Gehry Residence / Gehry Partners

Tekstbeschrijving verstrekt door de architecten. Toen Frank Gehry en zijn vrouw een bestaand huis kochten in Santa Monica, Californië, hadden de buren niet het minste idee dat het hoekhuis spoedig zou worden getransformeerd in een symbool van het deconstructivisme. Gehry wist echter dat er iets aan het huis moest worden gedaan voordat hij er zijn intrek zou nemen. Zijn oplossing was een gedurfde in de jaren 1970 die de “balans tussen fragment en geheel, ruw en verfijnd, nieuw en oud” betrof en tot controverse zou leiden.

Gehry heeft het bestaande huis eigenlijk bijna volledig in tact gelaten, maar niet op een conventionele manier. Het Nederlandse koloniale huis werd in tact gelaten en het nieuwe huis werd eromheen gebouwd. Er werden gaten gemaakt, muren gestript, afgebroken en weer opgetrokken, en het oude stille huis werd een luide schreeuw van hedendaagse stijl tussen de naburige herenhuizen – letterlijk. De buren haatten het, maar dat veranderde niets aan het feit dat het huis een statement was van kunst verweven met architectuur.

Gehry’s ontwerp omsloot drie zijden van het oude huis op de begane grond, waardoor het huis zich uitstrekte in de richting van de straat en de buitenkant van het bestaande huis vrijwel onaangetast bleef. Het interieur onderging een aanzienlijke hoeveelheid veranderingen op de twee niveaus. Op sommige plaatsen werd het gestript om het geraamte bloot te leggen, waardoor de balken en de houten spanten zichtbaar werden. Het werd gerepareerd overeenkomstig de toevoeging, waardoor zowel oude als nieuwe elementen zichtbaar werden. Dit is vooral duidelijk wanneer men door de kamers van het huis loopt en zowel nieuwe deuren van Gehry als oudere deuren die oorspronkelijk in het huis zaten passeert.

De ingang is nauwelijks te zien tussen de scherpe hoeken van het exterieur, dat Gehry heeft gemaakt van hout, glas, aluminium en een hekwerk van kettingschakels. De top van het oude huis steekt uit in deze mix van materialen, waardoor de indruk wordt gewekt dat het huis voortdurend in aanbouw is.

In 1991 moest het huis worden uitgebreid vanwege de groei van het gezin Gehry, dat twee jongens kreeg. Hoewel Gehry probeerde de stijl van het huis te behouden en het oorspronkelijke ontwerp bepalend te laten zijn voor dat van de uitbreiding, onderging het huis ingrijpende veranderingen. Het huis werd veel meer “afgewerkt”, wat op zijn beurt weer de woedende stemmen opwekte van degenen die een sterk gevoel hadden bij de oorspronkelijke ruwe deconstructivistische esthetiek. Niettemin is het Gehry-huis nog steeds een klassieker onder de architectonische werken van Californië.

“Ik hield van het idee om het huis intact te laten… Ik kwam op het idee om het nieuwe huis er omheen te bouwen. Er werd ons verteld dat er geesten in het huis waren… Ik besloot dat het geesten van het kubisme waren. De ramen… Ik wilde ze eruit laten zien alsof ze uit dit ding kropen. s Nachts, omdat dit glas gekanteld is, spiegelt het licht naar binnen… Dus als je aan deze tafel zit zie je al die auto’s voorbij rijden, je ziet de maan op de verkeerde plaats… de maan staat daar maar reflecteert hier… en je denkt dat hij daarboven staat en je weet verdomme niet waar je bent…” – Frank Gehry