Behandeling van een hartaanval

Behandeling van een hartaanval

Behandeling van een hartaanval

Het is begrijpelijk dat de behandeling voor mensen bij wie een hartaanval is vastgesteld, ingewikkeld kan zijn. Maar dit gedeelte over de behandeling van een hartaanval helpt u bij uw gesprekken met uw artsen en zorgverleners.

Wanneer u meer te weten komt over uw behandelplan, wees dan niet bang om vragen te stellen. Zorg ervoor dat u al uw zorgen kenbaar maakt.

Voorkomende typen hartaanvallen en behandelingen

Het type hartaanval (ook wel myocardinfarct of MI genoemd) dat u hebt doorgemaakt, is bepalend voor de behandelingen die uw medische team u zal aanraden. Een hartaanval treedt op wanneer een blokkade in een of meer kransslagaders de bloedtoevoer naar het hart vermindert of stopt, waardoor een deel van de hartspier zuurstof verliest.

De blokkade kan volledig of gedeeltelijk zijn:

• Een volledige blokkade van een kransslagader betekent dat u een “STEMI” -hartaanval of ST-elevatie myocardinfarct hebt doorgemaakt.
• Een gedeeltelijke blokkade is een “NSTEMI”-hartaanval of een niet-ST-elevatie myocardinfarct

Behandelingen verschillen voor een STEMI- versus NSTEMI-hartaanval, hoewel er enige overlap kan zijn.

Ziekenhuizen gebruiken gewoonlijk technieken om de bloedstroom naar een deel van de hartspier dat bij een hartaanval is beschadigd, te herstellen:

• U kunt stolseloplossende geneesmiddelen (trombolyse), ballonangioplastiek (PCI), chirurgie of een combinatie van behandelingen krijgen.
• Ongeveer 36 procent van de ziekenhuizen in de VS is uitgerust om een procedure te gebruiken die percutane coronaire interventie (PCI) wordt genoemd, een mechanische manier om een hartaanval te behandelen.

In een ziekenhuis dat is uitgerust om PCI toe te passen, zou u waarschijnlijk naar een afdeling worden gestuurd die is gespecialiseerd in hartkatheterisatie, soms een “cath lab” genoemd. Daar kan een diagnostisch angiogram de bloedstroom naar uw hart onderzoeken en aantonen hoe goed uw hart pompt. Afhankelijk van de resultaten van die procedure, kunt u worden doorverwezen naar een van de drie behandelingen: alleen medische therapie, PCI of coronaire bypass transplantatie (CABG).

Een ziekenhuis dat niet is uitgerust om PCI uit te voeren, kan u overbrengen naar een ziekenhuis dat dat wel is. Of uw medisch team kan besluiten om u fibrinolytica toe te dienen om de bloedstroom te herstellen. Misschien krijgt u een angiografie (een beeldvormingstechniek die wordt gebruikt om in uw slagaders, aders en hartkamers te kijken), mogelijk gevolgd door een invasieve procedure die revascularisatie wordt genoemd om de bloedcirculatie in uw hart te herstellen.

Als het ziekenhuis vaststelt dat u een NSTEMI-hartaanval hebt gehad, gebruiken artsen doorgaans een van de twee behandelingsstrategieën. Voor beide kan een test nodig zijn die hartkatheterisatie wordt genoemd om de binnenkant van uw hart te onderzoeken:

• De ischemie-gestuurde strategie maakt gebruik van verschillende geneesmiddelen (antiplateletmiddelen en anticoagulantia) om de vorming van bloedstolsels te remmen.
• De vroege invasieve strategie begint met het gebruik van verschillende geneesmiddelen (antiplateletmiddelen en anticoagulantia) om de vorming van bloedstolsels te remmen, maar kan ook overgaan tot een medische therapie, een PCI met stenting of coronaire bypass grafting (CABG), gevolgd door bepaalde soorten post-hospitale zorg.

Uw arts en andere leden van uw zorgteam kunnen u uitleggen hoe uw hartaanval wordt behandeld. Zij kunnen al uw specifieke vragen beantwoorden.

