De ouders van kinderen van gemengde rassen moeten dit belangrijke feit begrijpen
Het is moeilijk kinderen op te voeden in een wereld die draait om haat en verdeeldheid. Het is een veel grotere uitdaging om een kind van een gemengd ras op te voeden in een maatschappij die is gebouwd op inferioriteit.
Veel kinderen van gemengde rassen hebben te maken met ernstige identiteitsproblemen die hen kunnen achtervolgen tot ver in de volwassenheid. De voortdurende strijd tussen het zoeken van een schuilplaats binnen een raciale groep en toch het behoud van een echt gevoel van eigenwaarde is gevaarlijk.
Deze kinderen ontwikkelen zich tot volwassenheid met vrijwel geen besef van hun unieke cultuur. Zij kunnen het charisma of de eigenschappen van hun dominante ras overnemen, maar er is altijd iets dat hen onderscheidt.
Er is een grote schoonheid in het bi-raciaal zijn en het is zo jammer dat het vinden van die schoonheid niet zonder uitdaging gebeurt.
Ze zullen ongetwijfeld naar school gaan en hun raciale verschil tussen hun klasgenoten beginnen op te merken. Zeker, de Verenigde Staten is een smeltkroes van prachtige culturen; gevuld met verschillende huidtinten, haartexturen, en oogkleuren.
Hoewel, wanneer u door het prisma van de ogen van een bi-raciaal kind kijkt, zult u de strijd begrijpen die zij moeten leveren. Kinderen met een vaste achtergrond hebben het voordeel dat ze hun cultuur kennen. Zij hebben gewoonten en tradities die hun vertrouwen bepalen. Waarschijnlijk hebben zij een grote gemeenschap van kinderen net als zij in hun buurt of gebedsplaatsen.
Bi-raciale kinderen hebben vaak het gevoel dat zij de ene cultuur moeten verkiezen boven de andere. Een kind van Afro-Amerikaanse en Kaukasische afkomst in het bijzonder kan zich ongemakkelijk voelen bij Kaukasische kinderen of omgekeerd.
Hoewel ze technisch gezien tot dat ras behoren, is er toch een onuitgesproken scheiding waardoor ze zich een buitenbeentje voelen.
Voeders van kinderen van gemengde rassen hebben een grote verantwoordelijkheid om hun kinderen een gevoel van eigenwaarde en zelfvertrouwen bij te brengen. Er moet eerst een gevoel van waarheid in huis zijn waardoor het kind zich op zijn gemak voelt om over ras te praten.
De houding van “kleurenblind” zijn zal je kind niet helpen groeien. In feite zal het ze alleen maar meer verwarren wanneer ze rassendiscriminatie moeten identificeren.
Ik ben opgegroeid in een gezin waar een duidelijk discriminerende situatie werd vertroebeld met andere excuses dan ras. Mijn ouders meenden dat bescherming tegen deze zienswijze mij zou helpen om niet iedereen die ik tegenkom als racist af te schilderen.
Hoewel dit een grootse mentaliteit is in een perfecte wereld, heb ik helaas veel mensen een vrijbrief gegeven terwijl ze in werkelijkheid voor hun daden hadden moeten worden uitgescholden. Kinderen hunkeren naar de realiteit. Hun onschuld is slechts een plaatsvervanger voor een hele wereld van nieuwsgierigheid.
“Ik heb geen vooroordelen tegen mezelf. Ik sta niet aan de kant van de blanke man, of de zwarte man. Ik sta aan de kant van God – degene die mij heeft geschapen en ervoor heeft gezorgd dat ik uit zwart en wit ben voortgekomen.”
– Bob Marley
Ze merken meer op dan we ons realiseren en het is noodzakelijk dat ze begrijpen hoe de wereld in elkaar zit. Door hen te leren wat vooroordelen zijn en hoe ze met discriminatie moeten omgaan, kunnen ze de realiteit beter onder ogen zien.
Afrikaans-Amerikaanse ouders moeten ook begrijpen dat het feit dat hun kind er niet traditioneel zwart uitziet, niet betekent dat de wereld hen niet als een minderheidsras zal beschouwen.
Kinderen van gemengde rassen zijn evenzeer vatbaar voor discriminatie. Het is heel vernederend wanneer een kind zijn ouder vertelt over een situatie die duidelijk ongepast was en de ouder het afdoet met de woorden, “ze bedoelden het niet zo”, of, “ze weten niet wat je bent.”
Ik richt me in dit essay specifiek op zwarte en blanke paren, alleen omdat ik vanuit een persoonlijk perspectief over de zaak kan spreken. Dit is een lastige combinatie omdat het kind niet alleen een mengeling is van twee tegenpolen op cultureel gebied, maar ook een mengeling van twee rassen die een geschiedenis van haat jegens elkaar hebben.
De Kaukasische ouder heeft de verantwoordelijkheid om een onbevooroordeelde kijk op alle Afro-Amerikanen te tonen – niet alleen die in hun familie. Deelnemen aan eerlijke gesprekken over ras, cultuur en Amerikaanse geschiedenis zal het respect van uw kind voor u doen toenemen.
Zij zullen waarschijnlijk niet de paranoia voelen van te geloven dat alle blanken racisten zijn. Integendeel, zij zullen een uitstekend voorbeeld zien van twee verschillende rassen die vreedzaam naast elkaar bestaan.
De Afro-Amerikaanse ouder heeft de belangrijkste rol in deze relatie omdat het kind waarschijnlijk zal proberen een overeenkomst met u te vinden. Moedig dit aan. Stel je verschillen niet te veel aan de kaak, waardoor er een kloof ontstaat tussen jouw cultuur en die van hen.
Ik worstel met een onverzadigbaar gevoel van goedkeuring zoeken bij degenen aan mijn zwarte kant, omdat eerlijk gezegd onze ervaringen vergelijkbaar zijn. Het is erg ontmoedigend wanneer degenen met wie je een overeenkomst voelt, je ervaringen negeren en je in weer een ander hokje plaatsen.
Het creëren van een gevoel van begrip en eenheid zal je kind een groot gevoel van zelfbewustzijn bijbrengen. Ze voelen niet langer de last van het moeten kiezen van een kant. In plaats daarvan vinden ze troost in hun eigen huid in de aanwezigheid van alle rassen.
Ik ben opgevoed met de mentaliteit dat het kiezen van het ene ras boven het andere geen optie was. Mijn moeder sprak vol lof over mijn vaders familie en vice versa. Zeker, de tijden waren anders en ze hadden helaas niet alle middelen die nu beschikbaar zijn om hen te leren begrijpen hoe ik me voelde. Toegegeven, ze deden wat ze konden.
Nu er steeds meer kinderen van gemengde rassen worden geboren, moet het gesprek over identiteit op de voorgrond worden geplaatst. Ja, uw kinderen zullen experimentele fasen doormaken, maar ze proberen net als ieder ander kind zichzelf te vinden.
Own it.
Gun ze die tijd om uit te vinden waar ze in passen.
De uitdaging is er, daar is geen twijfel over mogelijk. Maar door liefde, positieve versterking en eerlijkheid, zal uw kind op natuurlijke wijze groeien in zelfacceptatie.