General Gordon’s last stand after the siege of Khartoum
Gakdul, Zondag
Er kan nu helaas geen twijfel meer over bestaan dat generaal Gordon behoorde tot degenen die werden afgeslacht toen Khartoum in handen viel van de rebellen. Inboorlingen die ontsnapten beschrijven hem als gedood toen hij uit zijn huis kwam om zijn trouwe troepen te verzamelen, die verrast waren. Ze werden tot op een man afgemaakt. Urenlang was het beste deel van de stad het toneel van een genadeloos bloedbad. Zelfs de vrouwen en kinderen werden niet gespaard. Alle notabelen, behalve de verraderlijke Pasja’s en hun volgelingen, werden aan het zwaard onderworpen.
Dit alles leek te waarschijnlijk vanaf het begin toen Sir Charles Wilson, met zijn stoomboten, tot aan Tuti ging en achter de bomen zag dat het eiland, de straten van Khartoem, en de vlakten daarbuiten vol waren met derwisjen met wapperende banieren en er geen vriendelijk teken werd gegeven vanuit het Paleis of Egyptische vaandel wapperde ergens.
Had Gordon het versterkte klooster bezet, zoals sommigen beweerden, dan zou hij zeker enkele schoten hebben gelost als signaal aan de stoomboten. Gordon’s andere boten en naggars werden gezien naast de oevers aan de kant van Omdurman, die bezet was door rebellen.
Gordon’s meest betrouwbare officier was trouw tot het laatst, maar er werden twijfels geuit over de trouw van Abdul Ahmed, de tweede in bevel, en hij rechtvaardigde deze door te deserteren.
Korti, maandag, 11 30 P.M.
Sir Charles Wilson en luitenant Stuart Wortley zijn hier vanavond aangekomen vanuit Gubat, na een reis van drie dagen en een halve dag. Zij brengen het nieuws dat de hele groep die was achtergelaten op het eiland in de Nijl bij het Kataract van Shublaka veilig is gered. Onmiddellijk nadat luitenant Stuart Wortley Gubat op de hoogte had gebracht van de moeilijke en gevaarlijke positie waarin zij zich bevonden door het wrak van het stoomschip, ging Lord Charles Beresford aan boord van een stoomschip, met een Gardner kanon en een ploeg matrozen en enkele soldaten, om de redding van de hele groep te bewerkstelligen.
Het eiland waar Sir Charles Wilson en zijn groep schipbreuk leden, ligt slechts een klein stukje boven een nauwe doorgang van de rivier waar de vijand enkele kanonnen had opgesteld. Toen Lord C. Beresford hier passeerde, werd hij hevig beschoten, en net toen hij bijna door de doorgang was, trof een rond schot de ketel en liet de motoren onklaar maken. Gedurende de hele dag lag het stoomschip in de Nijl, niet in staat zich te bewegen en blootgesteld aan het vuur van de vijand, terwijl de ketel werd gerepareerd. Gedurende deze tijd echter bleven de bemanning en de soldaten aan boord van het stoomschip met hun geweren en met het Gardner-kanon de batterij van de vijand onder vuur nemen, hetgeen zo goed gericht en zo doeltreffend was, dat de vijand zich na verloop van tijd nauwelijks nog boven de borstwering waagde, maar zich tevreden stelde met het afvuren van hun kanonnen van achter hun schuilplaats, zonder te richten.
Terwijl Sir Charles Wilson het vuren gadesloeg en merkte dat er een actie gaande was, oordeelde hij uit het ontsnappen van stoom dat het stoomschip in een invalide toestand was. Hij stak onmiddellijk over naar de oever van de rivier tegenover die waar de vijand zich bevond, en nam zijn vier kanonnen mee, waarmee hij naar beneden marcheerde om Lord Charles Beresford bij te staan. Met de hulp van zijn mannen en kanonnen werd de batterij van de vijand tegen de avond volledig tot zwijgen gebracht.
Sir Charles Wilson ging vervolgens drie mijl verder de rivier af, omdat er geen plaats dichterbij was waar het stoomschip dicht genoeg bij de kust kon komen om de groep en hun geweren aan boord te nemen. Na een geschikte plaats dicht bij de rivier te hebben uitgezocht, bivakkeerden Sir C. Wilson en zijn groep voor de nacht. In de morgen, nadat de ketel gerepareerd was, kreeg Lord Charles Beresford weer stoom en voer veilig terug langs de positie van de vijand, die hem verder niet lastig viel, maar tegen wie hij een paar salvo’s afvuurde toen hij voorbij voer. Toen hij dicht bij het bivak van Sir Charles Wilson was, stopte het schip en na de hele groep aan boord te hebben genomen, ging het weer op weg naar Gubat, waar ze veilig aankwamen.
In een poging Khartoum te bereiken, stoomde de groep van Sir Charles Wilson door tot op een paar honderd meter van de stad, en iedereen aan boord twijfelde er geen moment aan dat de troepen van de Mahdi de stad volledig in handen hadden.
Korti, dinsdag, 23.30 uur.
Sir Charles Wilson en luitenant Stuart Wortley zijn hier aangekomen vanuit Gubat, na de reis in vier dagen te hebben afgelegd. Zij brengen het bericht van de dood van Generaal Gordon op 4 februari.
Een boodschapper van Kolonel Boscawen in Gubat is hier aangekomen met bijzonderheden over de val van Khartoum. Hij verklaarde dat een van de verraderlijke pasja’s het garnizoen van Khartoum naar de Omdurman-kant van de stad heeft geleid en hen heeft verteld dat daar een aanval van de troepen van de Mahdi werd verwacht. Intussen opende de andere pasja de poorten van Khartoum, zodat de rebellen konden binnenkomen. De boodschapper voegt eraan toe dat generaal Gordon bij het verlaten van het regeringsgebouw is neergestoken.
Dit is een bewerkt uittreksel, lees het volledige artikel
{{topLeft}}
{{{bottomLeft}}
{{topRight}}
{{bottomRight}}
{{/goalExceededMarkerPercentage}}
{{/ticker}}
{{heading}}
{{#paragraphs}}
{{.}}
{{/paragrafen}}{highlightedText}}
- Delen op Facebook
- Delen op Twitter
- Delen via E-mail
- Delen op LinkedIn
- Delen op Pinterest
- Delen op WhatsApp
- Delen op Messenger