Gemeenschappelijke behandelingen van hartaanvallen

U vindt hier een lijst met veel voorkomende behandelingen van hartaanvallen. Voor meer gedetailleerde uitleg over deze behandelingen, zie onze pagina over hartprocedures.

• Angioplastiek: Een speciale slang met een leeggelopen ballon wordt tot in de kransslagaders gebracht.
• Angioplastie, laser: Vergelijkbaar met angioplastiek, behalve dat de katheter een laserpunt heeft die de geblokkeerde slagader opent.
• Kunstmatige hartklepoperatie: Vervangt een abnormale of zieke hartklep door een gezonde.
• Atherectomie: Lijkt op angioplastiek behalve dat de katheter een roterend scheerapparaat op de punt heeft om plaque uit de slagader weg te snijden.
• Bypass-operatie: Behandelt geblokkeerde hartslagaders door nieuwe doorgangen te creëren zodat het bloed naar uw hartspier kan stromen.
• Cardiomyoplastie: Een experimentele procedure waarbij skeletspieren uit de rug of buik van een patiënt worden gehaald.
• Harttransplantatie: Verwijdert een ziek hart en vervangt het door een gedoneerd gezond menselijk hart.
• Minimaal invasieve hartoperatie: Een alternatief voor de standaard bypassoperatie.
• Radiofrequente ablatie: Een katheter met een elektrode aan de punt wordt door de aderen naar de hartspier geleid om zorgvuldig geselecteerde hartspiercellen in een zeer klein gebied te vernietigen.
• Stentprocedure: Een stent is een buisje van draadgaas dat wordt gebruikt om een slagader open te houden tijdens angioplastiek.
• Transmyocardiale revascularisatie (TMR): Met een laser wordt een reeks gaatjes van de buitenkant van het hart in de pompkamer van het hart geboord.

Naast de bovenstaande behandelingen hoort u misschien over implanteerbare medische apparaten die worden gebruikt om bepaalde hartaanvallen te behandelen.

Soorten medicijnen

De behandeling van een hartaanval omvat een verscheidenheid aan medicijnen. In de onderstaande lijst vindt u een kort overzicht van de meest voorkomende soorten. U kunt ook meer te weten komen over medicijnen voor hartaanvallen.

Uw arts zal u de beste combinatie van medicijnen tegen hartaanvallen voor uw situatie aanbevelen.

• Anticoagulantia: Wordt gebruikt om bepaalde aandoeningen van bloedvaten, hart en longen te behandelen.
• Antiplateletmiddel: Voorkomt de vorming van bloedstolsels door te voorkomen dat bloedplaatjes aan elkaar kleven.
• Angiotensine-converting enzyme (ACE) remmer: Vergroot de bloedvaten en verlaagt de weerstand door het niveau van angiotensine II te verlagen. Laat het bloed gemakkelijker stromen en maakt het werk van het hart gemakkelijker of efficiënter.
• Angiotensine II-receptorblokker: In plaats van het niveau van angiotensine II te verlagen (zoals ACE-remmers doen) voorkomen angiotensine II-receptorblokkers dat deze chemische stof enig effect heeft op het hart en de bloedvaten. Hierdoor stijgt de bloeddruk niet.
• Angiotensinereceptor-nefrilysineremmer: Neprilysine is een enzym dat natuurlijke stoffen in het lichaam afbreekt die vernauwde slagaders openen. Door neprilysine te remmen, kunnen die natuurlijke stoffen hun normale werking hebben. Dat verbetert het openen van de slagaders en de bloedstroom, vermindert het vasthouden van natrium (zout) en vermindert de belasting van het hart.
• Bètablokker: Verlaagt de hartslag en de cardiac output, waardoor de bloeddruk daalt en het hart langzamer gaat kloppen, met minder kracht.
• Gecombineerde alfa- en bètablokker: Gecombineerde alfa- en bètablokkers worden gebruikt als infuus voor die patiënten die een hypertensieve crisis doormaken. Ze kunnen worden voorgeschreven voor ambulant gebruik van hoge bloeddruk als de patiënt risico loopt op hartfalen.
• Calciumkanaalblokker: Onderbreekt de beweging van calcium naar de cellen van het hart en de bloedvaten. Kan de pompkracht van het hart verminderen en de bloedvaten ontspannen.
• Cholesterolverlagende medicijnen: Verschillende medicijnen kunnen het cholesterolgehalte in het bloed verlagen, maar statines zijn de beste eerste stap. Wanneer statines niet blijken te werken, of als een patiënt ernstige bijwerkingen van statinetherapie ondervindt, kunnen andere medicijnen worden aanbevolen.
• Digitalis-preparaat: Verhoogt de kracht van de samentrekkingen van het hart, wat gunstig kan zijn bij hartfalen en bij onregelmatige hartslagen.
• Diuretica: Zorgt ervoor dat het lichaam zich ontdoet van overtollig vocht en natrium door middel van urineren. Helpen de belasting van het hart te verlichten. Diuretica verminderen ook de ophoping van vocht in de longen en andere delen van het lichaam, zoals de enkels en de benen. Verschillende diuretica verwijderen vocht met verschillende snelheden en via verschillende methoden.
• Vasodilatator: Ontspant de bloedvaten en verhoogt de toevoer van bloed en zuurstof naar het hart, terwijl de belasting van het hart wordt verminderd. Verkrijgbaar als pillen om in te slikken, kauwtabletten en als uitwendige toepassing (crème).

