Harrington Instrumentation
– Wervelfractuur:
– dit type fixatie is nu verouderd, en de tekst wordt gehandhaafd voor de historische context;
– in staat om adequate fixatie te bieden voor de meeste wervelfracturen;
– zal hoekvervormingen verminderen en de hoogte van het wervellichaam herstellen;
– indicaties:
– anterieure en anterieure/middenkolom letsels kunnen worden behandeld door het gebruik van voorgevormde distractiestaven;
– aanwezigheid van een intacte posterieure kolom maakt veilige fixatie mogelijk;
– contra-indicaties:
– verstoorde posterieure &middenkolom;
– flexiebuiging resulteerde in losraken van bovenste haak uit lamina bij slechts 30 N meter;
– wanneer een compressiesysteem werd toegepast op een dergelijk letsel, treedt falen op bij meer dan 80 N meter;
– vermijd overdistractie:
– de posterieure kolom moet worden gereconstrueerd voorafgaand aan de toepassing van afleidende krachten in de drievoudige kolom letsels om overdistractie te voorkomen;
– technische punten:
– contourstangen & herstellen normale saggitale vlak uitlijning;
– omdat stangen flexibel zijn, zijn ze mogelijk niet in staat om saggitale vlak uitlijning te controleren bij grotere personen;
– haken die zijn geplaatst vanaf twee intacte lamina boven en twee intacte lamina onder het niveau van het letsel zullen falen bij 60 N meter;
– bij 3 lamina boven laesie tot twee wervels onder, laesie faalde bij > 80 N meter;
– Sciolosis:
– dit type fixatie is nu verouderd, en de tekst wordt gehandhaafd voor de historische context;
– is de historische gouden standaard voor de behandeling van thoracale curven;
– in de afgelopen jaren zijn meer rigide en segmentale vormen van instrumentatie ontwikkeld, zowel voor posterieure als voor anterieure fixatie;
– effectief in het corrigeren van scoliotische curven in coronaal vlak;
– niveau van arthrodese:
– arthrodese van alleen de thoracale curve is noodzakelijk (King type II), waarbij de compensatoire lumbale curve kleiner en flexibeler is bij buigen;
– onderkant van de arthrodese moet zich uitstrekken tot de meest cephaladale wervel die wordt doorkruist door een lijn getrokken door het midden van
S-1 loodrecht op de crestlijn van het bekken);
– onderste niveau van arthrodese in lumbale krommingen moet zich niet uitstrekken tot onderlumbaal gebied tenzij het absoluut noodzakelijk is;
– vermijd arthrodese tot L-5 & L-4, indien mogelijk;
– w/ lager niveau van arthrodese, er is meer rugpijn;
– nadelen:
– thoracale hypokyfose, afwijkingen in axiale rotatie, & lordose worden inconsistent gecorrigeerd;
– verminderde lumbale lordose (“flat-back” deformiteit) kan zich na verloop van tijd ontwikkelen;
– verlies van fixatie:
– gedeeltelijk of volledig verlies van correctie;
– 10-25% verlies van correctie door Harrington instrumentatie, maar het risico is lager bij patiënten die worden geïmmobiliseerd door een gips of brace;
– immobilisatie wordt daarom vaak aanbevolen na de operatie;
– postoperatief:
– immobilisatie in gips of brace gedurende 4 tot 9 maanden is de gouden standaard;
Adolescente idiopathische scoliose behandeld door Harrington-staaf distractie en fusie.
Spinale mobiliteit en deformiteit na Harrington-staafstabilisatie en beperkte artrodese van thoracolumbale fracturen.
Adulte idiopathische scoliose behandeld met Luque- of Harrington-staven en sublaminaire bedrading.
Twaalfde thoracale-eerste lumbale wervel mechanische stabiliteit van fracturen na Harrington-staaf instrumentatie.
Complicaties na Harrington instrumentatie voor fracturen van de thoracolumbale wervelkolom.
Harrington instrumentatie en arthrodese voor idiopathische scoliose. A twenty-one-year follow-up.
Lage lumbale burst fracturen. Vergelijking tussen body cast, Harrington staaf, Luque staaf, en Steffee plaat.
Bilaterale transpediculaire decompressie en Harrington staaf stabilisatie bij de behandeling van ernstige thoracolumbale burst fracturen.
Operatieve behandeling van adolescente idiopathische thoracale scoliose. Harrington-DTT versus Cotrel-Dubousset instrumentatie.
Analyse op achttien niveaus van wervelrotatie na Harrington-Luque instrumentatie bij idiopathische scoliose.
Late neurologische complicaties van Harrington-staaf instrumentatie.
Clinisch overzicht van patiënten met gebroken Harrington-staven.