Bryant, William Cullen

(1794-1878)
New York Evening Post

Overzicht

William Cullen Bryant genoot een van de langste en invloedrijkste carrières in de Amerikaanse journalistiek, maar de redacteur van de New York Evening Post was eigenlijk een dichter in hart en nieren en verwierf literaire faam toen hij nog in de twintig was. Bryant was een vooraanstaande persoonlijkheid in zijn tijd en stond aan het hoofd van een van de meest gelezen populistische kranten in de Amerikaanse geschiedenis door zijn toewijding aan de liberale politiek. Zijn hoofdartikelen werden veel gelezen en weerspiegelden tendensen in het Amerikaanse denken die later grondwettelijke bescherming zouden krijgen. Vernon Louis Parrington noemde hem in Main Currents in American Thought (een boekwerk geschreven in de jaren twintig maar nooit voltooid) “de vader van de negentiende-eeuwse Amerikaanse journalistiek en ook de vader van de negentiende-eeuwse Amerikaanse poëzie.”

Persoonlijk leven

William Cullen Bryant werd geboren in een conservatieve familie uit Massachusetts met puriteinse geloofsovertuigingen – hoewel zijn vader, een arts, gebroken had met de traditie en van het veel liberalere Unitarische geloof was. Bryant’s grootvader was echter een strenge, traditioneel ingestelde boer met een Calvinistisch geloof. Het calvinisme, gesticht door een zestiende-eeuwse Franse theoloog, was uniek onder de protestantse sekten met zijn doctrine dat zielen ofwel goed ofwel slecht geboren worden. Welke religieuze verschillen de familie Bryant ook teisterden, ze waren verenigd in hun toewijding aan de Federalistische politiek. Als de laat-achttiende-eeuwse politieke partij van Alexander Hamilton geloofden de Federalisten in de noodzaak van een sterke gecentraliseerde regering, een regering die de industrie, rijke kooplieden en landeigenaren steunde; de Federalisten waren ook pro-Brits.

De Bryants waren een vaste waarde in de westelijke Massachusetts stad Cummington. Naar verluidt was Bryant een begaafd kind en begon hij al op jonge leeftijd gedichten te schrijven. Toen hij 13 was, werd een van zijn eerste gedichten gepubliceerd onder enigszins sensationele omstandigheden. Het was een satirisch stuk over Thomas Jefferson, die op dat moment president was. Jefferson had een partij opgericht tegen Hamilton en de Federalisten, die later de Democratische Partij zou worden. Hij kondigde ook een verbod af op de handel met Engeland vanwege de politieke spanningen. Bryant’s gedicht The Embargo, or Sketches of the Times, zette de president en de wet op scherp en werd gepubliceerd door zijn vader, toen een wetgever in de staat Massachusetts.

Toen hij volwassen was, neigde Bryant steeds meer naar liberale politiek, en deze en andere vroege politieke werken werden niet opgenomen in latere verzamelingen van zijn werk. Hij schreef zich in aan het Williams College in Williamstown, maar vertrok na een jaar. Bryant had naar een grotere “naam” school willen gaan, zoals Yale, maar een van zijn biografen stelde dat de Bryant’s zich het hoge collegegeld van een Ivy League college niet konden veroorloven. Hij begon echter wel rechten te studeren bij een gevestigde advocaat niet ver van Cummington, zoals in die tijd gebruikelijk was voor een juridische opleiding. In 1815 werd Bryant op 20-jarige leeftijd toegelaten tot de balie.

Toen hij 26 was, trouwde Bryant met Francis Fairchild; tegen die tijd was hij al een gevestigde waarde als advocaat en getalenteerd Amerikaans dichter. Hun eerste kind, Frances, werd in 1822 geboren en een andere dochter, Julia, kwam bijna 10 jaar later. In 1825 verhuisde het gezin naar New York City toen Bryant besloot om van schrijven zijn eerste beroep te maken. Zijn dochter Frances Bryant zou later trouwen met een journalist die voor haar vader werkte bij de krant.

