De 10 redenen waarom je geen bloed geeft
En een ongenuanceerde aanval op elke reden
1. Je weet niets over bloed geven. Je hebt er nooit veel over gehoord.
Hier is de deal, kampioen. Je gaat naar een bloeddonatie centrum of een bloedbank. Je gaat naar binnen, schrijft je naam op, leest een paar pagina’s veiligheidsinformatie, en wacht ongeveer 6 minuten. Een phlebotomist (lees: naalddrager niveau 70) neemt je mee naar een computer waar ze je polsslag en bloeddruk meet en in je vinger prikt voor een bloedmonster, zodat ze je hemoglobinegehalte kan controleren. Dan gaat ze weg terwijl jij op de computer wat vragen beantwoordt over waar je op vakantie gaat, welke ziektes je hebt gehad, en met wie je bent gekropen (om er zeker van te zijn dat je bloed geen AIDS, Zika, of gekke koeienziekte heeft).
Als de vragen klaar zijn, ga je op een minimalistische chaise longue liggen en praat de phlebotomist met je terwijl ze met een Palm Pilot wat barcodes scant. Ze geeft je een stressbal en je knijpt erin terwijl ze met een stift een van je aderen omlijnt. Ze ontsmet je arm met een jodiumstaafje (of een ander soort staafje als je allergisch bent voor jodium). Dan haalt ze een naald tevoorschijn die aan een plastic slangetje vastzit, schuift de naald in je ader, zet alles vast met plakband en laat je verder gaan.
Een paar dagen later krijg je een e-mail van het Rode Kruis om je te laten weten dat je donatie onderweg is naar Arkansas waar het tot drie levens zal redden. Ja, dat klopt. Je gaf wat bloed weg dat je niet nodig had, en je kreeg niet alleen gratis snacks en sap💗, je redde ook het leven van enkele willekeurige vreemden zoals freaking Batman of Edward Jenner. Je zou de rest van de week Netflix kunnen kijken en je leven nog steeds als een succes beschouwen. Nu we het er toch over hebben, je mag 24 uur lang niet zwaar tillen of aan krachttraining doen, dus… Netflix binge it is.
2. Er is geen Rode Kruis-bloeddonatiecentrum binnen 50 mijl van uw huis of werkplek.
Weleens gehoord van de bloedmobiel? Het Rode Kruis heeft mobiele teams die van parkeerplaats naar parkeerplaats rijden om donaties op te nemen in een grote bestelwagen. Ze werken ook samen met verschillende nationale organisaties om bloed inzamelingsacties te houden op geschikte locaties. De kans is groot dat er binnenkort een bloedafname bij jou in de buurt plaatsvindt. Voer hier uw postcode in om dit te weten te komen: http://www.redcrossblood.org/our-regions
3. Je bent gediskwalificeerd voor het geven van bloed vanwege ziekten die je hebt gehad, de plaats waar je vroeger woonde, je werk of van wie je houdt.
Okay, als je maar zeker bent. Sommige beperkingen zijn tijdelijk, dus als je je al een tijdje niet hebt gemeld, moet je 1-866-236-3276 bellen en kijken of je in aanmerking komt.
4. Je kunt niet geven omdat je ijzergehalte laag is.
Goed nieuws! Het is nu de 21e eeuw, en er zijn twee eenvoudige manieren om meer ijzer in je bloed te krijgen: neem een ijzersupplement, of eet biefstuk. Als ik jou was zou ik de tweede kiezen. Ik bedoel, je eet niet alleen biefstuk, maar je eet biefstuk voor het grotere goed. Het is de biefstuk van de waarheid, gerechtigheid en de Amerikaanse manier. Het is supersteak en je bent een goed mens als je het eet. Stel je het volgende gesprek eens voor:
Jouw significante andere: Zullen we vanavond pasta gaan eten?
Jij: Ik kan niet. Ik moet een biefstuk eten zodat ik volgende maand het leven van drie vreemden kan redden.
S.O.: Wat? Geen denken aan.
Jij: Ja. Het is moeilijk, maar iemand moet het doen.
Als je niet van biefstuk houdt, is elke vorm van rood vlees of vis goed. Bonen, verrijkte granen en gebakken aardappelen zijn ook goede bronnen van ijzer, voor alle vegetariërs.
