Laminectomie
De laminae is een achterste boog van het wervelbot die ligt tussen de processus spinosicus (die in het midden uitsteekt) en de meer laterale pedikels en de transversale processen van elke wervel. Het paar laminae vormt samen met de doornuitsteeksels de achterste wand van het benige wervelkanaal. Hoewel de letterlijke betekenis van laminectomie “uitsnijding van de laminae” is, omvat een conventionele laminectomie in de neurochirurgie en de orthopedie de uitsnijding van het supraspineus ligament en van een deel of het geheel van de doornuitsteeksels. Om deze structuren met een open techniek te verwijderen, moeten de vele spieren in de rug die eraan vastzitten, worden losgemaakt. Een laminectomie, uitgevoerd als een minimale spinale chirurgie procedure, is een weefsel sparende operatie die meer van de spieren intact laat en het spinale proces spaart. Een andere procedure, laminotomie genoemd, is de verwijdering van een middengedeelte van een lamel en kan worden uitgevoerd met een conventionele open techniek of op een minimalistische manier met behulp van buisvormige retractors en endoscopen.
De reden voor lamelverwijdering is zelden of nooit omdat de lamel zelf ziek is; het wordt eerder gedaan om de continuïteit van de stijve ring van het wervelkanaal te verbreken zodat de zachte weefsels binnen het kanaal kunnen: 1) uit te zetten (decompressie); 2) de contouren van de wervelkolom te veranderen; of 3) toegang te verschaffen tot dieper weefsel binnen het wervelkanaal. Een laminectomie is ook de naam van een spinale operatie die conventioneel de verwijdering van een of beide lamina omvat, evenals andere posterieure ondersteunende structuren van de wervelkolom, met inbegrip van ligamenten en extra bot. De eigenlijke botverwijdering kan worden uitgevoerd met een verscheidenheid van chirurgische instrumenten, waaronder boren, rongeurs en lasers.
Het succespercentage van een laminectomie hangt af van de specifieke reden voor de operatie, alsmede van de juiste selectie van de patiënt en de technische bekwaamheid van de chirurg. De eerste laminectomie werd in 1887 uitgevoerd door Victor Alexander Haden Horsley, een professor in de chirurgie aan het University College in Londen. Een laminectomie kan ernstige stenose van de wervelkolom behandelen door de druk op het ruggenmerg of de zenuwwortels te verlichten, toegang verschaffen tot een tumor of een andere massa die in of rond het ruggenmerg ligt, of helpen bij het aanpassen van de contour van de wervelkolom om een vervorming van de wervelkolom zoals kyfose te corrigeren. Een veel voorkomende vorm van laminectomie wordt uitgevoerd om een tussenwervelschijf te kunnen verwijderen of een nieuwe vorm te geven als onderdeel van een lumbale discectomie. Dit is een behandeling voor een hernia, uitpuilende of gedegenereerde discus.
De herstelperiode na een laminectomie hangt af van de specifieke operatietechniek, waarbij minimaal invasieve procedures een aanzienlijk kortere herstelperiode hebben dan open chirurgie. Verwijdering van aanzienlijke hoeveelheden bot en weefsel kan aanvullende procedures vereisen, zoals spinale fusie om de wervelkolom te stabiliseren en vereisen over het algemeen een veel langere herstelperiode dan een eenvoudige laminectomie.
Met spinale fusie kan de hersteltijd langer zijn. In sommige gevallen kan het na laminectomie en spinale fusie enkele maanden duren om terug te keren naar normale activiteiten.Mogelijke complicaties zijn bloedingen, infectie, bloedstolsels, zenuwletsel en spinale vloeistoflekkage.