Hoe 16e- noten rusten je ritmegitaarspel kunnen opschudden
Zoals we eerder hebben geleerd, heeft elke ritmische notenwaarde een overeenkomstige rust van gelijke duur. In de maatsoort 4/4 bijvoorbeeld neemt een kwartnoot één hele tel in beslag, evenals een kwartrust.
Ook een achtste noot en een achtste rust nemen elk een halve tel in beslag. Welnu, hetzelfde geldt voor 16e noten en 16e rusten, die we in deze les zullen onderzoeken, en die beide een kwart tel in beslag nemen.
De vorige keer hebben we geleerd hoe we een maat van 4/4-maat kunnen onderverdelen in vier “quads”, dat zijn groepjes van vier 16e noten, en die als volgt tellen: “1 ee en uh, 2 ee en uh, 3 ee en uh, 4 ee en uh.”
Ik zal u nu laten zien hoe 16e rusten worden genoteerd en voorbeelden geven van hoe ze kunnen worden gebruikt in combinaties met 16e noten en andere ritmische waarden om een verscheidenheid aan ritmes te creëren en een aantal interessante en lastig klinkende syncopaties, of accentueringen van wat normaal als de “zwakke” delen van de maat worden beschouwd.
Voordat we iets ingewikkelds gaan doen, laten we eens kijken naar een paar manieren waarop 16e noten en rusten kunnen worden gecombineerd zonder enige syncopatie, met gebruikmaking van slechts één repeterende noot, C (zie Fig 1).
Merk op dat een 16e rust, die voor het eerst voorkomt in maat 2, een dubbele “haak” heeft, in vergelijking met de enkele haak van een achtste rust. Merk ook op dat ik in maat 2 en 4 hetzelfde ritme heb herhaald, maar het anders heb genoteerd, eerst met een 16e noot gevolgd door een 16e rust, en daarna met een staccato achtste noot.
Zoals u zich herinnert, geeft de staccato-markering – dat kleine puntje achteraan direct boven of onder een noot – aan dat je de ritmische waarde, of duur, met 50 procent moet inkorten. Een staccato achtste noot neemt dus de plaats in van een 16e noot en een 16e rust, waardoor het een eenvoudigere en zuinigere notatie is die gemakkelijker te lezen en mentaal te verwerken is.
Tik zoals altijd met je voet op elke tel terwijl je speelt en tel de onderverdelingen uit.
Terwijl u de maten 2 en 4 van fig. 1 bekijkt, valt het u ook op hoe op maat 1 in elk van deze maten een enkele 16de noot kan worden aangegeven met een dubbele vlag aan zijn steel, die overeenkomt met de dubbele haak van de 16de rust.
Als alternatief kan hij worden aangestraald met andere 16e noten die binnen dezelfde maat vallen, zelfs als er een rust tussen zit, zoals geïllustreerd in maat 2 van maat 2 en 4. Hier worden de 16e noten verbonden door een enkele horizontale balk onder de stokken, de zogenaamde primaire balk, die wordt gebruikt voor achtste noten, en een gedeeltelijke, of “gebroken” secundaire balk wordt toegevoegd om elke afzonderlijke 16e noot aan te geven.
Wederom presenteer ik deze alternatieve notatiemogelijkheden als voorbeelden van aanvaardbare, gangbare manieren waarop 16e-notenritmes worden geschreven, zodat je in staat zult zijn ze te herkennen en te lezen als je ze tegenkomt en ook weet hoe je ze zelf kunt noteren.
Ons volgende voorbeeld gaat een paar syncopaties bevatten, met 16e rusten die op de eerste of derde 16e-noot “slot” van de beat vallen. Dit is ofwel het telnummer van de maat ofwel de “en”-telling, zodat syncopen van 16e noten kunnen voorkomen op de tweede of vierde 16e-notensleuven, dat wil zeggen de “ee”- of “uh”-tellingen.
En nogmaals, om ons strikt op de ritmes te concentreren, gebruiken we slechts één repeterende noot, in dit geval E (zie fig. 2).
Zoals altijd, tik met je voet op elke tel terwijl je de onderverdelingen uittelt. Begin langzaam, gebruik in het begin alle downstrokes.
Toen, als je het gevoel hebt dat je de ritmes onder de knie hebt, probeer je elk voorbeeld opnieuw te spelen in een sneller tempo, dit keer met behulp van wat ik noem 16e-noten “pendulum picking,” dat is een continue down-up-down-up beweging van de plectrumhand in elke tel, ongeacht of je elke 16e noot plukt of niet.
Zoals je in de picking-prompts boven de tabs hier kunt zien, moet elke noot die op de eerste of derde 16e noot van een tel valt met een neerwaartse slag worden geplukt, en elke noot die op de tweede of vierde 16e noot valt (op “ee” of “uh”) moet met een opwaartse slag worden geplukt. Het gebruik van deze techniek zorgt voor een vloeiend ritmisch gevoel.