Behandeling van epistaxis

Epistaxis is een van de meest voorkomende noodgevallen bij keel, neus en oor, met een geschatte incidentie van 60% tijdens het leven van een individuele persoon. Van deze groep zoekt ongeveer 6% medische hulp om het bloeden te stelpen. Epistaxis heeft een bimodale leeftijdsverdeling, met de meeste gevallen bij kinderen van 2-10 jaar oud en volwassenen van 50-80 jaar oud. Bepaalde risicogroepen, zoals ouderen, hebben snel ingrijpen nodig om de bloeding te stelpen en verdere complicaties te voorkomen.1

Explore This Issue

ACEP News: Vol 28 – No 06 – June 2009

De behandeling van epistaxis heeft de laatste jaren belangrijke veranderingen ondergaan. Voorbij zijn de dagen dat een ongemakkelijke neusverpakking werd ingebracht, met rebloedingen bij verwijdering enkele dagen later vrij gebruikelijk. Nieuwe pakkingen en ingenieuze hemostatische middelen zijn ontwikkeld om een verscheidenheid aan effectieve en goed verdraagbare behandelingsopties te bieden.2

De behandeling van elke patiënt met epistaxis begint met het verzekeren van een veilige luchtweg en hemodynamische stabiliteit. Negentig procent van de neusbloedingen zijn anterieur en kunnen onder controle worden gehouden door het anterieure aspect van de neus af te knijpen. In afwachting van de evaluatie door een arts kan de triageverpleegkundige een klemmetje, bestaande uit vier tongbladen die met een stukje tape aan elkaar zijn vastgemaakt, over de plexus van Kiesselbach plaatsen, het voorste gedeelte van het neustussenschot waar zich een anastomotisch netwerk van bloedvaten bevindt. De evaluatie en behandeling van epistaxis wordt versneld door alle benodigdheden in de kamer van de patiënt beschikbaar te hebben (zie “Benodigdheden voor de epistaxisdoos”). Goede verlichting, zoals een hoofdlamp, is essentieel en houdt beide handen vrij.

De eerste stap bij het identificeren van de bron van de bloeding is het vrijmaken van de neus van bloed, hetzij door de patiënt de neus te snuiten of door af te zuigen. Topische oxymetazoline (Afrin) spray alleen stopt vaak de bloeding. Een LET-oplossing (lidocaïne 4%, epinefrine 0,1% en tetracaïne 0,4%) die op een katoenen bal of gaasje wordt aangebracht en 10-15 minuten in de neusgaten blijft zitten, is zeer nuttig voor het geven van vasoconstrictie en analgesie. Lidocaïne 4% spray kan worden vervangen. Sommige artsen gebruiken uitwendig cocaïnehydrochloride, dat verkrijgbaar is in oplossingen van 4% en 10% en dat zowel een uitwendig verdovingsmiddel als een vasoconstrictief effect heeft als één enkel middel.

Pagina’s: 1 2 3 4 5 6 | Enkele pagina

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.