Vanaf 1844 was de uitvalsbasis van de familie een huis dat ze Cedarmere noemden, in de buurt van Roslyn aan de Hempstead Harbor van Long Island. Het was een plek waar Bryant kon genieten van het landelijke landschap en lange boswandelingen kon maken, een van zijn favoriete bezigheden. Op zijn landgoed plantte hij talrijke exotische bomen en planten, sommige meegebracht van zijn uitgebreide reizen. Het gezin voer regelmatig naar Europa en van zijn verblijf in het buitenland en in Noord-Amerika schreef hij twee reisverslagen. Tijdens een verblijf in Italië werd zijn vrouw ziek en hij behandelde haar met homeopathische middelen, waarin hij sterk geloofde. Bryant’s vrouw stierf in 1866. Hij overleefde haar nog 12 jaar, en zelfs toen hij 70 was stond hij erom bekend dat hij de 10 trappen naar het kantoor van zijn uitgever in New York beklom. Op 80-jarige leeftijd, op zijn verjaardag in 1874, werd de redacteur en dichter geëerd met een zilveren vaas van Tiffany-makelij, versierd met details uit zijn leven. Het object werd vervolgens geplaatst in de permanente collectie van het Metropolitan Museum of Art. Na een val in mei 1878 kreeg de vereerde schrijver, die nog steeds aan het hoofd van de Post stond, een beroerte en overleed op 12 juni op 83-jarige leeftijd. Zijn papieren bevinden zich in de New York Public Library. Zijn ouderlijk huis, Cedarmere, werd in de jaren 1970 de William Cullen Bryant Library, en zijn ouderlijk huis in Cummington is een National Historic Landmark.

Carrièregegevens

Bryant was vanaf 1816 tot zijn verhuizing naar New York City een aantal jaren advocaat. Hij had eerst een praktijk in het dorp Plainfield en later in Great Barrington. Naar verluidt had hij een enorme hekel aan het beroep van advocaat; hij moest vaak lange dagen maken en was verontrust als hij getuige was van onrechtvaardigheid in het rechtssysteem en het onrecht niet kon rechtzetten dat was aangedaan aan mensen die hij onschuldig achtte. Zijn vroege literaire ambities had hij nooit opgegeven. In 1811, toen hij nog maar 17 jaar oud was, begon hij aan een lang gedicht dat hem een paar jaar later veel lof zou opleveren toen hij het eindelijk had herzien en een uitgever zocht. Dat gedicht was “Thanatopsis,” afgeleid van de Griekse term voor “uitzicht op de dood.” Het was een klassieke taal die Bryant had bestudeerd, zoals in die tijd gebruikelijk was. Misschien wel het meest opmerkelijke kenmerk van “Thanatopsis”, volgens de Encyclopedia of World Biography, “is zijn anti-christelijke, stoïcijnse kijk op de dood.” De verkenning van dergelijke abstracte ideeën in literaire werken werd in die tijd populair in de cultuur van de Westerse beschaving, en de dood was een veelvoorkomend thema voor dichters uit die tijd in Engeland. Bryant werd ook sterk beïnvloed door Engelse Romantische dichters, vooral William Wordsworth en Samuel Taylor Coleridge.

“Thanatopsis,” gepubliceerd in 1817, lanceerde Bryant als een nieuwe en belangrijke Amerikaanse schrijver. De gevestigde Amerikaanse literaire figuur Washington Irving was zo onder de indruk van Bryant’s talenten dat hij hielp bij het tot stand brengen van een deal voor publicatie van het werk in Engeland, waar het gunstig werd ontvangen. De eerste volledige dichtbundel van Bryant, Poems, werd in 1821 in de Verenigde Staten gepubliceerd. Rond 1823 kreeg hij een contract met de United States Literary Gazette om 100 versregels per maand te leveren. Andere successen waren de publicatie van zijn essays in de North American Review en de Miscellaneous Journal. Toen hij in 1825 met zijn gezin naar New York verhuisde, was zijn eerste baan buiten de advocatuur medeoprichter van de New York Review and Atheneum. Hij en zijn partner slaagden er echter niet in het tijdschrift tot bloei te brengen, en het ging al na een jaar dicht.