Dual Antiplatelet Therapy (DAPT)

Sommige patiënten die een hartaanval hebben gehad, bij wie stents in de kransslagaders zijn geplaatst of die een coronaire bypassoperatie (CABG) ondergaan, worden tegelijkertijd behandeld met twee soorten bloedplaatjesremmers om bloedstolling te voorkomen. Dit wordt duale antiplatelettherapie (DAPT) genoemd.

Een antiplateletmiddel is aspirine. Bijna iedereen met coronaire hartziekte, inclusief degenen die een hartaanval, stent of CABG hebben gehad, worden voor de rest van hun leven met aspirine behandeld. Een tweede type anti-plaatjesmiddel, een P2Y12-remmer genaamd, wordt meestal maanden of jaren voorgeschreven naast de aspirinetherapie.

Het type medicatie en de duur van uw behandeling zullen variëren op basis van uw aandoening en andere risicofactoren. De risico’s en voordelen van DAPT moeten met uw zorgverlener worden besproken.

Als u een hartaanval hebt gehad en een kransslagaderstent hebt geplaatst, of als u wordt behandeld met medische therapie (geen stent, clot buster of operatie), moet u naast aspirine ook gedurende 6-12 maanden een P2Y12-remmer krijgen. In sommige gevallen kan het raadzaam zijn om langer DAPT te gebruiken. Dit moet met uw arts worden besproken. De drie P2Y12-remmers die momenteel beschikbaar zijn en kunnen worden voorgeschreven, zijn clopidogrel, prasugrel en ticagrelor. Studies hebben aangetoond dat twee van deze geneesmiddelen (ticagrelor, prasugrel) “sterker” zijn dan clopidogrel, en iets beter zijn in het verminderen van de complicaties van bloedstolsels. Deze twee sterkere middelen veroorzaken echter iets meer bloedingen. Een van deze middelen (prasugrel) mag niet worden gebruikt door patiënten die een beroerte of een transient ischemic attack (TIA) hebben gehad. U krijgt het geneesmiddel voorgeschreven dat voor u het meest geschikt is, op basis van uw risico op bloedstolsels en bloedingen. Bijvoorbeeld, volgens de FDA(link opent in nieuw venster), clopidogrel vermindert het risico van beroerte en MI, maar verandert niets aan het risico van overlijden voor specifieke patiënten. De keuze van welk type medicatie, de kosten van de medicatie en de duur van de behandeling zullen worden bepaald in gesprekken met uw zorgverlener.