Birmese python

Beschrijving van de Birmese Python

Birmese pythons hebben donker gekleurde schubben met bruine vlekken en lichtere randen over hun hele lichaam. De patronen lijken op die van giraffen. In het wild zijn ze gewoonlijk niet langer dan 2 meter, en individuele dieren langer dan 1 meter zijn zeer ongewoon. De langste gecontroleerde lengte was een slang in gevangenschap, die 18 ft. 10 in. werd, maar er zijn meldingen van langere slangen.

Interestante feiten over de Birmese Python

Deze massieve slangen zijn bekwame roofdieren, en dit leidt tot problemen voor inheemse soorten in hun invasieve bereik. Lees verder om meer te leren over deze immense wezens.

• Natuurramp – De invasie van deze slangen in Florida begon als gevolg van de handel in huisdieren. De oorspronkelijke vestiging van invasieve populaties kan worden herleid tot orkaan Andrew in 1992, toen een python kweekfaciliteit werd verwoest. De ontsnapte dieren zijn de voorouders van de naar schatting 100.000 pythons die momenteel de Everglades binnendringen.
• Huisdier – Een andere bron van invasieve slangen zijn huisdieren. Deze slangen worden gekocht terwijl ze nog klein zijn, en wanneer de eigenaar zich realiseert dat hij niet voor zijn snel groeiende metgezel kan zorgen, laat hij ze in het wild los. Helaas overleven en gedijen deze slangen in de habitats van Florida en planten ze zich voort en verspreiden zich.
• No Venom Here – Deze slangen zijn geen giftige soorten. In plaats daarvan gebruiken ze meerdere tanden, waardoor ze hun prooi goed kunnen vastgrijpen. Nadat ze hun maaltijd hebben vastgegrepen, kronkelen ze zich er rond en knijpen! Dit wordt constrictie genoemd om de prooi te doden.
• Moederliefde – In tegenstelling tot veel andere reptielen broeden deze slangen hun eieren uit met behulp van hun lichaam. Terwijl de meeste reptielen hun eieren begraven en de zon en de vegetatie het broeden voor hen laten doen, gebruiken pythons hun spieren. Vrouwtjes spannen hun spieren snel om de temperatuur te verhogen, net zoals wij rillen.

Habitat van de Birmese python

Birmese pythons zijn geen waterslangen, maar het zijn zeer goede zwemmers. Hun favoriete habitat bevindt zich in de nabijheid van permanente waterbronnen. Deze voorkeur voor waterrijke habitats maakt hen perfect geschikt voor een omgeving in Florida.

Zij zijn algemeen te vinden in moerassen, wetlands, graslanden, moerassen, bosgebieden, kloven, rotsachtige uitlopers, en rivierdalen. Deze soorten habitats worden gevonden in zowel hun inheemse verspreidingsgebied in Azië, als hun invasieve verspreidingsgebied in Florida.

Distributie van de Birmese Python

In hun natuurlijke verspreidingsgebied worden deze reptielen gevonden in Zuid- en Zuidoost-Azië. Ze zijn inheems in Oost-India, Sumbawa, Nepal, Bali, Bhutan, Sulawesi, Bangladesh, Indonesië, Myanmar, Hong Kong, Thailand, China, Laos, Maleisië, Cambodja, en Vietnam.

In hun invasieve verspreidingsgebied in Florida worden ze het meest aangetroffen in Zuid-Florida, met name in de Florida Everglades. Populaties zijn ook gevonden in het noorden van Florida en de Florida panhandle.

Dieet van de Birmese Python

Deze reptielen eten zowat alle dieren waar ze hun tanden in kunnen zetten. Het zijn carnivoren, wat betekent dat ze zich voeden met vlees en vrijwel geen plantaardig materiaal. Het is niet ongewoon slangen aan te treffen in de nabijheid van menselijke bewoning, gewoon vanwege een verhoogde ongedierte- (en dus prooi-) populatie.

De soort prooi hangt sterk af van hun grootte. Kleinere slangen eten ratten, muizen, konijnen, vogels en andere prooien van geschikte grootte. Grotere individuen voeden zich met varkens, geiten, herten en zelfs alligators.

Burmaanse Python en menselijke interactie

In hun wild verspreidingsgebied worden deze dieren door de IUCN Rode Lijst als Kwetsbaar beschouwd. Habitatvernietiging vermindert de populatie, maar illegale vangst voor de huisdierenhandel is nog schadelijker. Op vele plaatsen in de Verenigde Staten is het illegaal om deze slangensoort als huisdier te bezitten. Deze reptielen worden ook gevangen en gedood voor hun vlees en huid, die gebruikt wordt in de leerhandel.

Domesticatie

Hoewel er populaties in gevangenschap zijn gefokt en er selectief is gefokt in de dierenhandel, heeft deze soort nog niet lang genoeg veranderingen ondergaan om als gedomesticeerd te worden beschouwd.

Is de Birmese Python een goed huisdier

Voor het grootste deel zijn deze slangen geen goede huisdieren. Alleen een doorgewinterde expert met de juiste vergunningen en licenties kan of moet deze soort legaal bezitten. Ze kunnen vrij groot worden, en hoewel ze niet extreem gevaarlijk zijn voor mensen, kan het huisvesten van zo’n lange slang moeilijk blijken te zijn.

Burmaanse Python Verzorging

In een zoölogische omgeving moeten deze grote reptielen worden voorzien van voldoende huisvestingsruimte. Hun natuurlijke habitat heeft een zeer hoge vochtigheidsgraad, en hun leefruimten moeten aan dit milieu worden aangepast, willen zij gezond blijven.

De temperatuur in hun leefruimte moet tussen 80 en 80° C blijven, en zij moeten worden voorzien van een lichtbron en een warmtekussen. Het is ook belangrijk een temperatuurgradiënt in de leefruimte aan te houden, zodat de slangen de mogelijkheid hebben zelf de optimale temperatuur te kiezen. Het belangrijkste aspect van hun leefruimte is misschien wel dat ze goed beveiligd is, zodat de slang niet kan ontsnappen.

Gedrag van de Birmese Python

Voor het grootste deel zijn deze reptielen solitaire wezens. Ze gaan alleen met elkaar om om te paren. Ze jagen vooral ’s nachts en koesteren zich overdag in de zon.

Als roofdieren in een hinderlaag brengen ze de meeste tijd door met zich in het kreupelhout te verschuilen, wachtend tot de prooi naar hen toekomt. Wanneer de temperaturen in de winter erg laag worden, zullen ze hun activiteitsniveau sterk verminderen en in een pseudo winterslaap gaan, brumatie genaamd.

Productie van de Birmese Python

Na het broeden leggen de vrouwtjes tussen 12 en 36 eieren, meestal in maart of april. Ze broedt haar eieren uit met behulp van haar lichaam. Door haar spieren te bewegen kan ze de omgevingstemperatuur rond de eieren verhogen. Nadat de eieren zijn uitgekomen, laat ze de jonge slangen aan hun lot over. De broedtijd bedraagt meestal ongeveer 60 dagen, maar kan per individu verschillen.