Digoxine

Digoxine

Generieke naam: digoxine (oraal/injectie) (di JOX in)
Merknaam: Digitek, Digox, Lanoxin, Lanoxicaps, Cardoxin

Medisch beoordeeld door Philip Thornton, DipPharm. Laatst bijgewerkt op 4 dec 2020.

• Gebruiken
• Waarschuwingen
• Dosering
• Wat te vermijden
• Bijwerkingen
• Interacties

Wat is digoxine?

Digoxine wordt gewonnen uit de bladeren van een digitalisplant. Digoxine helpt het hart sterker en met een regelmatiger ritme te laten kloppen.

Digoxine wordt gebruikt om hartfalen te behandelen.

Digoxine wordt ook gebruikt om atriumfibrilleren te behandelen, een hartritmestoornis van de atria (de bovenste kamers van het hart die het bloed in het hart laten stromen).

Waarschuwingen

U mag digoxine niet gebruiken als u ventrikelfibrilleren heeft (een hartritmestoornis van de ventrikels, oftewel de onderste kamers van het hart die het bloed uit het hart laten stromen).

Voordat u dit geneesmiddel gebruikt

U mag digoxine niet gebruiken als u er allergisch voor bent, of als u ventrikelfibrillatie heeft (een hartritmestoornis van de hartkamers, of de onderste kamers van het hart die het bloed uit het hart laten stromen).

Om er zeker van te zijn dat digoxine veilig voor u is, moet u uw arts vertellen of u ooit heeft gehad:

• een ernstige hartaandoening zoals het “sick sinus syndrome” of “AV block” (tenzij u een pacemaker heeft);

• een hartaanval;

• langzame hartslagen waardoor u bent flauwgevallen;

• Wolff-Parkinson-White-syndroom (plotselinge snelle hartslagen);

• een nieraandoening;

• een verstoring van de elektrolytenbalans (zoals een laag calcium-, kalium- of magnesiumgehalte in uw bloed);

• een schildklieraandoening; of

• indien u onlangs ziek bent geweest met braken of diarree.

Tel uw arts als u zwanger bent. Het is niet bekend of digoxine schadelijk is voor een ongeboren baby. Het hebben van hartfalen of atriumfibrilleren tijdens de zwangerschap kan echter complicaties veroorzaken, zoals vroeggeboorte of een laag geboortegewicht, of risico op overlijden bij zowel moeder als baby. Het voordeel van het behandelen van hartproblemen met digoxine kan opwegen tegen eventuele risico’s voor de baby.

Het kan zijn dat het niet veilig is om borstvoeding te geven tijdens het gebruik van digoxine. Vraag uw arts naar eventuele risico’s.

Hoe moet ik digoxine gebruiken?

Neem digoxine precies zoals voorgeschreven door uw arts. Volg alle aanwijzingen op het etiket van uw recept en lees alle medicijngidsen of instructiebladen.

Probeer orale digoxine elke dag op hetzelfde tijdstip in te nemen.

Maat vloeibare medicijnen zorgvuldig af. Gebruik de bijgeleverde doseerspuit, of gebruik een doseerapparaat voor medicijnen (geen keukenlepel).

Neem digoxine regelmatig in, ook als u zich goed voelt of geen klachten heeft. Laat uw recept bijvullen voordat uw medicijn helemaal op is.

Digoxine-injectie wordt gegeven als een injectie in een spier, of als een infuus in een ader. Een zorgverlener zal u deze injectie geven als u niet in staat bent om het geneesmiddel via de mond in te nemen.

Uw bloeddruk en hartslag zullen dagelijks moeten worden gecontroleerd.

Het kan zijn dat u regelmatig bloedonderzoeken moet ondergaan. Uw nierfunctie moet mogelijk ook worden gecontroleerd.

U moet niet plotseling stoppen met het innemen van dit geneesmiddel. Plotseling stoppen kan uw aandoening verergeren.

Bewaren bij kamertemperatuur, uit de buurt van vocht en warmte.

Doseringsinformatie

Gewenste dosis Digoxine voor volwassenen bij congestief hartfalen:

