Het gevaar van het niet herkennen van letsel bij cervicale wervelkolom röntgenfoto’s voor trauma Ogungbo B, Olawoye O, Idowu M, Bishop CS – Niger J Gen Pract

admin 0 Comments Articles

Het gevaar van het niet herkennen van letsel bij cervicale wervelkolom röntgenfoto’s voor trauma Ogungbo B, Olawoye O, Idowu M, Bishop CS – Niger J Gen Pract

CASE REPORT

Jaar : 2016 | Volume : 14 | Issue : 2 | Page : 38-41

Het gevaar van het niet herkennen van letsel bij röntgenfoto’s van de halswervelkolom bij trauma
Biodun Ogungbo, Olatunde Olawoye, Mary Idowu, Caleb Sabo Bishop
Departement Neurochirurgie, Spine Fixed in Abuja, Abuja, Nigeria

Correspondentieadres:
Biodun Ogungbo
Departement Neurochirurgie, Spine Fixed in Abuja, Garki 2, Abuja
Nigeria

Bron van ondersteuning: Geen, Belangenconflict: Geen

Check

DOI: 10.4103/1118-4647.189752

Wij presenteren een vrouw met een acute traumatische fractuurdislocatie van de cervicale wervelkolom. Zij had een bilaterale facetdislocatie ter hoogte van de C7/T1 junctie zonder neurologische uitval. Dit werd niet gediagnosticeerd op de initiële röntgenfoto’s van de cervicale wervelkolom. Wij wijzen op het gevaar van dit falen en het maken van dynamische röntgenfoto’s in een dergelijke situatie. De patiënte presenteerde zich na 4 maanden en werd veilig geopereerd met anterieure/posterieure fixatie over de plaats van de breuk. Zij blijft neurologisch intact.

Keywords: Cervicaal, discusprolaps, nekpijn, wervelkolomtrauma, spondylose, wervelkolom, chirurgie

Hoe dit artikel aan te halen:
Ogungbo B, Olawoye O, Idowu M, Bishop CS. Het gevaar van het niet herkennen van letsel bij röntgenfoto’s van de cervicale wervelkolom bij trauma. Niger J Gen Pract 2016;14:38-41

How to cite this URL:
Ogungbo B, Olawoye O, Idowu M, Bishop CS. Het gevaar van het niet herkennen van letsel bij röntgenfoto’s van de cervicale wervelkolom bij trauma. Niger J Gen Pract 2016 ;14:38-41. Available from: https://www.njgp.org/text.asp?2016/14/2/38/189752

Inleiding

Patiënten met traumatisch letsel aan de cervicale wervelkolom dienen zorgvuldig te worden geëvalueerd. Het eerste radiologische onderzoek moet bestaan uit een volledige röntgenfoto van de halswervelkolom en onvolledige beeldvorming mag niet worden geaccepteerd. Deze casus laat de gevaren zien als deze regel niet wordt nageleefd.

Casusverslag

De 43-jarige vrouw werd opgenomen met ernstige nekpijn en een voorgeschiedenis van het oplopen van nekletsel bij een verkeersongeval 4 maanden eerder. Ze zat op een motorfiets die tegen een motorvoertuig was gebotst. Ze viel van de motor en liep weg van het ongeval klagend over nekpijn. De eerste röntgenfoto’s van de halswervelkolom die in het plaatselijke ziekenhuis werden gemaakt, toonden “degeneratieve veranderingen” en zij werd naar huis ontslagen met een zachte halskraag. Zij klaagde bij terugkeer over aanhoudende hevige nekpijn en werd gediagnosticeerd als “in shock”, met de “nawerkingen van het letsel”.

Afbeelding 1: De eerste laterale röntgenfoto die in augustus werd gemaakt en “normaal” werd genoemd met cervicale degeneratieve veranderingen. De röntgenfoto is onvolledig omdat de kruising C7/T1 niet te zien was, maar wel een breuk van het doornuitsteekselsysteem C7. Het anterieur-posterieure beeld van haar hals droeg daar niet aan bij Klik hier om

Ze ging naar een ander ziekenhuis en onderging verdere beeldvorming met computertomografie (CT), magnetische resonantie beeldvorming (MRI) scans en flexie- en extensie-aanzichten van de cervicale wervelkolom en . Verdere röntgenfoto’s toonden vervolgens een fractuurdislocatie aan bij de C7/T1 junctie, bevestigd op zowel MRI- als CT-scans. MRI toonde ook een acute discusprolaps bij de C7/T1-verbinding met een aanzienlijke kyfose.

