Is het veilig om ranitidine en alcohol te combineren?

Geen enkel geneesmiddel zou ooit met alcohol gecombineerd moeten worden.

De meeste beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg zijn het erover eens dat het niet veilig is om ranitidine en alcohol te combineren. Ranitidine is een geneesmiddel dat de interne chemie van de maag verandert in een poging om zure reflux en gerelateerde gastro-intestinale en spijsverteringsproblemen te verminderen, maar deze veranderingen kunnen en betekenen vaak dat alcohol anders wordt geabsorbeerd en verwerkt. Bij typische patiënten kan de combinatie het alcoholgehalte in het bloed aanzienlijk doen stijgen, terwijl ook het maagslijmvlies mogelijk wordt beschadigd. Patiënten wordt gewoonlijk geadviseerd alcohol volledig te vermijden tijdens het gebruik van dit geneesmiddel. Zelfs kleine hoeveelheden kunnen een groter effect hebben dan normaal, wat kan leiden tot snelle intoxicatie, leverschade en andere problemen. Bovendien kan alcohol de effectiviteit van het medicijn ondermijnen.

Ranitidine Grondbeginselen

Het combineren van ranitidine en alcohol kan de schade aan de maag vergroten.

Zorgverleners schrijven vaak ranitidine-bevattende geneesmiddelen voor aan patiënten die lijden aan chronische zure reflux of de verwante gastro-oesofageale refluxziekte (GERD). Op zichzelf is ranitidine een actief ingrediënt; de geneesmiddelen die het bevatten hebben meestal een andere naam, meestal een merknaam. Naast de behandeling van zure reflux, wordt het soms ook gebruikt in geneesmiddelen ter voorkoming van maagzweren en bepaalde inflammatoire huidaandoeningen.

Alcohol kan het risico op beschadiging van de maag vergroten tijdens het gebruik van ranitidine, omdat het de ernst van de zure reflux zal vergroten.

Ranitidine wordt gewoonlijk geclassificeerd als een histamine-2 (H2) blokker. Histamines zijn natuurlijke chemicaliën in het lichaam, en in de maag stimuleren zij verschillende zuurproducerende cellen. Door de werking van histamine te blokkeren, vermindert ranitidine de productie van maagzuur. Te veel maagzuur kan ontstekingen en zweren in de maag, twaalfvingerige darm en slokdarm veroorzaken. Het medicijn werkt omdat de tijdelijke vermindering van maagzuur ontstekingen en zweren de tijd geeft om te genezen, terwijl tegelijkertijd wordt voorkomen dat nieuwe schade optreedt.

Implicaties voor maagzuur

Artsen raden patiënten aan alcohol te vermijden terwijl ze ranitidine nemen, omdat drinken de effectiviteit van het medicijn kan ondermijnen.

Wanneer ranitidine goed werkt, hebben patiënten de neiging om een vermindering van maagzuur te ervaren. Dit is goed voor zaken als reflux en maagzweren, omdat het de kans op flare-ups en negatieve voedselreacties vermindert. Het kan echter wel problemen geven bij het verwerken van alcohol. Maagzuur is niet per definitie slecht, en het is zelfs vaak heel nuttig om de gevoelige weefsels van het maagslijmvlies te beschermen tegen verbranding of ander contact met spijsverteringssappen. Alcohol is over het algemeen een wat harde stof voor de maag om te verwerken, en voor een goede spijsvertering is meestal een volledig spectrum van zuren nodig. Wanneer de zuren in de maag worden verminderd, neemt de kans op schade aan het maagslijmvlies toe.

De combinatie van ranitidine en alcohol kan de kans op beschadiging van iemands maag vergroten.

Het probleem wordt vaak verergerd bij mensen die lijden aan maagzweren. Zweren zijn scheuren of perforaties in het maagslijmvlies, vaak veroorzaakt door stress of chemische onevenwichtigheden. De aanwezigheid van alcohol kan er zelfs toe leiden dat maagzweren langzamer genezen, wat in veel gevallen iemands redenen ondermijnt om de drug in de eerste plaats te nemen.

Mogelijke bloedalcoholpieken

Combinatie van ranitidine en alcohol is meestal onverstandig en onveilig, omdat de effecten van het geneesmiddel op het spijsverteringsstelsel het metabolisme van alcohol in de eerste passage verminderen. Dit leidt tot een verhoging van het alcoholgehalte in het bloed, wat er weer toe leidt dat de patiënten meer beschonken raken dan zij normaal zouden zijn. Iemand die zich normaalgesproken na één drankje prima voelt, kan zich bijvoorbeeld aangeschoten of ronduit dronken voelen als datzelfde drankje wordt genuttigd terwijl hij het middel neemt.

Onderzoekers hebben gekeken naar de effecten van zowel kleine als grote hoeveelheden alcohol op de behandeling. Kleine hoeveelheden alcohol hadden een groter onmiddellijk effect op patiënten die ranitidine innamen, maar de hoeveelheid die in het bloed terechtkwam, was geen reden tot grote bezorgdheid. Andere proeven waarbij werd gekeken naar de effecten van de combinatie van ranitidine en alcohol wanneer meer dan één alcoholische drank werd geconsumeerd, vonden hetzelfde effect, maar toonden aan dat de toename van alcohol in het bloed vrij ernstig zou kunnen zijn, althans vanuit medisch oogpunt. Het geneesmiddel kan in de meeste gevallen het alcoholgehalte in het bloed van een persoon met niet minder dan 38 procent verhogen.

Verschade ongedaan maken en hulp krijgen

Mensen die regelmatig ranitidine en alcohol combineren, lopen het risico hun maagslijmvlies blijvend te beschadigen. Incidenteel misbruik is echter meestal niet zo kritiek. Patiënten wordt gewoonlijk geadviseerd om met hun arts te praten over bijwerkingen die ze voelen tijdens het gebruik van het geneesmiddel, vooral als ze hebben gedronken, maar de meeste problemen zijn niet ernstig. Kleine beschadigingen genezen meestal vanzelf na verloop van tijd. Mensen die zich zorgen maken over hoeveel ze drinken of die denken dat ze niet in staat zullen zijn om zich te onthouden terwijl ze ranitidine gebruiken, kunnen er verstandig aan doen om te zoeken naar een ander medicijn, en praten met een zorgverlener over alcoholverslaving kan ook passend zijn.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.