Kruipende planten: Wat ze zijn, voorbeelden, toepassingen
Kruipende planten of “creepers” worden over het algemeen beschouwd als kleine, viltige planten die dicht bij de grond groeien. Ze worden ook wel klimplanten genoemd.
In gevallen waarin hun ranken lang genoeg zijn en u ze een constructie wilt laten beklimmen, moet u ze leiden (trainen) en aan een steun vastmaken, willen ze überhaupt veel hoogte bereiken. In dit opzicht verschillen ze van “klimplanten”, die een andere klasse van wijnstokken vormen. U kunt de wijnstokken bijvoorbeeld losjes met bindgaren aan het bouwwerk vastbinden. Zelfs sommige planten die van nature de neiging hebben om meer rechtop te groeien, hebben vaak dergelijke hulp nodig.
Maar de meeste echte klimplanten zijn kleinere planten die gewoon “op hun buik” over de grond lijken te kruipen, deze maken meestal goede bodembedekkers. Je moet ze niet dwingen te klimmen, want daar zijn ze gewoon te kort voor. De langste klimplanten zijn die van de kruipende mirte en de kruipende jeneverbes. Maar laat u niet misleiden door de gebruikelijke namen: Sommige planten met “kruiper” in hun naam zijn krachtige klimmers, waaronder Virginia creeper (Parthenocissus quinquefolia).
Voorbeelden van kruipplanten
Veel van de zeer gewaardeerde kruipplanten zijn bloeiende bodembedekkers. Maar sommige bodembedekkers worden evenzeer voor hun bladeren als voor hun bloesems gekweekt. De kruipende jeneverbessen (Juniperus) zijn zeer populair. Het zijn bodembedekkende struiken die gewaardeerd worden om hun wintergroene blad en hun vermogen om erosie tegen te gaan. De Japanse wolfsmelk (Pachysandra terminalis), ook groenblijvend, wordt eerder als vaste plant dan als struik geclassificeerd.
Angelina stonecrop (Sedum rupestre Angelina) heeft sommige jaren een bloemscherm, maar de meeste mensen kweken hem niet voor de bloei (die ze soms verwijderen). Wat tuinliefhebbers zo mooi vinden aan Angelina zijn de goudkleurige bladeren. De gevlekte dovenetel (Lamium maculatum) wordt bijna evenzeer gewaardeerd om zijn bloemen als om zijn bonte bladeren. Voor een totaal andere uitstraling (en een plant die zo kort blijft als maar mogelijk is), probeer eens Schots mos (Sagina subulata Aurea) of het vergelijkbare Ierse mos (Sagina subulata).
Maar als u planten met opzichtige bloemen voor uw landschap wilt, kijk dan eens naar acht bloeiende klimplanten:
- Phlox subulata
- Phlox stolonifera
- Kruipende Jenny (Lysimachia nummularia)
- Kruipende tijm (Thymus serpyllum, bijvoorbeeld)
- Bugelkruid (Ajuga reptans)
- Kruipende mirte (Vinca minor)
- Drakenbloed sedum (Sedum spurium Dragon’s Blood)
- Sneeuw-in-summer (Cerastium tomentosum)
Invasieve of problematische kruipers
Creeping Jenny is een invasieve plant in Noord-Amerika. Om hem binnen de perken te houden, kweekt u hem in hanging baskets. Andere invasieve planten zijn buidelkruid en kruipende mirte.
In feite zijn veel klimplanten niet per se gewenste planten om te kweken. Sommige behoren tot de meest voorkomende onkruiden voor gazons, zoals:
- Creeping Charlie (maar een bonte soort, Glechoma hederacea Variegata, wordt verkocht voor gebruik in landschapsarchitectuur)
- Postelein (Portulaca olearacea)
- Vogelvoetklaver (Lotus corniculatus)
- Klaver (Trifolium spp.)
Engels klimop (Hedera helix) is ook een wijdverbreide verachte klimplant vanwege zijn invasieve karakter. De trompetboomkruiper (Campsis radicans) is veel te agressief voor mensen die een nette en overzichtelijke tuin willen. De meningen lopen natuurlijk sterk uiteen. Veel mensen zullen terugkomen en zeggen dat postelein en klaver zeer gewenste planten zijn. Postelein is eetbaar. Maar, in tegenstelling tot de andere klimplanten, is het een eenjarige, en geen vaste plant.
Landscaping Uses
Het algemene gebruik voor een kruipende plant is als bodembedekker. De bloeiende kruipplanten dienen niet alleen praktische doeleinden (erosiebestrijding, onkruidonderdrukking, en meer) in deze rol, maar voegen ook veel schoonheid toe aan het landschap. Vooral kruipende floxen (P. subulata en P. stolonifera) kunnen een dynamisch kleurenspel opleveren. Veel tuiniers vinden het prachtig om ze in het voorjaar, als ze in bloei staan, langs een helling naar beneden te zien vallen.
Sluiptijm is een van de kortstbloeiende klimplanten. Een andere is kruipend waterweegbree (Veronica Tidal Pool), dat kleine blauwe bloemen draagt. Beide zijn vaak 1 inch hoog of minder. Dergelijke planten zijn ideaal voor gebruik rond stapstenen in de tuin of in andere gebieden met voetverkeer, omdat af en toe erop lopen ze niet zal beschadigen.
Omdat ze laag bij de grond blijven, zijn andere logische toepassingen voor kruipplanten:
- Afschermende planten
- In de voorste rij van een bloemenborder (omdat ze de planten achteraan niet zullen verbergen)
- Enkele van de goed gedragen exemplaren, zoals drakenbloedsedum, kunnen geschikt zijn voor gebruik in rotstuinen (maar zorg ervoor dat de waterbehoefte van de plant in kwestie overeenkomt met die van de omringende planten).