De Nissan Rogue is een enorm verkoopsucces, maar is hij ook goed? Een recensie
In 2017 verkocht Nissan 403.465 Rogue crossovers. Daarmee is het de vijfde bestverkochte auto in de VS, nipt onderdoen voor de Toyota RAV4 (407.594) en het trio binnenlandse vrachtwagens dat altijd het podium veegt. Het is gemakkelijk te begrijpen waarom voertuigen als deze de sedan hebben verdrongen als Amerika’s favoriete auto om met het gezin rond te rijden. Hij is ruim, en vervoert met gemak vier grote mensen – of vijf, als sommige van hen kleiner zijn – en hun spullen. Hij biedt waar voor z’n geld; zelfs de goedkoopste Rogue S met voorwielaandrijving van 24.800 dollar heeft een heleboel standaarduitrusting. IIHS beoordeelt hem hoog, en ik vind zelfs dat hij er goed uitziet, zij het een beetje pietluttig. Dat alles wil zeggen, het is geen slecht voertuig.
Maar als dat klinkt alsof ik de Rogue vervloek met weinig lof, dan doe ik dat. Een week met een van Amerika’s best verkochte voertuigen bewijst eens te meer dat ik uit de mainstream, of te veel mensen zijn blij om genoegen te nemen. De Rogue is goed, maar niet geweldig. Aan het infotainmentsysteem moet nog gewerkt worden. De cabine is pietluttig. De besturing is zo licht dat het bijna verontrustend is. En de hybride versie die beschikbaar was voor modeljaar 2017 ontbreekt in actie.
De Rogue – elders bekend als de Nissan X-Trail – bestaat al sinds 2013 met een mid-life refresh in 2017. De Rogue van modeljaar 2018 kreeg een extra impuls in de vorm van Nissans nieuwste infotainmentsysteem en geavanceerdere rijhulpsystemen (ADAS) tot en met ProPilot Assist – afhankelijk van het uitrustingsniveau – die de auto helpen topscores te behalen van de veiligheidsbeoordelaars IIHS.
De mechanische onderdelen
Alle Rogues krijgen dezelfde 2,5 l-motor. Het is niet de slimme nieuwe turbomotor met variabele compressie van de Infiniti QX50 of de nieuwe Altima, maar een viercilinder met natuurlijke aanzuiging en pompinspuiting die 170 pk (127 kW) en 237 Nm (175 ft-lbs) levert. Een hybride-optie was beschikbaar voor het vorige modeljaar, maar lijkt te zijn stopgezet: Nissan heeft er geen in de pers en je kunt er geen configureren op de website.
Alle Rogues hebben dezelfde Xtronic automatische versnellingsbak, maar er is keuze uit voorwiel- of vierwielaandrijving. De eerste is goedkoper en iets zuiniger: 26/33/29mpg versus 25/32/27mpg (stad/weg/gecombineerd). De toevoeging van AWD kost 1.350 dollar extra op de S- en SV-uitvoering, maar het is slechts 1.080 dollar extra op de topuitvoering SL (31.060 dollar voor voorwielaandrijving, 32.410 dollar voor AWD). Zoals maar al te vaak het geval is met persvloten van fabrikanten, was onze testauto volledig geladen; een Rogue SL AWD die werd geleverd met een chiquer lederen interieur ($ 250), het Platinum-pakket (dat ProPilot Assist en 19-inch wielen voor $ 790 toevoegt), en een panoramisch moonroof en LED-koplampen ($ 1.820).
Vanuit de bestuurderszetel van de Rogue voelt dat optionele interieur een beetje onlogisch aan naast veel zwarte plastics van wisselende kwaliteit. SV en SL Rogues krijgen standaard een elektrisch verstelbare bestuurdersstoel (die van de passagier is altijd handmatig) en stoelverwarming. De zetels zijn echter uiterst comfortabel, ongeacht het materiaal waarmee ze zijn bekleed, en het zicht naar voren en naar opzij is goed. Het belangrijkste instrumentenpaneel voor u bestaat uit een paar analoge meters (toerenteller links, snelheidsmeter rechts) met daartussen een klein multifunctioneel display.
Links van u zit het NissanConnect infotainmentsysteem, een 7-inch touchscreen dat Apple CarPlay en Android Auto biedt. Onder het infotainmentscherm op de middenconsole bevinden zich de bedieningselementen voor het klimaat en de versnellingspook. Interessant is dat de console bijna knoploos is; als u de Rogue in AWD-modus wilt vergrendelen of in de Sport- of Eco-modi wilt schakelen, vindt u die bedieningselementen op de loer voor uw linkerknie.
