Een beleidsgebaseerde rationalisatie van collectieve regels: Dimensionality, specialized houses, and decentralized authority
Wij bieden een beleidsmatige basis voor het interpreteren, rechtvaardigen en ontwerpen van (3, 3)-politieke regels, een grote klasse van collectieve regels analoog aan die welke de selectie van papers in peer-reviewed tijdschriften regelen, waarbij elke referee kiest om een paper te aanvaarden, te verwerpen, of een herindiening uit te nodigen, en een editor zijn eigen opinie en die van de referees samenbrengt in één van deze drie aanbevelingen. Wij bewijzen dat een dergelijke regel een gewogen meerkamerregel is: een beleid wordt op een bepaald niveau collectief goedgekeurd als en slechts als het door een minimaal aantal kamers – de dimensie van de regel – wordt goedgekeurd, waarbij elke kamer een verschillend aspect van het beleid beoordeelt aan de hand van een gewogen regel, waarbij het gewicht of de autoriteit van elke beoordelaar mogelijk over de kamers heen varieert, afhankelijk van zijn deskundigheidsgebied(en). Deze resultaten impliceren dat een gegeven regel alleen geschikt is voor het evalueren van eindig-dimensionale beleidslijnen waarvan de dimensie overeenkomt met die van de regel, en zij geven een reden om verschillende regels te gebruiken om verschillende beleidslijnen door te geven, zelfs binnen dezelfde organisatie. Verder introduceren we het concept van verenigbaarheid met een regel en gebruiken we de topologische eigenschappen ervan om een methode voor te stellen om gehele gewichten te construeren die overeenkomen met de mogelijke oordelen van beoordelaars onder een gegeven regel, die intuïtiever zijn en gemakkelijker te interpreteren voor beleidsmakers. Onze bevindingen werpen licht op meerkamerpolitiek in politieke instellingen en multicriteria-groepsbesluitvorming in het bedrijfsleven. We geven toepassingen voor peer review politiek, beoordelingssystemen, en organisaties in de echte wereld.