Guitar Neck Shapes: A Guide to C, V, and U Neck Profiles
Zoals elke speler met een paar noten op zijn riem weet, zijn niet alle gitaarhalzen hetzelfde. Zeker, ze hebben veel gemeen, maar zoals met alles wat met gitaar te maken heeft, zijn het de kleine verschillen die tellen. Gitaarhalsvormen vallen meestal in een van de drie categorieën: C, V, en U. We zullen het hebben over wat deze letters betekenen, wat elk van deze halsvormen goed doet, en waar elk iets te wensen overlaat voor bepaalde spelers.
De gitaarhalsvormen
De “C”-vorm
Dit is de meest voorkomende vorm. Hij is tamelijk plat en is comfortabel voor spelers met alleen de grootste handen. Sommige gitaren, zoals sommige Fenders, kunnen een nog vlakkere C-vorm hebben dan andere gitaren, maar het uitgangspunt is hetzelfde.
Er zijn veel verschillende versies van de “C”-vorm-slim, extra-slim, vet, nootvormig, en zelfs huge (voor de nieuwsgierigen, de huge is bijna een één-bij-vier en heeft heel weinig taper tussen de eerste en 12e fret, behoorlijk wild spul).
De “V” vorm
V-vormige halzen zijn van de zogenaamde “oude school”, ze werkten geweldig toen spelers hun duimen over de toets hielden om basnoten te spelen, en hun vingers gebruikten voor het spelen van akkoorden en melodielijnen.
Er zijn twee hoofdvariëteiten van “V” vorm halzen: zachte, of afgeronde-V, en harde. De harde “V” is te zien op zowel vintage gitaren als heruitgaven van oudere modellen, maar komt niet vaak voor op moderne gitaren. In veel opzichten zijn de meest comfortabele V-vormige halzen degene die taps toelopen tot bijna geen “V” dichter bij de topkam.
De “U” Vorm
De U-vormige hals is geliefd bij spelers met grote handen, vooral degenen die hun duimen liever aan de zijkant of achterkant van de hals houden. Oudere Telecasters zijn beroemd om deze vorm, evenals de beroemde “Nocasters” die werden geproduceerd met alleen het Fender label.
“U” vorm halzen kunnen perfect gebalanceerd komen of dikker aan een kant of de andere. Dit verschil in dikte is afhankelijk van de speelvoorkeuren van de speler.
Voor- en nadelen van gitaarhalsvormen
Als het gaat om de afmetingen van de verschillende gitaarhalsprofielen, moet je een afweging maken tussen gevoel, geluid en comfort. Je kunt de voorkeur geven aan het geluid dat een “honkbalknuppel” hals je geeft, maar je zou niet van de gewrichtspijn kunnen houden die je krijgt als je hem probeert te hanteren. Je moet met alle drie rekening houden bij het maken van een keuze.
Er zijn manieren om alle halzen aan te passen voor bepaalde klanken door verschillende houtsoorten, diktes, en constructiestrategieën te gebruiken. Het is misschien niet mogelijk om de exacte klank te creëren die u wilt als uw hand te klein is om de grotere halsvormen vast te houden, als dat is wat u verkiest, maar u kunt in de buurt komen.
Dunne Hals Voordelen & Nadelen
Dunne halzen hebben de neiging om de grootste mogelijkheden voor snelheid te bieden. In sommige gevallen, als je over de toets vliegt, raakt je duim de hals helemaal niet, dus hoe minder hout je in de weg zit, hoe beter. Ze zijn ook gevoeliger voor kromtrekken dan dikkere halzen en vereisen misschien vaker actie aanpassingen als de seizoenen veranderen. Ibanez JEM, JCM, en Wizard Super halzen zijn goede voorbeelden van dit type hals.
Dikke Hals Voordelen & Nadelen
Aan de andere kant van het spectrum staan Gibson’s ’54 LP GT, die meer dan een inch dik is bij de 12e fret. Daar heb je inderdaad een “honkbalknuppel!”
Dikke halzen zoals deze zijn, voorspelbaar, steviger en minder vatbaar voor misvormingen, maar het nadeel is dat spelers met gemiddelde of kleinere dan gemiddelde handen moeite kunnen hebben om ze effectief te bespelen zonder pijn. In de 19e eeuw beschadigde de componist en pianist Robert Schumann permanent zijn handen door zijn vingers uit elkaar te wrikken met machines die bedoeld waren om zijn vingerbereik op de piano te vergroten. Hoewel het bespelen van zulke grote, dikke halzen lang niet zo drastisch is, wil je nooit te ver buiten je natuurlijke bewegingsbereik gaan als je een instrument bespeelt, als je nog tientallen jaren comfortabel wilt kunnen spelen.
Sommige van de minder dikke U-vormige en V-vormige halzen, zoals de Kendrick Townhouse of de Heritage H-150, geven deze klassieke halsvormen wat moderne aanpassingen, wat de belasting op de duimpees kan verminderen. Dus als je vastbesloten bent om een klassiek halsprofiel te gebruiken, maar moeite hebt om het comfort te behouden, zijn er nog steeds een aantal opties voor je.
Bolt-on versus Set Necks
Naast de vorm van gitaarhalzen, is er ook nog de optie van “bolt-on” versus “set neck”. Om voor de hand liggende redenen, bolt-on halzen zijn meestal goedkoper dan set halzen, maar zijn niet zonder hun voordelen. Sommige mensen prefereren de twang in de toon die een bolt-on hals geeft. En met een bolt-on hals, kun je de vorm en het gevoel van de hals veranderen met niets meer dan een schroevendraaier.
Set halzen vereisen iets meer kunst dan bolt-on halzen, en kosten dus ook iets meer (als alle andere dingen gelijk zijn). Ze bieden over het algemeen een uitstekende sustain – het is niet altijd in dezelfde stratosfeer als Nigel Tufnel’s “1959”, maar over het algemeen zal er een beetje meer sustain zijn en de toon zal een beetje warmer klinken dan bij een bolt-on hals (nogmaals, alle andere dingen gelijk blijvend). Het grote nadeel van een gezette hals, behalve de hogere kosten, is dat hij niet gemakkelijk kan worden vervangen als je van voorkeur verandert.
Het laatste woord
Halsvormen van gitaren zijn belangrijk. Het halsprofiel dat je kiest, heeft invloed op hoe je instrument speelt, en hoe je handen aanvoelen als je erop speelt. Het is dus de moeite waard de tijd te nemen om uit te zoeken welke halsvorm je het meeste comfort biedt en tegelijkertijd je speelstijl accentueert. Op die manier weet je de volgende keer dat je op de markt bent precies welke gitaren je het beste kunt uitzoeken – en welke je beter kunt vermijden.