Diagnose van herhaalde miskraam
De artsen van NYU Langone zijn gespecialiseerd in herhaalde miskramen, waarbij u twee of meer zwangerschappen na elkaar hebt gehad die voor de 20e week zijn afgebroken. De aandoening kan worden veroorzaakt door chromosomale problemen, die worden doorgegeven van een of beide ouders; aandoeningen zoals diabetes of vleesbomen, die niet-kankerachtige gezwellen op de baarmoeder zijn; problemen met het immuunsysteem; hormonale onevenwichtigheden; of aangeboren afwijkingen van de baarmoeder.
Ongeveer 1 procent van de vrouwen die een miskraam hebben gehad, hebben er meer dan een achter elkaar. Bij 50 tot 75 procent van de vrouwen die terugkerende miskramen hebben, kunnen artsen de oorzaak niet aanwijzen.
Vrouwen ouder dan 35 jaar lopen meer risico op een miskraam dan jongere vrouwen. Dat komt omdat oudere vrouwen meer kans hebben op eicellen met chromosomale onregelmatigheden, evenals een hoger risico op gezondheidsaandoeningen die de zwangerschap kunnen beïnvloeden.
Tekenen van een miskraam zijn vaginale bloedingen die gepaard gaan met buikpijn, rugpijn, ernstige krampen, koorts, of het passeren van bloedstolsels of grijs weefsel uit de vagina.
Om een terugkerende miskraam te diagnosticeren, nemen specialisten van NYU Langone’s Fertility Center en NYU Langone Reproductive Specialists of New York een medische geschiedenis, voeren ze een lichamelijk onderzoek uit en bestellen ze bepaalde tests.
Bloedonderzoek
Uw arts bij NYU Langone kan bloed afnemen om uw progesterongehalte te bepalen, een hormoon dat de baarmoederslijmvlies verdikt en de ontwikkeling van embryo’s bevordert; schildklierhormonen; en bepaalde eiwitten die van invloed kunnen zijn op het vermogen om een zwangerschap te behouden. U kunt ook worden getest op bekkenontstekingsziekte, een seksueel overdraagbare aandoening die het risico op een miskraam kan verhogen, of op antifosfolipidensyndroom, een zeldzame auto-immuunziekte waarbij bloedklonters de bloedstroom belemmeren.
Echografie
Met een echografie – waarbij geluidsgolven worden gebruikt om beelden te maken van organen en andere structuren in het lichaam – kan een arts vleesbomen of poliepen opsporen, gezwellen in de baarmoeder die onvruchtbaarheid of een miskraam kunnen veroorzaken. Tijdens dit in-office onderzoek gebruikt de arts een transvaginale echografie, waarbij een staaf, een transducer genaamd, in de vagina wordt ingebracht om gedetailleerde beelden van de voortplantingsorganen te produceren.
Bij een test met de naam FemVue™ worden een zoutwateroplossing en luchtbelletjes in de baarmoeder en eileiders geïnjecteerd en met behulp van echografie bekeken.
Genetisch onderzoek
De meeste miskramen zijn te wijten aan aneuploïdie, wat betekent dat het embryo een onregelmatig aantal chromosomen heeft. Een klein percentage van terugkerende miskramen wordt veroorzaakt door een chromosomale herschikking, een translocatie genaamd, waarbij een klein stukje DNA van het ene chromosoom naar het andere verhuist, of door een inversie, waarbij een klein stukje DNA in omgekeerde volgorde op het chromosoom wordt ingevoegd.
Deze genetische variaties – die zowel bij de man als bij de vrouw aanwezig kunnen zijn – resulteren in chromosomaal onevenwichtige eicellen of zaadcellen. Na de bevruchting kunnen de embryo’s zich niet ontwikkelen, wat tot een miskraam leidt.
Een arts kan u en uw partner een karyotyperingstest aanraden. Deze bloedtest helpt artsen bepalen of u het juiste aantal en de juiste configuratie van chromosomen hebt.
Hormoontests
Omdat het risico op een terugkerende miskraam toeneemt met de leeftijd, kunnen vrouwen van 35 jaar en ouder een bloedtest ondergaan die het niveau van follikelstimulerend hormoon, of FSH, controleert. FSH wordt afgegeven door de hypofyse in de hersenen en stimuleert de eierstokken om eicellen te produceren, die rijpen in kamers die follikels worden genoemd. Het aantal beschikbare follikels neemt af naarmate een vrouw ouder wordt, wat bijdraagt aan leeftijdsgerelateerde onvruchtbaarheid.
Een hoog FSH-niveau kan betekenen dat de eierstokken geen eicellen produceren die geschikt zijn voor zwangerschap. Lage FSH-niveaus kunnen wijzen op ernstige stress, die op zijn beurt kan bijdragen aan een miskraam.
Dokters kunnen ook een anti-Mullerian hormoon (AMH)-test bestellen om de ovariële reserve te meten, dat is het aantal en de kwaliteit van de eicellen die beschikbaar zijn voor bevruchting.
Hysterogram
Ook wel hysterosalpingogram of HSG genoemd, stelt dit onderzoek uw arts in staat de voortplantingsorganen te bekijken op anatomische problemen en aandoeningen, zoals vleesbomen, die kunnen leiden tot een miskraam. Het kan ook littekenweefsel onthullen, veroorzaakt door endometriose of infectie, dat de eileiders kan blokkeren, de doorgangen waar eicellen van de eierstokken naar de baarmoeder gaan.
Om het onderzoek uit te voeren, spuit uw arts een kleurstof in de baarmoeder via een kleine katheter, dat is een holle buis. Een röntgenfoto maakt beelden van de baarmoeder en de eileiders. Het onderzoek duurt ongeveer 10 minuten. Een HSG kan tijdelijk ongemak veroorzaken dat vergelijkbaar is met menstruatiekrampen, dus uw arts kan u een pijnstiller zonder recept aanraden.
Hysteroscopie
Als HSG of FemVue™, een test waarvoor geen röntgenfoto’s of contrastvloeistof nodig zijn, een aandoening in de baarmoederholte aantonen die van invloed kan zijn op de zwangerschap, kunt u een hysteroscopie ondergaan, waarmee de arts chirurgische technieken kan uitvoeren om het probleem te corrigeren. Het kan gaan om vleesbomen, grote poliepen, verklevingen in de baarmoeder (littekenweefsel) of een baarmoederaandoening die al sinds de geboorte aanwezig kan zijn.
Bij deze procedure, die in het ziekenhuis wordt uitgevoerd, gebruikt uw arts een lange, dunne, flexibele scoop met een camera aan het uiteinde om de baarmoeder te onderzoeken op eventuele afwijkingen. De ingreep kan onder plaatselijke, regionale of algehele verdoving worden uitgevoerd en duurt maximaal 45 minuten. Omdat een hysteroscopie kramp en pijn kan veroorzaken, kan uw arts pijnstillers voorschrijven.
Endometriale biopsie
Deze procedure, die tegelijkertijd met een hysteroscopie kan worden uitgevoerd, kan uw arts helpen bepalen of de baarmoeder in staat is een zwangerschap te behouden. Uw arts verwijdert een klein stukje weefsel van de baarmoederslijmvlies om het te testen op onregelmatige cellen die kunnen wijzen op infecties, vleesbomen of poliepen.
De biopsie kan kramp veroorzaken, die kan worden geminimaliseerd door het nemen van een vrij verkrijgbare pijnstiller tot een uur voor het onderzoek. Deze test wordt alleen in zeldzame omstandigheden uitgevoerd.