Geomorfologie van kolennaadbranden
Kolenbranden komen voor in ondergrondse natuurlijke kolenlagen, in blootliggende bovengrondse kolenlagen en in kolenopslag- of afvalhopen. De branden ontstaan door spontane verbranding of door natuurlijke of antropogene oorzaken. Zij worden gemeld in China, India, de VS, Zuid-Afrika, Australië en Rusland, alsook in vele andere landen. Steenkoolbranden leiden tot het verlies van een waardevolle hulpbron (steenkool), de uitstoot van broeikasgassen en giftige gassen, en de aantasting van de vegetatie. Een gevaarlijk aspect van de branden is de bedreiging van plaatselijke mijnen, industrieën en woongebieden door het volumeverlies ondergronds. In gebieden waar kolenbranden woeden, komt het vaak voor dat de ondergrond instort. Kolenbranden hebben dus een aanzienlijke invloed op de evolutie van het landschap. Op basis van meer dan tien jaar ervaring met het in situ in kaart brengen van kolenbrandgebieden wereldwijd, wordt een algemeen classificatiesysteem voor kolenbranden voorgesteld. Bovendien wordt de geomorfologie van de steenkoolbranden in detail toegelicht. De belangrijkste landvormen die met deze branden gepaard gaan en erdoor worden veroorzaakt, worden gepresenteerd. De landvormen omvatten manifestaties die het gevolg zijn van oppervlaktebreuken in het gesteente, zoals spleten, scheuren, trechters, openingen en sponzen. Andere verschijnselen die het gevolg zijn van de verzakking van het vast gesteente zijn zinkgaten, geulen, depressies, gedeeltelijke verzakking van het oppervlak, grote verzakkingen van het oppervlak en aardverschuivingen. Andere geomorfologische verschijnselen van kolenvuur zijn blootgelegde aslagen, pyrometamorfe gesteenten en fumarolische mineralen. De oorsprong, evolutie en mogelijke toekomstige ontwikkeling van deze kenmerken worden toegelicht en er worden voorbeelden gegeven van in situ onderzoeken en van satellietanalyses met hoge resolutie. De geomorfologie van kolenbranden is nog niet op een systematische manier gepresenteerd. Kennis van de geomorfologie van kolenbranden maakt het mogelijk ondergrondse kolenbranden op te sporen aan de hand van de verschillende verschijningsvormen aan de oppervlakte. Bovendien kunnen zo uitspraken worden gedaan over de veiligheid van door kolenbranden getroffen terreinen. Bovendien zijn geomorfologische kenmerken indicatoren van de brandfase van branden. Tenslotte helpt de geomorfologie van kolenbranden bij het verklaren van landschapskenmerken waarvan het voorkomen anders niet zou worden begrepen. Hoewel door brand veroorzaakte thermische anomalieën en het vrijkomen van gas ook aanwijzingen zijn voor de activiteit van een kolenbrand, zoals door veel onderzoekers wordt behandeld, is geen beoordeling compleet zonder een gedegen geomorfologische kartering van de door brand veroorzaakte geomorfologische kenmerken.