Laatste kariboe in onderste 48 staten van de VS bijna uitgestorven: ‘De kudde is functioneel verloren’

admin 0 Comments Articles

Laatste kariboe in onderste 48 staten van de VS bijna uitgestorven: ‘De kudde is functioneel verloren’

De laatste kudde kariboes die in de aan elkaar grenzende Verenigde Staten rondzwierf, wordt geacht op het punt te staan te verdwijnen, nadat uit een telling vanuit de lucht bleek dat slechts drie leden de winter hadden overleefd – allemaal vrouwtjes.

De South Selkirk kudde maakte ooit deel uit van een grotere populatie van zuidelijke bergkariboes waarvan het leefgebied zich over een groot deel van het noordwesten van de Stille Oceaan uitstrekte. Maar menselijke activiteit – van jacht tot houtkap en sneeuwscooters – heeft de populatie gedwongen zich af te splitsen in kleine kuddes.

In 2009 werd de Selkirk-kudde geschat op ongeveer 50 leden, levend in een ecosysteem dat zich uitstrekte van British Columbia tot Washington en Idaho.

Zeven jaar later was dat aantal geslonken tot 12, ondanks tientallen jaren van inspanningen om hen te redden. Deze week suggereerden biologen van de provinciale overheid van Brits-Columbia dat er nog slechts drie leden van de kudde over zijn.

“Bij gebrek aan extreme maatregelen is de kudde functioneel verloren,” zei Candace Batycki van het Yellowstone to Yukon Conservation Initiative. “Er zijn nog maar drie vrouwtjes over – we weten niet of een van hen zwanger is. Het is een vrij nijpende situatie.”

Decennialang hebben natuurbeschermers gewerkt om het aantal kariboes in de Selkirk-kudde te vergroten door andere kariboes in de kudde te transplanteren, op controversiële wijze wolven af te maken en een verbod op houtkap en sneeuwscooters in grote delen van het verspreidingsgebied van de kudde in te stellen.

Het was niet genoeg. “Het is een van die dingen die een schok is, maar geen verrassing,” zei Batycki, wiens organisatie oproept tot een onmiddellijk moratorium op industriële activiteiten in de kritische habitat van de zuidelijke bergkariboe’s.

“Deze kudde werd tientallen jaren belegerd, als je wilt. Als je nog maar een dozijn of minder dieren hebt, is het misschien maar één lawine die de meeste van hen wegvaagt. Ze zijn gewoon zo kwetsbaar op dat punt.”

Met een gewicht van 600 pond voeden bergkariboes zich met een langzaam groeiend korstmos dat afhankelijk is van eeuwenoude bomen om zich te ontwikkelen, waardoor ze op gespannen voet staan met de kolonisten die eerst oerbossen omhakten om het land te ontwikkelen, en later, de houtkapindustrie.

“We hebben hun habitat de laatste 30 tot 40 jaar echt in gevaar gebracht door niet-duurzame houtkap,” zei Mark Hebblewhite, een Canadese bioloog van wilde dieren aan de Universiteit van Montana. “Het gaat allemaal om habitat. Je kunt alles doen wat je wilt; je kunt wolven doden, je kunt invasieve roofdieren doden, je kunt soorten zoals elanden doden … maar zonder habitat is wat je doet gewoon tijd kopen.”

Hij zei dat het verlies van de Selkirk-kudde een voorbeeld was van het falen van de Endangered Species Act in de VS, waardoor Canada werd gekatapulteerd in zijn eerste grote test van zijn internationale verplichtingen om de biodiversiteit te beschermen.

“Het grotere plaatje is dat dit in heel Canada gebeurt,” zei Hebblewhite, verwijzend naar kariboe-populaties die de afgelopen jaren effectief zijn verdwenen in Quebec, Ontario en Alberta.

“Dit is echt de erfenis van 30 jaar wanbeheer van habitat en dat we meer en meer extirpaties zullen blijven zien, tenzij zowel de provinciale als de federale regeringen echt een beetje serieuzer worden over het behoud van kariboes.”

Veel van degenen die zijn overgebleven, krimpen snel in omvang, voegde Hebblewhite eraan toe. “In het hele land zijn er meer dan 60 kariboe gebieden. Zeventig procent daarvan neemt af. Sommige in Alberta nemen in acht jaar tijd met 50% af.”

Een recente schatting van Canadese functionarissen suggereerde dat het aantal zuidelijke bergkariboes in het land nu rond de 3.800 schommelt, een daling ten opzichte van 5.800 in 2014.

Terwijl British Columbia behoort tot de provincies die het meest doen om kariboes te beschermen, is wat zij doen bij lange na niet genoeg, zei Hebblewhite. “Dat is hoe groot het probleem is. We hebben op veel van deze plekken zoveel gekapt dat het lang gaat duren voordat deze bossen weer kariboehabitat zijn geworden,” voegde hij eraan toe. “En doorgaan met kappen ondermijnt gewoon al het andere wat ze doen.”

{{#ticker}}

{topLeft}}

{{bottomLeft}}

{{topRight}}

{{bottomRight}}

{{#goalExceededMarkerPercentage}}

{{/goalExceededMarkerPercentage}}

{{/ticker}}

{{heading}}

{{#paragraphs}}

{{.}}

{{/paragraphs}}{highlightedText}}

{#cta}{{text}{{/cta}}

Houd me in mei op de hoogte

• Delen op Facebook
• Delen op Twitter
• Delen via E-mail
• Delen op LinkedIn
• Delen op Pinterest
• Delen op WhatsApp
• Delen op Messenger