Het stuurwiel is identiek aan dat in de Nissan Leaf, compleet met vlakke onderkant (die vermoedelijk het uitstappen een beetje gemakkelijker maakt voor mensen met zeer goed bedeelde dijen). Op onze Rogue SL, dat betekende ProPilot Assist controles op de rechter spaak (het systeem is alleen beschikbaar als optie in dit uitrustingsniveau) met controles voor het infotainmentsysteem op de linker spaak.
In de rug, de achterstoelen zijn een 40/20/40 split en ook iets achterover leunen. De beenruimte achterin is met 0,96 m OK, maar bij de concurrentie zoals de Mazda CX-5 is er meer ruimte voor passagiers met lange benen. Met de achterbank in de meest verticale stand is er een laadruimte van 1.113 liter, die met neergeklapte achterbank uitgroeit tot 1.982 liter. De laadruimte is ook goed uitgerust met sjorhaken, plus opbergruimte onder de vloer zodat je kleinere spullen uit het zicht kunt bewaren.
Sl en SV uitrustingsniveaus zijn voorzien van motion-activation op de achterklep, waarbij je je voet onder een plek op de achterbumper schopt om hem te openen. Ik heb niet veel gebruik gemaakt van die functie, maar ik ben een verslaafde aan koffers en luiken die sluiten met een druk op de knop, en de Rogue stelt niet teleur.
Helaas, wanneer het tijd is om de startknop in te drukken, beginnen er scheurtjes in de Rogue te verschijnen. De besturing is extreem licht en verstoken van veel feedback. Het is gemakkelijk om te manoeuvreren op lage snelheid, vooral met de 360-graden camera’s (standaard op de SL, een optie op de SV), maar het biedt niet veel verbinding met de weg. In de Eco-modus worden het gaspedaal en de versnellingsbak opnieuw afgesteld. Het pedaal is minder gevoelig aan het begin van de boog, en de versnellingsbak schakelt eerder op om gas te besparen. Maar het maakt ook de Rogue voelen anemische in het stadsverkeer.
Sport heeft het tegenovergestelde effect, aanscherping van de pedaalrespons en het vasthouden van de versnellingen langer. Het voelt ook een beetje een verspilling, gezien de stuurinrichting en ophanging die zeker zijn afgestemd op rijcomfort boven stuurmanskunst. Het beste is om deze standen gewoon met rust te laten.
Een digitaal vangnet
ProPilot Assist-Nissan’s combinatie van adaptieve cruise control en lane keeping-blijft een van de betere systemen die te koop zijn. Het is heel duidelijk over het feit dat de bestuurder weet dat het er alleen is om te helpen en dat hij de leiding heeft, en het is heel ondubbelzinnig als het erom gaat te weten of het systeem actief is of niet. Maar de meeste ADAS’en behoren tot de standaarduitrusting van elke Rogue: automatische noodstop, dodehoekwaarschuwing en waarschuwing voor kruisend verkeer achter (wat levensreddend kan zijn wanneer je achteruit uit een parkeervak moet rijden). SL’s krijgen ook voetgangerdetectie, waarschuwing bij het verlaten van de rijstrook, intelligente rijstrookinterventie en adaptieve cruisecontrol. (Die laatste twee in combinatie zijn vermoedelijk niet zo goed als ProPilot Assist, ondanks dat ze hetzelfde doen.)
NissanConnect is ook minder goed dan het zou moeten zijn. Het scherm is niet geweldig, de UI is een beetje een puinhoop, en het is vaak traag en traag om te reageren. Ik heb Android Auto niet uitgeprobeerd, maar met Apple CarPlay was er een zone bovenaan het scherm die aanraakinvoer niet registreerde. Gezien de keuze van de Rogue’s eigen navigatie of Apple Maps, koos ik in plaats daarvan voor Google Maps weergegeven op het scherm van mijn telefoon – u zult de aanwezigheid van een telefoonhouder opmerken die in een van de ventilatieopeningen in de galerij is geklemd.
NissanConnect verzamelt ook gegevens over u terwijl u rijdt, tenzij u zich afmeldt. Ik moet er echter op wijzen dat de meeste nieuwe auto’s dit doen, en Nissan is tenminste goed genoeg om elke keer bij het opstarten een splash screen te tonen om u eraan te herinneren.
Zoals met alle recensies, komt het neer op de vraag of we je aanraden er een te kopen. En hier, ik denk dat mijn antwoord is nee. Mazda’s CX-5 wordt in veel kleinere aantallen verkocht, maar is goedkoper, heeft een beter interieur, meer ruimte achterin, en rijdt veel beter. Als u op zoek bent naar een midsize crossover / SUV, die blijft onze keuze.