Figuur 2: Dynamische flexie röntgenfoto die de ernst van haar dislocatie aantoont, bevestiging van de breuk van de C7 wervel en doornuitsteeksels met dreigend risico van volledige ruggenmergletsel en quadriplegie Klik hier om te bekijken

Figuur 3: Dynamische röntgenfoto van de halswervelkolom in extensie Klik hier om te bekijken

Figuur 4: Sagittale T2 magnetische resonantie beeldvorming scan van de nek toont acute discus prolaps, compressie van het ruggenmerg en kyfose bij de C7/T1 junctie Klik hier om

Ze werd behandeld zonder chirurgische interventie totdat we haar zagen in een kliniek, 4 maanden later. Ze had aanzienlijke nekpijn met een visueel analoge pijnscore van 6/10. Ze stemde in met een operatie en haar preoperatieve röntgenfoto’s zijn zoals afgebeeld in . Zij onderging een anterieure cervicale discectomie en fusie op het niveau C7/T1 plus een posterieure cervicale bedrading van C6 tot T2. Zij herstelde goed en werd 3 dagen later ontslagen, zonder pijn en in een harde cervicale kraag. De postoperatieve foto is zoals afgebeeld in .

Figuur 5: Het preoperatieve beeld van de halswervelkolom 4 maanden na het letsel, geannoteerd in kleur Klik hier om te bekijken

Figuur 6: De postoperatieve röntgen-röntgenfoto’s van de halswervelkolom tonen de fractuurfixatie met plaat en schroeven anterieur (C7/T1) en cervicale bedrading posterieur (C6 tot T2) Klik hier om

te bekijken

Discussie

De meest voorkomende oorzaken van bilaterale facetdislocatie zijn onder andere auto-ongelukken en directe hoofd-belasting als gevolg van hyperflexie letsel van de nek. Een volledige fractuurdislocatie bij de cervicothoracale junctie gaat meestal gepaard met ernstig neurologisch letsel. Volledige ruggenmergletsels en quadriplegie komen voor in 50-84%.

Onze patiënte heeft een aanzienlijk letsel opgelopen na het ongeval. Het letsel suggereert dat zij acuut hyperflexie letsel opliep met fractuur van C7 en bifacetale dislocatie. Zij had geen neurologische uitval en liep weg van het ongeval.
Het ontlasten van de cervicale wervelkolom na een trauma is een zeer ernstige en belangrijke taak. Een laterale cervicale wervelkolom röntgenfoto wordt verkregen als een eerste trauma serie röntgenfoto. Instabiele letsels aan de halswervelkolom worden in ongeveer 80% van de gevallen met dit enkele beeld ontdekt. Andere aanzichten, waaronder anterior-posterior view, open mond, en zwemmers view dienen om verdere informatie te verschaffen.
Opgemerkt moet worden dat sommige instabiele letsels niet worden gezien met routine röntgenfoto’s, dus wervelkolom immobilisatie is noodzakelijk wanneer aanzienlijke kracht een letsel kan hebben veroorzaakt en moet worden gehandhaafd tot volledige evaluatie na de eerste reanimatie. Röntgenfoto’s van de halswervelkolom zijn ontoereikend om de halswervelkolom na een stomp trauma volledig te evalueren, en een aanvullende CT is vaak noodzakelijk. Volledige CT van de cervicale wervelkolom is beschikbaar, efficiënt en nauwkeurig.
Radiografische klaring voor letsel moet nauwkeurig worden verstrekt. Verwaarloosde ruggengraatletsels zijn letsels die niet tijdig worden behandeld ARE laat gevonden wanneer de mogelijkheden beperkt zijn. Ze kunnen onopgemerkt blijven als er geen röntgenfoto’s beschikbaar zijn, als ze onvolledig zijn of verkeerd worden gelezen, als een röntgenfoto een laesie niet goed laat zien, of als de patiënt meerdere trauma’s heeft gehad of bewusteloos en bedwelmd is.
Dit geval is ongebruikelijk omdat zeer nadelige effecten zoals quadriplegie worden verwacht bij een dergelijke extreme subluxatie zoals gepresenteerd door onze patiënt. De patiënte presenteerde zich met tekenen van dreigend en dreigend neurologisch letsel. Ze beschrijft een gevoel van zwaarte over het hele lichaam bij het verwijderen van haar harde cervicale halskraag. Ze deed ook fysiotherapie-oefeningen met haar gebroken nek. In feite werd zij niet goed behandeld met strikte immobilisatie van de breuk.
Dit was een potentieel rampzalige beslissing omdat zij gemakkelijk een aanzienlijke dwarslaesie had kunnen oplopen. Bij de behandeling van patiënten met cervicothoracale problemen moet men zorgvuldig klinisch en radiologisch onderzoek doen om gemiste of vertraagde diagnoses te vermijden.
De eerste laterale röntgenfoto van de cervicale wervelkolom, verkregen bij een trauma, is onvolledig tenzij deze daadwerkelijk de C7/T1 junctie laat zien. Dat was niet het geval bij deze patient. Het feit dat de patiënt nog steeds klaagde over aanzienlijke nekpijn had alarmbellen moeten doen rinkelen en een CT-scan van de hals moeten eisen voor een definitieve evaluatie van de cervicale wervelkolom.