Snelle digitalisering met een laaddosis:
Piek digoxine lichaamsvoorraden van 8 tot 12 mcg/kg geven over het algemeen een therapeutisch effect met een minimaal risico op toxiciteit bij de meeste patiënten met hartfalen en normaal sinusritme.
De laaddosis moet in verschillende fracties worden toegediend, waarbij ongeveer de helft van het totaal als eerste dosis wordt gegeven. Aanvullende fracties van de totale dosis kunnen met tussenpozen van 6 tot 8 uur worden gegeven. Zorgvuldige beoordeling van de klinische respons van de patiënt moet worden overwogen vóór elke aanvullende dosis. Indien de respons van de patiënt een wijziging van de berekende laaddosis digoxine noodzakelijk maakt, dient de berekening van de onderhoudsdosis te worden gebaseerd op de werkelijk toegediende hoeveelheid.
Tabletten:
Initieel: 500 tot 750 mcg geeft gewoonlijk een detecteerbaar effect in 0,5 tot 2 uur met een maximaal effect in 2 tot 6 uur. Aanvullende doses van 125 tot 375 mcg kunnen met tussenpozen van 6 tot 8 uur worden gegeven totdat klinisch bewijs van een adequaat effect wordt waargenomen. De gebruikelijke hoeveelheid tabletten die een 70 kg wegende patiënt nodig heeft om 8 tot 12 mcg/kg piek lichaamsvoorraad te bereiken is 750 tot 1250 mcg.
Capsules:
Initieel: 400 tot 600 mcg digoxine capsules geeft over het algemeen een detecteerbaar effect in 0,5 tot 2 uur met een maximaal effect in 2 tot 6 uur. Aanvullende doses van 100 tot 300 mcg kunnen voorzichtig worden gegeven met tussenpozen van 6 tot 8 uur totdat klinisch bewijs van een adequaat effect wordt waargenomen. De gebruikelijke hoeveelheid capsules die een patiënt van 70 kg nodig heeft om 8 tot 12 mcg/kg lichaamsopslagpiek te bereiken, is 600 tot 1000 mcg.
Injectie:
Initieel: 400 tot 600 mcg digoxine intraveneus geeft gewoonlijk een detecteerbaar effect in 5 tot 30 minuten met een maximaal effect in 1 tot 4 uur. Aanvullende doses van 100 tot 300 mcg kunnen voorzichtig worden toegediend met tussenpozen van 6 tot 8 uur totdat klinisch bewijs van een adequaat effect wordt waargenomen. De gebruikelijke hoeveelheid digoxine-injectie die een 70 kg wegende patiënt nodig heeft om 8 tot 12 mcg/kg piekopslag in het lichaam te bereiken, is 600 tot 1000 mcg. De injecteerbare methode wordt vaak gebruikt om een snelle digitalisering te bereiken, met conversie naar digoxine tabletten of digoxine capsules voor onderhoudstherapie.
Onderhoudsdosis:
De doses digoxine tabletten gebruikt in gecontroleerde onderzoeken bij patiënten met hartfalen varieerden van 125 tot 500 mcg eenmaal daags. In deze onderzoeken werd de dosis over het algemeen getitreerd op basis van de leeftijd, het magere lichaamsgewicht en de nierfunctie van de patiënt. De therapie wordt in het algemeen gestart met een dosis van 250 mcg eenmaal daags bij patiënten jonger dan 70 jaar met een goede nierfunctie.

Gebruikelijke dosis voor volwassenen bij atriumfibrilleren:

Piekvoorraden digoxine in het lichaam groter dan de 8 tot 12 mcg/kg die nodig is voor de meeste patiënten met hartfalen en normaal sinusritme zijn gebruikt voor controle van de ventriculaire snelheid bij patiënten met atriumfibrilleren. Doses die worden gebruikt voor de behandeling van chronisch atriumfibrilleren moeten worden getitreerd tot de minimale dosis die de gewenste ventriculaire snelheidsbeheersing bereikt zonder ongewenste bijwerkingen te veroorzaken.

Gewenste pediatrische dosis voor atriumfibrilleren:

Doseer niet de volledige digitaliserende dosis in één keer. Dien de laaddosis in verschillende porties toe, geef ongeveer de helft van de totale dosis als eerste dosis. Geef aanvullende fracties van de totale dosis met tussenpozen van 6 tot 8 uur (oraal) of 4 tot 8 uur (parenteraal). Gedeelde dagelijkse dosering wordt aanbevolen voor zuigelingen en jonge kinderen jonger dan 10 jaar.
Parenterale toediening dient alleen te worden gebruikt wanneer de noodzaak van snelle digitalisering dringend is of wanneer het geneesmiddel niet oraal kan worden ingenomen. Intraveneuze toediening verdient de voorkeur boven intramusculaire injectie, omdat dit kan leiden tot ernstige pijn op de injectieplaats. Indien het noodzakelijk is het geneesmiddel langs intramusculaire weg toe te dienen, moet het diep in de spier worden geïnjecteerd, gevolgd door massage. Er mag niet meer dan 500 mcg op één plaats worden geïnjecteerd.
De berekende doses moeten worden gebaseerd op het magere lichaamsgewicht.
Prematuur:
Digitaliserende (laad)dosis: Oraal elixer: 20 tot 30 mcg/kg; Intraveneus: 15 tot 25 mcg/kg
Onderhoudsdosis: oraal 5 tot 7,5 mcg/kg; intraveneus 4 tot 6 mcg/kg
Volledig terminaal:
Digitaliserende (laad)dosis: Oraal elixer: 25 tot 35 mcg/kg; Intraveneus: 20 tot 30 mcg/kg
Onderhoudsdosis: oraal 6 tot 10 mcg/kg; intraveneus 5 tot 8 mcg/kg
1-24 maanden:
Digitaliserende (laad)dosis: Oraal elixer: 35 tot 60 mcg/kg; Intraveneus: 30 tot 50 mcg/kg
Onderhoudsdosis: oraal 10 tot 15 mcg/kg; intraveneus 7,5 tot 12 mcg/kg
3 tot 5 jaar:
Digitaliserende (Laad)dosis: Oraal elixer: 30 tot 40 mcg/kg; Intraveneus: 25 tot 35 mcg/kg
Onderhoudsdosis: oraal 7,5 tot 10 mcg/kg; intraveneus 6 tot 9 mcg/kg
6 tot 10 jaar:
Digitaliserende (Laad)dosis: Oraal elixer: 20 tot 35 mcg/kg; Intraveneus: 15 tot 30 mcg/kg
Onderhoudsdosis: oraal 5 tot 10 mcg/kg; intraveneus 4 tot 8 mcg/kg
11 jaar en ouder:
Digitaliserende (Laad)dosis: Oraal elixer: 10 tot 15 mcg/kg; intraveneus: 8 tot 12 mcg/kg
Onderhoudsdosis: oraal 2,5 tot 5 mcg/kg; intraveneus 2 tot 3 mcg/kg

