Ijzermeteoriet
Ijzermeteoriet, een meteoriet die hoofdzakelijk uit ijzer bestaat, meestal gecombineerd met kleine hoeveelheden nikkel. Wanneer dergelijke meteorieten, die vaak ijzers worden genoemd, door de atmosfeer vallen, kunnen ze een dunne, zwarte korst van ijzeroxide ontwikkelen die snel verweert tot roest. Hoewel ijzermeteorieten slechts ongeveer 5 procent van de waargenomen meteorietvallen uitmaken, zijn zij betrekkelijk gemakkelijk van aards gesteente te onderscheiden en blijven zij langer in de grond dan steenachtige meteorieten; zij worden dus vaker gevonden dan steenachtige of steenachtige ijzermeteorieten. (De laatste, die steen en ijzer in ongeveer gelijke hoeveelheden bevatten, zijn de zeldzaamste groep vondsten.)
G. Kurat
IJzermeteorieten zijn samengesteld uit twee mineralen, nikkelarme kamaciet en nikkelrijke taeniet, die vaak samen voorkomen. De in elkaar grijpende kristallen van de twee mineralen vormen samen een karakteristieke ordening, het Widmanstätten-patroon, dat wijst op de relatief lage druk waarbij ijzermeteorieten worden gevormd. Historisch worden ijzers gegroepeerd volgens hun kristalstructuur, die kan worden onthuld door het etsen van een gepolijste dwarsdoorsnede van de meteoriet met verdund zuur. Er zijn drie groepen die in elkaar overgaan: zesvlakvreters, achtvlakvreters en ataxieten. Hexaëders bestaan meestal geheel uit kamaciet en missen het Widmanstätten-patroon. Octaëdieten bevatten zowel kamaciet als taeniet en vormen de grootste groep ijzervondsten. De meeste ataxieten, die de zeldzaamste groep vormen, zijn zuiver taeniet; sommige ataxiet-specimens bevatten tot 69 procent nikkel. Meer recentelijk is deze structurele classificatie vervangen door een chemische classificatie gebaseerd op de overvloed van de elementen gallium, germanium, en nikkel.