5. Je hebt geen tijd om te geven.
Je hebt niet een uur om bloed te geven eens in de paar maanden? Cool verhaal. Ik neem aan dat dit betekent dat je letterlijk meer dan drie levens per uur redt, 18 uur per dag, zeven dagen per week. Als dat waar is, denk ik dat je van de haak bent. Als “ik heb geen tijd” betekent dat je moe bent van 80-urige werkweken, de ladder beklimmen, telefoontjes plegen, namen noteren, lunchen met de burgemeester en dineren met de pers, dan is hier een vraag: hoeveel levens heb je deze week gered? Huh? Is je job echt zo geweldig als in een comfortabele stoel zitten niksen terwijl je extra levensessentie in een zak vloeit zodat het een stervende persoon kan redden die je nog nooit ontmoet hebt? Ja, dat dacht ik al.
Daar komt nog bij dat bloed geven de beste midweek mini-vakantie is die je ooit hebt gehad. Het voelt geweldig om iets leuks te doen voor iemand die je nooit kan bedanken – ze kennen je naam niet en jij kent die van hen niet. Het kan op geen enkele manier een egoïstische daad zijn. Het laat je ziel schoner voelen.
6. Je bent bang voor naalden.
Ik snap het: elke keer als er een naald in de buurt komt, begin je te stikken en te hyperventileren en te bidden om een snelle dood. Ik heb hoogtevrees en ik ken het gevoel. Maar als een uur op het balkon van de vierde verdieping rondhangen iemands leven zou redden, zou ik niet de enige acrofoob zijn die zich zou aanmelden.
Bedenk dit: dezelfde naald die je nu de stuipen op het lijf jaagt, kan later je leven redden. Er is een grote kans dat je ooit een bloedtransfusie nodig hebt (als je die nog niet hebt gehad). En er is een even grote kans dat het bloed dat uw leven redt, afkomstig is van iemand die bang is voor naalden. Denk er eens over na: elke dag staan er in het hele land mensen in de rij die een hekel hebben aan naalden en die vrijwillig een paar minuten een naald in hun arm willen hebben zodat iemand anders kan leven. Ze doen het voor u.
De misselijkheid die je ervaart tijdens het bloed geven, is de moeite waard voor de persoon die je cadeau krijgt. En je zult waarschijnlijk ontdekken dat jij het ook waard bent.
7. Van bloed geven word je licht in je hoofd.
Om er zeker van te zijn dat je alles goed afweegt: je wordt licht in je hoofd. Dan krijg je gratis sap. En iemand die je nog nooit ontmoet hebt, krijgt een groot, ijskoud glas van jouw bloed ingespoten, wat zijn leven redt. Vertel me maar of het het waard is.
Er zijn een paar dingen die je kunt doen om de ervaring te verbeteren. Drink meer water van tevoren. Slaap voldoende. Eet een stevig ontbijt op de dag van de donatie. En neem na afloop wat extra tijd om te ademen, te ontspannen en bij te komen.
8. Je hebt je bloed nodig, dus waarom zou je het afstaan?
Het afstaan van bloed is absoluut niet dodelijk. Uw lichaam bevat ongeveer vijf liter bloed. Als je bloed geeft, geef je een pint (ongeveer een halve liter) af. En de volgende dag voel je je weer helemaal normaal. Zodra je lichaam merkt dat het minder bloed heeft dan normaal, veranderen je nieren en beenmerg in een hemotastisch bloedproducerend dreamteam. Ze produceren miljoenen extra rode bloedcellen, zelfs terwijl je slaapt, totdat de bloedvoorraad een paar weken later weer is aangevuld.
9. Van bloeddonatie krijg je kleine, inktkleurige naaldlittekens in je arm, als een vage tatoeage. Je maakt een grapje, toch? Ik hou van mijn naald-scar tattoo. Mijn enige klacht is dat je ogen ongeveer vier centimeter van mijn arm moeten zijn om het te kunnen zien.
Er zou een roman moeten zijn waarin iemand erachter komt dat de bloeddonatie naald-afdrukken in hun arm “jij bent de uitverkorene” in braille spellen. En dan ontdekken ze dat ze superkrachten hebben en misdaad en zo kunnen bestrijden. En dat allemaal omdat ze er genoeg om gaven. Het is een geweldige actie/thriller en het heeft een goede boodschap.