Toch groeide Bryant’s reputatie als “letterkundige”. In 1826 gaf hij een reeks gedenkwaardige lezingen voor de New York Athenaeum Society, die later in hun geheel werden gepubliceerd, en hij bleef poëzie schrijven. Hij publiceerde in totaal negen bundels, waaronder The Fountain and Other Poems in 1842, The White-Footed Deer and Other Poems in 1844, en Thirty Poems in 1864. Hij schreef verhalen over zijn reizen, zoals Letters of a Traveler; or, Notes of Things Seen in Europe and America, gepubliceerd in 1850, en op latere leeftijd vertaalde hij twee klassiekers uit de oude Griekse literatuur, de Ilias, 1870, en de Odyssee, 1871-72, waar hij in zijn vrije tijd na de dood van zijn vrouw aan werkte om zijn geest bezig te houden. In dit tijdperk werd Bryant ook een veelgevraagd spreker, en hield hij loftuitingen op de begrafenissen van de romanschrijver James Fenimore Cooper en Samuel F.B. Morse, een leidende figuur in de ontwikkeling van de telegraafcommunicatie.

Maar het was Bryants 50-jarige carrière bij de New York Evening Post die hem niet alleen tot een literaire figuur verhief, maar ook tot een positie van invloed en autoriteit in het Amerikaanse zakenleven. De krant was in 1801 opgericht door Alexander Hamilton, en Bryant werd in 1826 aangenomen als adjunct-hoofdredacteur; drie jaar later werd hij hoofdredacteur. Drie jaar later werd hij hoofdredacteur. Zo kon hij de krant een plaats geven in de liberale politiek; de redactionele focus zou de grote veranderingen van de Verenigde Staten in het midden van de negentiende eeuw weerspiegelen.

Bryant was een voorstander van liberale doelen en geloofde heilig in “laissez-faire”, een doctrine die stelde dat een economisch systeem het best functioneerde wanneer het met rust werd gelaten door regels en voorschriften van de overheid. In zijn redactionele artikelen nam Bryant het op voor de opkomende vakbeweging en het stakingsrecht van arbeiders, beide tamelijk radicale ideeën in de jaren 1830 en 1840. In zijn redactionele artikelen in de Post sprak hij zich ook afkeurend, zij het niet antagonistisch, uit over de slavernij. Vanwege dit standpunt groeide zijn onvrede met de Democratische politiek (de Democratische Partij was een bolwerk in de zuidelijke staten), en raakte hij betrokken bij de oprichting van de Republikeinse Partij in 1855.

Sociale en economische impact

Hoewel zijn literaire reputatie in de jaren na zijn dood daalde, was Bryant een van de eerste Amerikaanse dichters die internationale faam verwierf. De natuurthema’s in zijn poëzie maakten deel uit van een vroege literaire beweging die later andere Amerikaanse notabelen als Ralph Waldo Emerson en Henry David Thoreau beroemd zou maken. Bryant was bevriend met veel prominente schrijvers van die tijd, waaronder Irving en Cooper (The Last of the Mohicans) en zowel Emerson als Walt Whitman schreven goedkeurend over Bryants literaire inspanningen.

De postume neergang van Bryants literaire reputatie werd soms geweten aan wat critici een gebrek aan passie in zijn verzen noemden, maar Bryant bleek zijn hart toe te leggen op politieke aangelegenheden. In zijn redactionele artikelen verzette hij zich tegen de uitbreiding van de slavernij in het Amerikaanse Westen naarmate de gebieden een staat werden. Dit stond bekend als de “Vrije Bodem” beweging, en hij gaf de Vrije Bodem Partij van 1847 tot 1848 enthousiaste redactionele steun in de Evening Post. “De federale regering vertegenwoordigt zowel de vrije als de slavenstaten,” schreef Bryant in een hoofdartikel, “en hoewel zij niet probeert de slavernij af te schaffen in de staten waar zij bestaat, mag zij de slavernij niet toestaan waar zij niet bestaat.”

