De betekenis van Odin’s ontbrekende oog.
De meeste mensen zijn bekend met de beeltenis van Odin die een oog mist, je hebt het misschien gezien op sieraden, t-shirts of andere soorten Viking kleding. Maar weet u ook hoe hij zijn oog verloor, of nog belangrijker, wat dit betekent en hoe dit van toepassing is op uw dagelijks leven?
Image source
Laten we eens wat dieper ingaan op een van Odins meest iconische uiterlijk en offers om meer te leren over wat de Vikingmythe ons kan leren over onszelf. Maar laten we eerst beginnen met hoe hij zijn oog verloor. Een kenmerk van Odin is zijn oneindige zoektocht naar kennis en hoe hij bereid was voor niets te stoppen om die te verkrijgen. Hij wist ook dat hoe groter de kennis, hoe groter het offer was dat nodig was om het te verkrijgen. Hij hing bijvoorbeeld aan de wereldboom Yggdrasil terwijl hij zichzelf met een speer stak en zo het geheim van de runen onthulde.
Image source
Maar het offer dat een hoofdbestanddeel werd van zijn moderne gedaante komt voort uit zijn zoektocht naar de kennis van alle dingen. Daartoe reisde hij naar de Bron van Urd, die zich tussen de wortels van de wereldboom bevond en waarvan het water de macht had om degene die ervan dronk een volledig begrip van de kosmos en zijn bewoners te geven. Maar toen hij bij de bron aankwam, ontdekte hij dat deze werd bewaakt door Mimir, het wezen met de meeste kennis in het universum.
Image source
Mimir bereikte deze status door het water uit de bron te drinken, en Odin wilde er wat van. Toen hij Mimir, die ook de bewaker van de bron was, om wat water vroeg, kreeg hij de opdracht een offer te brengen. Odin moest een van zijn ogen offeren in ruil voor een slok uit de put, Odins passie voor kennis kennende moet hij niet geaarzeld hebben en voldeed. Hij stak zijn eigen oog uit en liet het in de put vallen. Mimir erkende het geofferde en nam wat water uit de put uit zijn hoorn en overhandigde het aan Odin, zodat deze er ook van kon drinken. En zo werd de “Eenogige God” geboren.
¿Wat kunnen we van deze mythe leren? Dit is een verbazingwekkende metafoor voor hoe ware kennis wordt verworven. Wij zijn gewend aan het zoeken naar betekenis aan de buitenkant, met onze zintuigen. We kijken naar de wereld en proberen er wijs uit te worden, en toegegeven, kennis kan op die manier worden opgedaan, maar dat kan ons alleen de oppervlakte van de dingen laten zien. Om de wereld werkelijk te begrijpen, moeten wij eerst onszelf begrijpen, en het is door naar binnen te kijken dat dit wordt bereikt. Wij moeten één wijze van waarneming “opofferen” om een andere te verkrijgen. Met andere woorden, wij moeten één oog gericht houden op de wereldse, materiële wereld, en het andere altijd op onszelf gericht houden. Jezelf kennen is het universum kennen, door de tijd te nemen om te analyseren hoe we al dan niet groeien, in relatie en als reactie op wat er buiten onszelf gebeurt, zal ons helpen groeien als persoon, dit is ware wijsheid.