De Pittsburgh Pirates hebben geen hoop meer
Dit is een artikel over de Pittsburgh Pirates. Het voelt vreemd om op dit moment over de Pirates te schrijven. Het zou niet vreemd moeten zijn om over een Major League Baseball-team te schrijven, daar word ik tenslotte voor betaald. Wat het zo verdomd vreemd maakt om over de Pirates te schrijven, is dat er een legitiem argument is dat ze geen team van Major League kaliber meer zijn. Dat is niet iets dat gezegd zou moeten worden over de Pirates, een eens zo trotse organisatie die nu gereduceerd is tot grappen en spot.
Hoe zijn de Pirates op deze bijzondere plek in hun geschiedenis gekomen? Het antwoord ligt bij één naam en één naam alleen, Bob Nutting. Nutting is al sinds 2007 de hoofdeigenaar van de Pirates. Afgezien van een korte uitstap naar respectabiliteit die duurde van 2013-2015 (met een nauwelijks boven .500 2018 in de mix) heeft Nutting elk seizoen een verliezend Pirates team op de been gebracht.
Dat op zichzelf is geen artikel of minachting waard. Door de hele MLB geschiedenis heen zijn teams lange tijd verliezers geweest. In de meeste gevallen was dat te wijten aan volslagen nutteloosheid, of in het geval van de huidige Seattle Mariners is het waarschijnlijk een daad van een wraakzuchtige god of een andere. Nutting’s Pirates ploeg slaagt erin op te vallen door het totale gebrek aan hoop.
Er komen geen geweldige vooruitzichten uit de pijplijn. Nutting blijft jaar na jaar armoe roepen en dat elimineert elke kans op uitgaven om de ploeg te verbeteren. De laatste nagel aan de doodskist van Nutting had een reeks citaten moeten zijn van nieuwe Pirates aanwinsten dit offseason. Jarrod Dyson en een paar anderen boden aan dat ze niet blij waren om bij de Pirates te zijn. Om de citaten te parafraseren: “Ik moet ergens spelen, toch?” Nutting heeft het team van Roberto Clemente, Dave Parker, Barry Bonds, en Andrew McCutchen veranderd in een laatste toevluchtsoord voor vrije agenten die bereid zijn om goedkoop te tekenen, alleen maar om honkbal te blijven spelen.
Er zijn er die de schuld willen leggen bij de voeten van voormalig algemeen directeur Neal Huntington of ex-manager Clint Hurdle. Zij hadden geen goede periodes bij de ploeg, althans niet in totaliteit. Het belangrijkste verschil tussen hen en Nutting is dat Nutting uiteindelijk het laatste woord heeft over alle zaken die met de ploeg te maken hebben. Dit omvat alles, van wie de ploeg leidt tot de rampzalige beslissing om Legacy Park, de thuisbasis van een collectie Negro League standbeelden, in 2015 te renoveren. Bij elke beurt, heeft Nutting gefaald Pirates fans, de mensen van Pittsburgh, en zijn eigen spelers.
Er is één realiteit in het spel die belangrijk is om te onthouden, Nutting gaat nergens heen. Voor al zijn protesten van het tegendeel, hebben we genoeg gezien van MLB’s financiën en de verkoop van MLB teams in de afgelopen jaren om te weten dat Nutting het geld binnen harkt net als elke andere MLB eigenaar. Sommige van die eigenaren hebben ook moeite om winnende teams op het veld te krijgen. Ze zijn echter nog niet zo diep gezonken als Nutting.
Bob Nutting heeft hoop weggenomen uit een stad die van honkbal houdt en er is geen teken dat die hoop terugkeert. Zolang hij winst blijft maken, geeft Nutting niets om hoop of Pirates fans. Het bewijs is in de pudding, of moet ik zeggen het verliezen en de minuscule operationele kosten die Nutting zijn team heeft laten functioneren. Nutting heeft de Pirates een nieuwe erfenis gegeven, die van een team waarvan de meeste mensen zijn vergeten dat het een big-league honkbalclub is. Ik ben er zeker van dat elke Pirates fan hun nieuwe plaats in het honkbal landschap waardeert.