Chirurgie bij lumbale hernia

Een operatie kan worden aanbevolen als:

• er sprake is van ernstige pijn en de persoon moeite heeft met het handhaven van een redelijk niveau van dagelijkse functies, zoals staan of lopen.
• de persoon progressieve neurologische symptomen ervaart, zoals een verergering van de beenzwakte, en/of gevoelloosheid.
• er sprake is van verlies van darm- en blaasfuncties.
• Medicatie, fysiotherapie en/of andere niet-chirurgische behandelingen hebben de symptomen niet significant verminderd.

In sommige gevallen is een operatie nodig voordat de patiënt zes weken niet-chirurgische zorg heeft voltooid.

Microdiscectomieprocedures voor een lumbale hernia

Twee minimaal invasieve procedures, microdiscectomie en endoscopische microdiscectomie, worden het vaakst aanbevolen voor lumbale hernia’s. Deze procedures halen de druk van de zenuwwortel en bieden een betere genezingsomgeving voor de schijf.

Zie Microdiscectomie (Microdecompressie) wervelkolomchirurgie

In de regel hoeft alleen het kleine deel van de schijf dat tegen de zenuwwortel drukt, te worden verwijderd en blijft het grootste deel van de schijf intact.

Bij een microdiscectomie worden kleine incisies gebruikt. Bij endoscopische microdiscectomie worden de instrumenten door een dunne buis of buizen ingebracht om het omringende weefsel zo min mogelijk te verstoren. Een minuscule camera kan door een buisje worden ingebracht om de chirurg een visueel beeld te geven.

Twee soorten operaties worden gewoonlijk poliklinisch uitgevoerd of met één overnachting in het ziekenhuis. De meeste patiënten kunnen na een tot drie weken weer aan het werk en hun gewone routines hervatten.

Zie Lumbale Discectomie Poliklinische Wervelkolomchirurgie

Succespercentages voor Lumbale Hernia-operatie

Een operatie voor een lumbale hernia heeft een hoog succespercentage. Een uitgebreid medisch onderzoek meldde goede of uitstekende resultaten voor 84% van degenen die een microdiscectomie ondergingen en bijna 80% voor degenen die een endoscopische microdiscectomie ondergingen.2

Microdiscectomie en endoscopische microdiscectomie zijn vooral nuttig bij het verlichten van pijn in de benen, ook wel ischias genoemd. Deze procedures zijn niet zo succesvol gebleken bij het verlichten van rugpijn, en worden meestal niet uitgevoerd als rugpijn het belangrijkste probleem is.

De medische literatuur heeft enkele voordelen aangetoond voor chirurgie in vergelijking met niet-chirurgische behandeling, hoewel in sommige gevallen het verschil na verloop van tijd kleiner wordt. Uit één grote studie bleek dat mensen die een operatie ondergingen voor een lumbale hernia, tot twee jaar lang meer verbetering van de symptomen ondervonden dan mensen die een niet-chirurgische behandeling ondergingen.3

Zie niet-chirurgische behandeling voor een lumbale hernia

Weliswaar worden microdiscectomie en endoscopische microdiscectomie als ingrepen met een laag risico beschouwd, maar elke operatie heeft risico’s.

Bij ongeveer 10% van de patiënten die een microdiscectomie ondergaan, treedt op dezelfde plaats een nieuwe discushernia op. Een recidief is waarschijnlijker binnen de eerste drie maanden, maar kan ook jaren later optreden. Meervoudige recidieven worden meestal aangepakt met een lumbale fusieoperatie. Hierbij wordt al het discusmateriaal verwijderd en stopt de beweging van de schijven.