Chronologie: William Cullen Bryant

1794: Geboren.

1808: Publiceerde eerste boek, The Embargo.

1811: Begon rechten te studeren bij Elias Howe.

1817: Publiceerde beroemd gedicht “Thanatopsis.”

1821: Trouwde met Frances Fairchild.

1825: Verhuisde naar New York en begon New York Review en Atheneum Magazine te redigeren.

1829: Werd redacteur van New York Evening Post.

1855: Wierp het redactionele gewicht van de krant achter de nieuw gevormde Republikeinse partij.

1870: Begon een andere carrière als spreker in het openbaar.

1878: Overleden.

In 1860 onderschreef de Evening Post Abraham Lincoln en zijn Republikeinse kandidatuur. Bryant had Lincoln het jaar voordien ontmoet toen de senator van Illinois in New York City kwam spreken; Bryant begeleidde hem naar de bijeenkomst en stelde hem voor aan een menigte van 1.500 toehoorders. In een hoofdartikel verklaarde Bryant: “De Evening Post wil al het goede doen dat het kan tijdens de komende presidentsverkiezingen. Het betekent Lincoln te verkiezen. Het betekent de huidige meest corrupte regering te verdrijven, en een eerlijke regering in haar plaats te installeren.” Toen in 1861 de Burgeroorlog uitbrak, werd Bryant een voorstander van de totale afschaffing van de slavernij – iets wat hij voordien niet had onderschreven – en riep hij in zijn krant op tot het einde ervan. Tijdens de oorlogsjaren verdubbelde de oplage van de krant.

Een dichter in hart en nieren, Bryant en zijn overgang naar de journalistiek weerspiegelden het groeiende belang van kranten in een nog jonge democratie. Naarmate de stedelijke bevolking in de eerste decennia van de negentiende eeuw toenam, nam ook de toegang tot gratis openbaar onderwijs toe, en steeg het alfabetiseringsniveau. Tijdens Bryants ambtstermijn bij de Post begonnen kranten een grotere rol te spelen in de politieke ervaringen van de gemiddelde Amerikaan. Mainstream kranten als de Post boden de lezers een uitgesproken liberaal standpunt, maar in sommige gevallen bracht Bryants redactionele houding de krant als zakelijke onderneming in moeilijkheden. De krant verloor soms lucratieve adverteerders, evenals abonnees met meer conservatieve opvattingen, maar het was een favoriet van de arbeidersklasse van New York City en stond bekend om zijn debunking van nieuwe economische theorieën. Gedurende zijn hele redacteurschap hield Bryant vast aan zijn laissez-faire-geloof en pleitte hij tegen beschermende tarieven en andere aanwijzingen van overheidsbemoeienis. Hij was ook een groot criticus van speculatieve investeringen, die een nieuwe trend waren in het Amerikaanse economische leven in die tijd.

Bryant, schreef Parrington in Main Currents in American Thought, “weerspiegelde in de Evening Post een verfijning van smaak en waardigheid van karakter die ongeëvenaard was in de Amerikaanse journalistiek. De helderheid van zijn commentaar en de scherpte van zijn humanitaire kritiek onderscheidden (Bryant) van zijn schrille tijdgenoten, en maakten van hem een kracht voor geestelijke gezondheid in een schunnige generatie.”

Informatiebronnen

Bibliografie

Byers, Paula K., and Suzanne M. Bourgoin, eds. Encyclopedia of World Biography. 2nd ed. Detroit: Gale Research, 1998.

Dictionary of American Biography. New York: Charles Scribner’s Sons, 1928-1936.

Dictionary of Literary Biography. Detroit: Gale Research, Inc., 1985.

Dictionary of Literary Biography, Detroit: Gale Research, Inc., 1987.

Nevins, Allan. The Evening Post: A Century of Journalism. New York: Boni & Liveright, 1922.

Nineteenth Century Literary Criticism, Detroit: Gale Research, Inc., 1984.

Tomlinson, David. “William Cullen Bryant.” Dictionary of Literary Biography, Detroit: Gale Research, Inc., 1979.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.