Flexie- en extensie-opnamen van de cervicale wervelkolom mogen niet worden uitgevoerd bij patiënten met instabiele fracturen van de cervicale wervelkolom. Flexie- en extensie röntgenfoto’s worden alleen besteld bij patiënten zonder duidelijke fracturen of dislocatie om patiënten met mogelijke ligamentaire letsels op te sporen. De beschikbaarheid van MRI en CT betekent dat dynamische cervicale wervelkolom röntgenfoto’s van weinig nut zijn. De CT-scan van de halswervelkolom is het meest efficiënte beeldvormingsinstrument voor het opsporen van letsels aan het skelet, met een gevoeligheid van 100%.
Vorige auteurs hebben gevallen gemeld van dislocatie van thoracale fracturen die neurologisch intact bleven en hebben 11 andere eerder gepubliceerde goed gedocumenteerde gevallen besproken. In gevallen waarin bilaterale pedicula fracturen optreden op de plaats van significante thoracale subluxatie en/of translatie, kan behoud van het wervelkanaal en de ruggenmerg neurologische functie zelden voorkomen.
Vele verschillende chirurgische procedures zijn toegepast bij de behandeling van fractuurdislocatie aan de middelste tot onderste cervicale wervelkolom. Unilaterale en bilaterale facetfractuur-subluxaties kunnen operatief gestabiliseerd worden door anterieure cervicale discectomie, fusie en plating, posterieure instrumentatie, of beide. De eerste stap in de chirurgische behandeling is een anterieure cervicale discectomie en een allograft fusie met plating. Indien nodig kan interne fixatie worden uitgevoerd met enige of geen reductie van de misvorming, vooral als de anatomische reductie krachten zal vereisen die de neurologische functie in gevaar brengen.
We moeten ook wijzen op het risico van mogelijk moeilijke intubatie bij dergelijke patiënten. Manipulatie van de nek zou kunnen leiden tot verder neurologisch letsel. De uitweg in deze situaties is intubatie met in-line stabilisatie van de nek en voorzichtige extensie tijdens intubatie. Een geavanceerde uitweg is ook het gebruik van fiberoptische intubatieapparatuur waarmee de anesthesist manipulatie van de nek kan vermijden.

Conclusie

De cervicale wervelkolom raakt bij 3% van de patiënten met een groot trauma gewond, en dit letsel vormt een belangrijke oorzaak van morbiditeit. Het uitblijven van neurologische uitval is dan ook ongewoon en wordt slechts zelden gemeld. Dit is een verslag van een dergelijke aandoening in Nigeria.
Röntgenfoto’s van de halswervelkolom zijn anteroposterieure, laterale en open mond aanzichten en moeten worden beoordeeld door een ervaren radioloog. De gevolgen van een gemist “significant” letsel kunnen verwoestend zijn voor de patiënt en kunnen mogelijk medisch-juridische consequenties hebben voor betrokken artsen. De rol van CT-scan van de cervicale wervelkolom in significante traumagevallen kan niet genoeg worden benadrukt.
Financiële ondersteuning en sponsoring
Nihil.
Belangenverstrengeling
Er zijn geen belangenconflicten.

	Ivancic PC, Pearson AM, Tominaga Y, Simpson AK, Yue JJ, Panjabi MM. Mechanism of cervical spinal cord injury during bilateral facet dislocation. Spine (Phila Pa 1976) 2007;32:2467-73.
	Kim SW, Ciccarelli JM, Fedder IL. Bilaterale cervicale facetdislocatie zonder neurologisch letsel. Orthopedics 2004;27:1297-8.
	Chakravarthy V, Mullin JP, Abbott EE, Anderson J, Benzel EC. Neurologisch intacte patiënt na bilaterale facetdislocatie: Case report and review of literature. Ochsner J 2014;14:108-11.
	Shapiro S, Abel T, Rodgers RB. Traumatische dislocatie van een thoracale wervelfractuur met minimale of geen letsel aan het ruggenmerg. Report of four cases and review of the literature. J Neurosurg 2002;96 3 Suppl: 333-7.
	Platzer P, Jaindl M, Thalhammer G, Dittrich S, Wieland T, Vecsei V, et al. Het vrijmaken van de cervicale wervelkolom bij kritisch gewonde patiënten: A comprehensive C-spine protocol to avoid unnecessary delays in diagnosis. Eur Spine J 2006;15:1801-10.
	Mirvis SE, Shanmuganathan K. Trauma radiology: Part V. Imaging of acute cervical spine trauma. J Intensive Care Med 1995;10:15-33.
	Gale SC, Gracias VH, Reilly PM, Schwab CW. The inefficiency of plain radiography to evaluate the cervical spine after blunt trauma. J Trauma 2005;59:1121-5.
	Song KJ, Lee KB. Posterior reduction/fusion followed by anterior decompression/fusion of unreduced bilateral facet fracture-dislocation in the lower cervical trauma. Neurosurg Q 2008;18:109-14.
	Baker RP, Grubb RL Jr. Complete fractuur-dislocatie van cervicale wervelkolom zonder blijvende neurologische gevolgen. Case report. J Neurosurg 1983;58:760-2.
	Menku A, Kurtsoy A, Tucer B, Oktem IS, Akdemir H. The surgical management of traumatic C6-C7 spondyloptosis in a patient without neurological deficits. Minim Invasive Neurosurg 2004;47:242-4.

Figuren

, , , ,