Wat gebeurt er als ik een dosis mis?

Neem het geneesmiddel in zodra u kunt, maar sla de gemiste dosis over als uw volgende dosis over minder dan 12 uur moet worden ingenomen. Neem geen twee doses tegelijk in.

Wat gebeurt er als ik een overdosis neem?

Raadpleeg een arts in noodgevallen of bel de Gif Hulplijn op 1-800-222-1222. Een overdosis digoxine kan dodelijk zijn.

De symptomen van een overdosis kunnen onder meer misselijkheid, braken, verlies van eetlust en vermoeidheid zijn.

Wat moet ik vermijden tijdens het gebruik van digoxine?

Vermijd oververhitting of uitdroging tijdens het sporten, bij warm weer, of door niet voldoende te drinken. Een overdosis digoxine kan gemakkelijker optreden als u uitgedroogd bent.

Bijwerkingen van digoxine

Raadpleeg medische spoedhulp als u tekenen heeft van een allergische reactie op digoxine: netelroos; ademhalingsmoeilijkheden; zwelling van uw gezicht, lippen, tong of keel.

Bel onmiddellijk uw arts als u:

• misselijkheid, braken, diarree, maagpijn;

• snelle, trage of ongelijke hartslag;

• een licht gevoel in het hoofd, alsof u flauw zou kunnen vallen;

• bloedige of zwarte, teerachtige ontlasting;

• verwardheid, zwakte, hallucinaties, ongewone gedachten of gedrag;

• zwelling of gevoeligheid van de borst;

• wazig zicht, vergeeld zicht; of

• (bij baby’s of kinderen) maagpijn, gewichtsverlies, groeiachterstand, gedragsveranderingen.

ernstige bijwerkingen kunnen zich vaker voordoen bij oudere volwassenen en bij mensen die ziek of verzwakt zijn.

Gemeenschappelijke bijwerkingen van digoxine kunnen zijn:

• misselijkheid, diarree;

• zich zwak of duizelig voelen;

• hoofdpijn, zwakte, angst, depressie; of

• uitbarstingen.

Dit is geen volledige lijst van bijwerkingen en er kunnen nog andere bijwerkingen optreden. Bel uw arts voor medisch advies over bijwerkingen. U kunt bijwerkingen melden aan de FDA op 1-800-FDA-1088.

Welke andere geneesmiddelen kunnen digoxine beïnvloeden?

Soms is het niet veilig om bepaalde geneesmiddelen tegelijkertijd te gebruiken. Sommige geneesmiddelen kunnen de bloedspiegels van andere geneesmiddelen die u gebruikt beïnvloeden, waardoor de bijwerkingen kunnen toenemen of de geneesmiddelen minder effectief kunnen worden.

Veel geneesmiddelen kunnen een wisselwerking hebben met digoxine. Hieronder vallen geneesmiddelen op recept en vrij verkrijgbare geneesmiddelen, vitaminen en kruidenproducten. Niet alle mogelijke wisselwerkingen zijn hier vermeld. Vertel uw arts over al uw huidige geneesmiddelen en over elk geneesmiddel dat u begint of stopt te gebruiken.

Volgende informatie

Houd dit en alle andere geneesmiddelen buiten het bereik van kinderen, deel uw geneesmiddelen nooit met anderen, en gebruik digoxine alleen voor de voorgeschreven indicatie.

Raadpleeg altijd uw arts om er zeker van te zijn dat de informatie op deze pagina van toepassing is op uw persoonlijke omstandigheden.

Medische Disclaimer