“De procedure die me na negen jaar incontinentie weer droog maakte”
PETER: Als fitte landbouwer van 65 was het een grote schok toen ik in 2008 de diagnose prostaatkanker kreeg. Mijn vrouw en ik onderzochten alle opties voor behandeling en kozen voor een robotchirurgie, die toen in het Verenigd Koninkrijk nog in de kinderschoenen stond.
De operatie verliep goed. Mijn uitstekende uroloog had gezegd dat we de tumor net hadden voordat hij uit de prostaat was gebroken en mijn familie was erg opgelucht toen hij bevestigde dat de kanker waarschijnlijk niet zou terugkeren.
Ik was na twee dagen uit het ziekenhuis, maar moest twee weken een katheter dragen – dit waren behoorlijk ellendige weken. Het was helemaal niet pijnlijk, maar het was onhandig. Hij raakte steeds verstrikt in dingen en lekte constant. Het ging beter toen de katheter werd verwijderd, maar ik bleef incontinent.
Om te beginnen was het heel erg. De eerste twee maanden had ik twee tot drie onderleggers van maat twee nodig. Dit verminderde later tot slechts een, behalve toen ik probeerde om weer te gaan fietsen, wat veel meer lekkage veroorzaakte. Na een operatie in dat gebied is er veel schade en ben je erg gevoelloos. Als je na een ritje van de fiets stapt, ben je zo verdoofd dat je niet eens weet of je plast of niet, zodat je rampzalige en zeer gênante ongelukjes kunt krijgen. Een nieuw zadel, ontworpen voor mannen met prostaatproblemen, dat ik op internet vond, hielp daar echter bij.
De volgende negen jaar ging het goed, maar hoewel ik instructies over bekkenbodemoefeningen opvolgde, waarvan ik weet dat ze voor sommige mannen werken, verergerde mijn incontinentie langzaam. Het eerste jaar of twee jaar gebruikte ik een onderlegger maat 1 – de lichtste. Na twee jaar ging ik over op maat twee en de laatste paar jaar gebruikte ik maat drie, die meerdere keren per dag verschoond moest worden. Elk van deze verbanden kan een aanzienlijke hoeveelheid urine bevatten.
Ik was verbaasd over hoe positief en vol vertrouwen ik was
Ten slotte vroeg ik, nadat ik een bijeenkomst van een steungroep over incontinentie na een operatie had bijgewoond, het advies van de gespecialiseerde chirurg die daar sprak. Ik was verbaasd over hoe positief en zelfverzekerd hij was toen hij zei dat niemand daaronder hoefde te lijden. Hij vertelde me over twee chirurgische behandelingen voor hardnekkige urine-incontinentie bij mannen die een prostaatoperatie hebben ondergaan, de kunstmatige urinesfincter (AUS) en de sling voor mannen.
We hebben de twee opties uitvoerig besproken. Zoals alle behandelingen kunnen er bijwerkingen en risico’s van de operatie zijn. Hij was zeer zorgvuldig in het adviseren van mij over de vraag of dit het juiste voor mij was en gaf me veel informatie waarin hij de bekende risico’s van de kunstmatige urinaire sluitspier vergeleek met de minder bekende risico’s op lange termijn van de sling procedure.
Als een particuliere patiënt, kon ik kiezen en na nauwgezet online onderzoek, koos ik voor de sling. Ik moest door een screeningsproces gaan om te beoordelen hoe goed mijn blaas werkte, vervolgens onderging ik de operatie in augustus 2017. Ik kreeg een ruggengraatblokkade in plaats van de normale algehele narcose, wat leidde tot een snel herstel. Ik stond op het punt om de volgende ochtend te vertrekken, maar ontdekte, na het verwijderen van de nachtkatheter, dat ik niet kon plassen. Ik was een van de patiënten die dit probleem hebben als gevolg van extreme irritatie van de operatieplaats. Ik had heel weinig pijn – alleen ongemak.
Voor de ingreep kon ik maar ongeveer een half uur plassen, dan moest ik een onderlegger verwisselen. Nu ben ik weer normaal.
Er moest nog een katheter worden geplaatst, wat erg verontrustend was. Ik dacht: ‘O nee, wat heb ik gedaan?’ Maar na een week werd hij verwijderd en tot mijn grote vreugde was ik weer helemaal bij en kon ik, met enige moeite, urineren. Dit probleem hield bijna een maand aan, maar na negen weken was ik volledig continent, gebruikte ik geen maandverband en kon ik zonder problemen urineren.
Ik was stomverbaasd toen ik me realiseerde dat de procedure had gewerkt – in de wolken. Urineren is nog steeds een iets andere ervaring, maar ik heb mijn leven terug. Ik doe veel aan sport en voor de ingreep kon ik maar een half uur spelen, daarna moest ik een tampon gaan verwisselen. Nu ben ik weer de oude.
Ik wilde mijn ervaring met andere mannen delen, want het is fijn om iets positiefs te kunnen zeggen over incontinentie na een prostaatkankerbehandeling. Ik zeg niet dat elke man zo’n goed resultaat zal hebben, maar zowel ik als een goede vriend die de procedure ook heeft ondergaan, zijn zeer, zeer tevreden met onze ervaring.