Een traditioneel koloniaal huis in New England
Je zou kunnen denken dat een historisch ontwerp in New England combineren met de Australische geest, hetzelfde is als kreeft proberen te vangen met een haak en een lijn: geen kans. Maar kijk eens naar een nieuw huis, gelegen in een historische gemeenschap in de omgeving van Boston, dat dit onwaarschijnlijke evenwicht perfect weet te vinden. Met een uitstraling van de door de huiseigenaren geliefde Regency-stijl, suggereert het huis nog steeds de diepe geschiedenis van zijn bucolische locatie – glooiend boslandschap dat ooit eigendom was van Ralph Waldo Emerson, en waar Henry David Thoreau in zijn dagboek schreef.
De huiseigenaren zijn al vele jaren verliefd op New England. Maar verschillende kenmerken van de huizen waarin ze opgroeiden, een halve wereld verderop – een in Australië, het andere in Nieuw-Zeeland – waren deel gaan uitmaken van hun stijl-DNA: hoge plafonds, hoge openslaande deuren en ramen, en volumineuze kamers.
Hun architect, Patrick Ahearn, FAIA, uit Boston en Martha’s Vineyard, herinnert zich nog het moment waarop het stel hem benaderde. “Ze wilden eigenlijk het ‘nieuwe oude huis’,” zegt Ahearn, “een huis dat een weerspiegeling is van het landgoed waar het op staat, uit de jaren 1700.” Het raadsel, herinnert Ahearn zich, was “hoe nemen we een koloniaal of federaal huis uit New England en voegen we kenmerken toe die zij willen, zoals volumetrische schaal, terwijl we toch de integriteit van het huis behouden?”
In samenwerking met Bryan Sweeney van Sweeney Custom Homes & Renovations in Holliston, Massachusetts, en Dan Gordon Landscape Architects in Wellesley en Martha’s Vineyard, Massachusetts, slaagde Ahearn definitief in zijn opzet. Het huis won de prestigieuze Bulfinch Award, gegeven door de New England Chapter van het Institute of Classical Architecture & Art, eerder dit jaar; het is de zesde Bulfinch voor Ahearn. Omringd door gracieuze koloniale huizen, waaronder een boerderij uit 1700, een klassiek landschap in New England en oude stenen muren, versterkt het nieuwe huis alleen maar de rijke geschiedenis van het gebied.
“Dit land komt recht uit het Paul Revere-tijdperk,” zegt Ahearn. “We hebben de geschiedenis van de locatie en de locatie als geheel ter harte genomen. Het script was: ‘Laten we doen alsof dit het oorspronkelijke huis uit 1700 was, waar in de loop der tijd aan werd toegevoegd; en toen kwamen we het tegen en restaureerden het.” De huiseigenaar zegt dat gasten haar en haar man vaak vragen naar de leeftijd van het huis en wanneer het werd gerestaureerd.
Om dit voor elkaar te krijgen, greep Ahearn diep in zijn zak met trucs, met de bedoeling om het gebouw ruimtelijk te maken en toch een gezellige boerderijachtige sfeer te laten behouden. Door de vloerbalken in de fundering te plaatsen, in plaats van er overheen, kon Ahearn nog een halve meter plafondhoogte creëren. Cottage-stijl ramen op de eerste verdieping in de hoofdmassa creëren volume en hoogte. Brede Greek Revival hoekplanken omlijsten het huis met vier slaapkamers en roepen een bescheiden toon op.
De eerste opdracht was echter om een gevoel van de geschiedenis van New England te creëren. Ahearn ontwierp het huis als een assemblage, om de reis te suggereren die een oorspronkelijke boerderij waarschijnlijk zou hebben afgelegd: om te beginnen een symmetrische, drie verdiepingen tellende federale doos met eenvoudige lijnen en Greek Revival-achtige accenten. Andere delen geven de indruk van toevoegingen naarmate de familie veranderde; zelfs de garage bootst een prachtige schuur na die eeuwen geleden met de boerderij verbonden zou zijn geweest, met schuifdeuren aan de voorkant en een verborgen ingang voor auto’s.
Aan de buitenkant werden de houten planken, die gewoonlijk vier tot vier en een halve duim worden gelegd om te verweren, gelegd met een blootstelling van drie duim, om het oog aan te passen aan een kleinere schaal. Een baksteen fineer gelegd over de fundering, die ook details schoorstenen die boekend de belangrijkste gevel van het huis, signaleren elegantie.
De vooringang is warm en uitnodigend, met enkele ramen, boven en onder, aan elke kant van de dubbele zuil portiek gecentreerd in het hoofd lichaam van het huis. De extra dikke, dikke voordeur, omlijst door een glazen lichtkoepel en zijlichten, heeft een oude koperen deurknop.
Als je het huis binnenstapt, zie je, via een stel openslaande deuren, een overdekte veranda aan de achterkant. De vleugels, een familie kamer aan de rechterkant en master suite aan de linkerkant, hebben ook openslaande deuren. De hal op de tweede verdieping onthult een deur naar het bovendek, waartoe men toegang heeft zonder door een slaapkamer te hoeven lopen.
Een combinatie van Ahearns architectuur en de vaardigheden van de huiseigenaar op het gebied van binnenhuisarchitectuur – ze heeft het hele interieur zelf gedaan – geven het huis een ingetogen sfeer van geschiedenis. De houten vloeren in het hele huis zijn van eikenhout met de glans van een Engelse kastanjehoutbeits. In de kleedkamer van de ouderslaapkamer zijn hoge glazen deuren ingelijst in een Regency-patroon. Een cassettenplafond in de studeerkamer doet denken aan de Griekse renaissancestijl. Balkenplafonds in de keuken en een kathedraalplafond in de familiekamer – met balken die de daklijn volgen – lijken tijdperken te suggereren die het evoluerende huis zou hebben gekend. De keuken is de enige kamer met inbouwverlichting; de andere verlichtingsarmaturen, gekozen door de huiseigenaren, behouden de historische sfeer.
Andere details, zoals het behang in de eetkamer, tonen de vaardigheid van de huiseigenaar op het gebied van kunst en design – indrukwekkend, vooral als je bedenkt dat zij en haar man allebei techneuten zijn. De bedekking lijkt een zijden chinoiserie te zijn, maar het is een reproductiebehang. Voor de inrichting van het huis gebruikte ze verschillende bronnen: online informatie, Pinterest-borden en particulieren die hulp boden.
De eigenaresse-ontwerpster heeft een aangeboren gevoel voor wat een interieur onderscheidt. Het meubilair is een “high-low mix”, zegt ze, waaronder prachtige tafels die door hun eigenaars zijn afgedankt, en lampen van Bunny Williams, een uitspatting voor de familiekamer.
Het effect is knus, warm en gastvrij. Ahearn zegt dat het een van zijn favoriete huizen is. “Het is de schaal, gevoeligheid, tijdloosheid en hoe het huis leeft; het grote volume krijgen zonder dat het uit de schaal lijkt.” Het echtpaar kon niet gelukkiger zijn.
“Ik beschouw dit huis als de grote Amerikaanse droom,” zegt de huiseigenaar. “New England is thuis, en om dit huis te kunnen bouwen is een droom. We blijven onszelf knijpen.”