India-Nepal Bilateral Relations Slide: Perspective From Kathmandu
Sujeev Shakya is auteur van Unleashing the Vajra – Nepal’s Journey Between India and China en voorzitter van het Nepal Economic Forum.
Het Nepalese Huis van Afgevaardigden heeft op 13 juni een historisch tweede amendement op de grondwet van 2015 bekrachtigd door de landkaart en het nationale embleem te actualiseren. De nieuwe politieke kaart omvatte de gebieden Kalapani, Lipulekh en Limpiyadhura – een gebied van 335 vierkante kilometer (129 vierkante mijl) dat ook door India wordt geclaimd. In reactie hierop heeft de Indiase regering een grensgeschil met Nepal geregistreerd.
Meer over:
Nepal
India
China
Zuid-Azië
Territoriale geschillen
In Nepal wordt iedereen die het niet eens is met deze wijziging of deze niet toejuicht, bestempeld als een anti-national. De Nepalese regering en de regerende politieke partij gebruikten dit nationalisme als een dekmantel om hun verknoeide reactie op de COVID-19 pandemie te verhullen. Ook de oppositiepartijen vonden troost in deze daad van nationalisme, omdat het hen hielp hun gebrek aan betrokkenheid bij de burgers in deze crisistijd te verdoezelen. Zolang de Nepalese regering anti-India sentimenten aanwakkerde als een manier om de aandacht af te leiden van corruptie en slecht bestuur, was dit geschil onvermijdelijk. Ondertussen heeft India de verzoeken van Nepal om officiële gesprekken ten onrechte afgewezen sinds het op 2 november 2019 zijn eigen herziene kaart heeft vrijgegeven. Toen India een kaart vrijgaf waarop Jammu en Kasjmir en Ladakh als uniegebieden werden weergegeven, bracht de regering ook wijzigingen aan in de grens tussen India en Nepal en werd het betwiste gebied Kalapani opgenomen als deel van India. De regering van Nepal wees de claim van India onmiddellijk van de hand en vroeg om een dialoog, die echter nooit plaatsvond.
Frail Relationship
Asia Unbound
CFR fellows en andere deskundigen beoordelen de nieuwste vraagstukken die zich vandaag de dag in Azië voordoen. 1-3 keer per week.
India’s relatie met Nepal bevindt zich op een dieptepunt sinds de vijf maanden durende “Indiase blokkade” van 2015. Veel Nepalezen geloven dat India in september 2015 heeft geprobeerd de weegschaal te kantelen om de verkiezing van Nepal Communist Party leider K.P. Sharma Oli als premier te voorkomen. Desondanks werd hij verkozen, en terwijl de banden tussen China en Nepal warmer werden, is de Indiase houding ten opzichte van Nepal sindsdien overduidelijk. Een “groep van eminente personen” gevormd tussen de twee landen diende in juli 2018 een rapport in dat een nieuw kader schetste voor de relatie tussen Nepal en India. Nieuwsberichten beweerden dat New Delhi niet blij was met delen van de inhoud van het rapport (nog niet openbaar gemaakt,) en de laatste officiële reactie van Indiase zijde was een verklaring van het Indiase ministerie van Buitenlandse Zaken in antwoord op een vraag in het parlement in december 2019: “De formele indiening van het EPG-rapport bij de twee regeringen moet nog plaatsvinden.” De kloof tussen Kathmandu en New Delhi wordt groter omdat India de transformaties in Nepal niet heeft kunnen bijbenen en oude lenzen gebruikt om zijn buurman te bekijken.
Hell Breaks Loose
Toen de Indiase minister van Defensie Rajnath Singh op 8 mei 2020 zijn vreugde deelde “om de Link Road to Mansarovar Yatra in te wijden” op Twitter, brak de hel los in Nepal, omdat deze weg door het grondgebied liep dat Nepal als het zijne claimt. Toen de protesten in Nepal ondanks de pandemie begonnen, gaf de Indiase legerleider generaal Naravane een verklaring uit waarin hij suggereerde dat China de schuldige was en zei: “Er is reden om aan te nemen dat zij deze kwestie misschien in opdracht van iemand anders hebben aangekaart.” Opmerkelijk is dat generaal Naravane een functie heeft in het Nepalese leger, en dat zijn Nepalese tegenhanger in het Indiase leger het bevel voert over 32.000 Nepalese soldaten in het Gurkha-regiment, wat de lange geschiedenis van nauwe banden tussen India en Nepal weerspiegelt.
Nadat China en India sinds 5 mei 2020 schermutselingen hebben gevoerd aan de grens van Ladakh, waren velen in de rechtse Indiase media er snel bij om China de schuld te geven van het aanzetten tot de actie van Nepal. De populaire Nepalese actrice Manisha Koirala, een Bollywoodster, werd door Indiërs en de Indiase media uitgemaakt voor “verrader” toen zij zich uitsprak voor het amendement van Nepal. Omdat veel mensen in Nepal de Indiase media beschouwen als nauwe banden met de regering-Modi, werden de acties van de media gezien als een initiatief van de Indiase regering zelf. Nepalese burgers zagen wat uit de televisie en gedrukte media kwam als de Indiase strategie voor het omgaan met de grenskwestie, in plaats van een diplomatieke dialoog.
China Matters
Voor Nepal is de grootste verandering in de geopolitiek sinds de blokkade van september 2015 de toegenomen Chinese belangstelling als onderdeel van het Belt and Road Initiative, en andere maatregelen om een economisch alternatief te bieden voor de afhankelijkheid van India. President Xi Jinping bezocht Nepal in oktober 2019 – de eerste keer in drieëntwintig jaar dat een Chinees staatshoofd de reis maakte – maar Nepal kon niet profiteren van dit bezoek omdat het onvoldoende was voorbereid. De handelsoorlog tussen China en de Verenigde Staten, samen met de grensschermutselingen tussen China en India, plaatst Nepal opnieuw in het middelpunt van de regionale geopolitieke activiteit. Dit is vergelijkbaar met de jaren zestig, vlak voordat India en China in oorlog raakten en de Verenigde Staten Nepalees grondgebied gebruikten om militaire hulp te sturen naar rebellen in Tibet.
Meer over:
Nepal
India
China
Zuid-Azië
Territoriale geschillen
Nepal is zich bewust van zijn economische afhankelijkheid van India: de Nepalese roepie is gekoppeld aan die van India, het niet aan zee grenzende Nepal is voor zijn handel afhankelijk van Indiase havens, en zes miljoen Nepalezen werken in India. Nu Nepal echter voor zijn werkgelegenheid minder afhankelijk is van India en er meer Indiërs dan ooit tevoren in Nepal werken, zullen de Indiërs evenveel verliezen als de open grens en de gelijke economische kansen die in het Vriendschapsverdrag van 1950 zijn vastgelegd, ter discussie komen te staan. Om geschillen op te lossen zijn gesprekken nodig, en daarom is het beter dat India zo snel mogelijk de discussie aangaat. Nepal moet ook leren van zijn eigen fouten, zoals het niet goed voorbereid zijn op besprekingen door het ontbreken van grondig onderzoek, en het niet goed communiceren. Deze fouten zijn gemaakt tijdens het conflict tussen Nepal en Bhutan over vluchtelingenkwesties in het begin van de jaren negentig. Het ophouden van dit grensgeschil kan ernstige gevolgen hebben, die zowel India als Nepal moeten begrijpen. Daarom moeten zij zo spoedig mogelijk een vruchtbare discussie aangaan.