Canada Lynx
Conservation
In maart 2000 heeft de U.S. Fish & Wildlife Service de lynx op de lijst geplaatst van bedreigde diersoorten in de onderste 48 staten onder de Endangered Species Act. De geleidelijke verdwijning van de lynx uit de aangrenzende Verenigde Staten is het gevolg van menselijke activiteiten die zowel de lynx als zijn habitat hebben aangetast. In de 19e eeuw werd de soort zwaar onder druk gezet door het zetten van vallen. Nu wordt het voortbestaan van de kat in de V.S. vooral bedreigd door de vernietiging en versnippering van habitats. Tegenwoordig bevindt het meeste geschikte leefgebied van de lynx in het westen zich op openbaar terrein. Dit omvat nationale en staatsbossen, waar vaak houtkap en recreatieve ontwikkeling plaatsvinden. Sommige houtkapmethoden kunnen het volgroeide bos verwijderen dat de lynx nodig heeft om zijn hol te maken en jongen groot te brengen. Deze activiteiten kunnen ook de reispatronen van de lynx verstoren, omdat de katten de voorkeur geven aan boombedekking. Wegen vormen een bedreiging voor de lynx doordat ze zijn habitat fragmenteren, lynxpopulaties isoleren, blootstellen aan roofdieren en concurrerende soorten nieuwe toegang verschaffen tot habitat dat vroeger door de lynx werd gedomineerd. Het verkeer van sneeuwscooters creëert bijvoorbeeld paden waardoor concurrenten zoals coyotes, wolven en poema’s toegang krijgen tot de winterhabitat van de lynx. Ook motorvoertuigen veroorzaken sterfte onder lynxen: Recente pogingen om lynxen uit Canada te herintroduceren in de Adirondack Mountains in New York zijn mislukt, voornamelijk omdat de katten werden aangereden door auto’s en vrachtwagens.
Om de gevolgen van habitatversnippering en klimaatverandering voor bedreigde soorten zoals de lynx tegen te gaan, heeft het Northeast Regional Center van de National Wildlife Federation samengewerkt met twee dozijn openbare en particuliere entiteiten om de landschapsconnectiviteit voor wilde dieren in de Noordelijke Appalachen-Acadische regio te behouden, verbeteren en herstellen.
Gezamenlijk bekend als het Staying Connected Initiative, werken de National Wildlife Federation en haar partners aan het behoud van belangrijke verbindingszones die van cruciaal belang zijn voor de lynx, de bobcat, de beer, de eland en andere zoogdieren die zich over grote afstanden verplaatsen om te kunnen migreren als hun leefgebieden veranderen als gevolg van de klimaatverandering. Door bestaande verbindingen in het landschap in stand te houden en verdere versnippering van habitats binnen de verbindingszones te voorkomen, probeert de National Wildlife Federation ervoor te zorgen dat wilde dieren in onze regio de mogelijkheid hebben om zich te verplaatsen waar, wanneer en zo ver als nodig is.