Hitler’s tanden bevestigen dat hij stierf in 1945
Op 30 april 1945, toen geallieerde troepen de hoofdstad van Nazi Duitsland naderden, pleegde Hitler zelfmoord in zijn Führerbunker. Dagen later werden zijn overblijfselen gevangen genomen door het Rode Leger en vervolgens tientallen jaren opgesloten achter het IJzeren Gordijn.
Dit bleek voer genoeg voor samenzweringstheoretici, die wilden beweren dat Hitler niet stierf in de bunker, maar erin slaagde, op de een of andere manier, te ontsnappen net als andere hooggeplaatste nazi-functionarissen, waaronder Adolf Eichmann en Josef Mengele, die in staat waren naar Zuid-Amerika te glippen om daar hun leven te slijten na de ineenstorting van het Derde Rijk.
Het hielp niet dat toen de archeoloog en botspecialist Nick Bellantoni uit Connecticut in 2009 fragmenten onderzocht van de schedel waarvan men dacht dat die van Hitler was, hij in de History Channel documentaire, “Hilter’s Escape,” beweerde dat de schedel met de kogelwond eigenlijk toebehoorde aan een vrouw onder de 40 jaar. (Het Russische Staatsarchief ontkent op zijn beurt dat Bellantoni’s team ooit toegang kreeg om de schedel te onderzoeken.)
Maar nu, meldt Deutsche Welle, een studie van de vermeende tanden van de Fuhrer in het Russische Staatsarchief vond dat ze een exacte match zijn, wat bevestigt dat Hitler inderdaad stierf in zijn bunker, waarschijnlijk door cyanide in te nemen en zichzelf in het hoofd te schieten.
“Adolf Hitler stierf zeker in 1945,” meldt Agence-France Presse, die uitlegt dat in maart en juli van 2017, de Russische FSB, de opvolger van de KGB van de Sovjet-Unie, een team van Franse pathologen toegang gaf tot Hitlers kaakbeen en tanden.
Het is goed gedocumenteerd dat de nazi-leider een notoir slecht gebit en tandvleesaandoeningen had (wat leidde tot een aantal extreem slechte adem in de laatste jaren van zijn leven); tegen het einde had hij nog maar een paar van zijn originele kauwtanden over, waardoor hij een gecompliceerde set bruggen en kunstgebitten overhield. Dat maakte, volgens het forensisch team, het identificeren van zijn kaakbeen relatief eenvoudig. Het gebit lijkt overeen te komen met röntgenfoto’s die in 1944 van Hitler zijn gemaakt en met beschrijvingen die aan de Sovjets zijn verstrekt door Hitlers tandarts en zijn tandartsassistente.
“Het gebit is authentiek, er is geen twijfel mogelijk. Onze studie bewijst dat Hitler in 1945 stierf,” vertelt Philippe Charlier, hoofdauteur van de studie in het European Journal of Internal Medicine, aan AFP. “We kunnen stoppen met alle samenzweringstheorieën over Hitler. Hij vluchtte niet naar Argentinië in een onderzeeër, hij is niet in een verborgen basis op Antarctica of op de donkere kant van de maan.”
Het team vond geen resten van vlees in de tanden, wat ook consistent is met Hitler’s vegetarisme. Blauwachtige vlekken op sommige van de valse tanden wijzen erop dat hij cyanide kan hebben ingenomen om zijn leven te beëindigen. Onderzoekers vonden geen kruitresten op de kaak, wat suggereert dat als Hitler zichzelf heeft neergeschoten, dit via het voorhoofd of de nek is gebeurd, niet via de mond.
Het verhaal waarom het meer dan 70 jaar heeft geduurd om Hitlers tanden te identificeren, is net zo’n warboel als het gebit van de Fuhrer zelf. DW meldt dat Hitler, uit angst dat zijn lichaam zou worden opgeknoopt of verminkt zoals dat van Benito Mussolini, het bevel gaf dat zijn lichaam en dat van zijn vrouw Eva Braun na hun dood zouden worden verbrand.
Op 5 mei ontdekten de Sovjets de twee verkoolde lichamen in een bomkrater buiten de bunker. Hoofd van de KGB, de latere Sovjet Premier Joeri Andropov beval de stoffelijke resten in de Biederitz te gooien om te voorkomen dat een begraafplaats een bedevaartsoord voor fascisten zou worden.
Het Rode Leger behield echter wel een deel van de kaak en een stuk schedel met een schotwond, en bracht ze over naar de archieven in Moskou. DW meldt dat Stalin besloot twijfel te zaaien over Hitler’s dood in een list genaamd “Operatie Mythe.” Het idee was om de wereld te laten geloven dat de Amerikanen of Britten Hitler verborgen hielden voor een snode reden en het Westen in verband te brengen met nazisme.
Het mag dan niet hebben gewerkt, maar het was genoeg om samenzweringstheorieën, boeken en films als The Boys From Brazil, die het idee levend hielden dat Hitler op een of andere manier ontsnapte uit de bunker en zijn leven elders doorbracht, te laten ontstaan.