – kleine hoeveelheden verkocht en niet duur… weer dun uitstrijkje siliconen. Enamels, epoxy’s zijn giftiger maar duurzamer dan acryl.
(Ik heb de achterkant van veel van mijn aquaria geverfd met fijne acrylverf – alles wat ik had, en was verbaasd toen ik de tank in de kuip liet weken dat later het acryl in het water zat en aan het afbladderen was. Nogmaals, het water is geen opgedroogd oplosmiddel voor acryl, maar het kan en zal afschilferen, afbladderen enzovoort. Kan niet zal. Ik liet het drogen en depte het weer neer)!
Ik heb tweedelige epoxy (loodgieters “stopverf” gebruikt, waarvan ik vrij zeker ben is wat online voor mariene koraalprojecten wordt verkocht) ik gebruikte dit om rotsen over hard plastiek (verbazende sterkte en droogt snel) te plaatsen. Om zeker te zijn, gebruikte ik een dunne laag siliconen om het te verzegelen zodra het was uitgehard en een week van uitharding.
Ik heb net “bondo” gebruikt om een dure breuk in een gigantische acrylbol te verzegelen (ik werk nooit met om het even welk van deze maar deed in dit geval toe te schrijven aan bol die meer dan 250 oorspronkelijk kostte en in tegenstelling tot de blootstellingen op het werk met geen veiligheidsvoorzorgen, nam ik hen, 3de rangenmasker, overspoeld met uitgaande ventilator enzovoort) (een uiterst giftig product en op hetzelfde gebied als vloerstrippers enzovoort) (btw, veel parfums en colognes, textielzepen en wasverzachters zijn van dezelfde op benzine gebaseerde klasse, en vandaar dat de chemisch gewonden er “allergisch” voor zijn.)
Ik ben/was op zoek naar een kleinere hoeveelheid “veilige” (relatief gesproken) verf om deze lelijke roze kleur te coaten.
Ik testte het witte plastic gaas (om licht binnen te laten) en was niet zeker, en dacht dat een neutrale grijze misschien ok zou zijn?
Ik ben van plan een muur van mosgaas te maken en heb een aantal grote stukken moshout die ervoor komen, dus als ik geen kleinere hoeveelheid “vijververf” kan vinden (ik bel misschien en vraag om een proefstukje, lol) zal ik ofwel het mos het meeste van het lelijke laten verbergen… of siliconen en het gaas gebruiken of allebei.
Hier zijn enkele gedachten wel.
Je kunt altijd verf gebruiken en als het droog is (het duurt zoals iemand al zei langer om uit te harden) een dun laagje siliconen aanbrengen. Dit zal het verzegelen en werkt om de “huid” van de behandeling te beschermen, en om het even welke verdere uitgassing tegen te houden ongeacht hoe minuscuul.
Hier is een product dat ik lang geleden heb gebruikt bij het maken van mijn grote binnenvijver van de waterfontein (hypertufa). Het is fantastisch!
Ze hebben een proefverpakking. (zie tweede link) en is wat ik kan bestellen om mijn lelijke bondo te bedekken en eventuele toxiciteit te dichten. Het is op basis van rubber.
http://www.sanitred.com/WaterFountain.htm#
http://www.sanitred.com/pricelist.htm
Mini Sample Pack
$26.95
Bevat genoeg PermaFlex om 7,5 m2 te coaten (2 lagen)
Bevat genoeg LRB/TAV mengsel om een 1″ dia. kraal van 2 cm lang aan te brengen
1/2 pint PermaFlex
1/2 pint LRB (Liquid Rubber Base)
1/4 pint TAV (Thickening Activator)
Instructie