Lever Transplantatie

Procedure Details

Welke onderzoeken zijn nodig voordat u een levertransplantatie krijgt?

U moet al uw medische gegevens, röntgenfoto’s, lever biopsie dia’s, operatierapporten, en een lijst van medicijnen mee te nemen naar uw pre-evaluatie. Om eerdere onderzoeken aan te vullen en te actualiseren, worden tijdens uw evaluatie meestal enkele of alle van de volgende onderzoeken uitgevoerd:

  • Computertomografie (CAT- of CT-scan), waarbij röntgenstralen en een computer worden gebruikt om beelden te maken van de grootte en vorm van de lever, de bloedtoevoer en eventuele leverlaesies. Een CT-scan van de borstkas kan ook nodig zijn.
  • Doppler-echografie om te bepalen of de bloedvaten van en naar uw lever open zijn.
  • Echocardiogram en inspanningstest om uw hart te helpen evalueren.
  • Pulmonale functieonderzoeken om het vermogen van uw longen om zuurstof en kooldioxide uit te wisselen te bepalen.
  • Bloedonderzoek om de bloedgroep, de stollingscapaciteit en de biochemische status van het bloed te bepalen, en om de leverfunctie te meten. Serologische screening (een bloedonderzoek waarbij wordt gezocht naar antilichamen) is ook inbegrepen.

Als deze tests specifieke problemen aan het licht brengen, kan het medische team opdracht geven tot aanvullende tests.

Hoe werkt de wachtlijst voor levertransplantatie?

Als u een actieve kandidaat voor levertransplantatie wordt, wordt uw naam op een nationale wachtlijst geplaatst. Patiënten worden op de lijst geplaatst op basis van bloedgroep, lichaamsgrootte en de MELD/PELD-score (Model of End-stage Liver Disease/Pediatric End-stage Liver Disease).

De MELD/PELD-score wordt berekend door eenvoudig bloedonderzoek (creatinine, bilirubine, en INR). Patiënten met de hoogste scores krijgen als eerste een orgaan toegewezen.

Uw transplantatieteam zal bepalen of een bepaald donororgaan een geschikte match voor u is. Naarmate patiënten zieker worden, kan hun score stijgen en hun prioriteit voor transplantatie toenemen, zodat de ziekste patiënten het eerst getransplanteerd kunnen worden. Een kleine groep patiënten die ernstig ziek is als gevolg van een acute leveraandoening heeft de hoogste prioriteit op de wachtlijst.

Het is onmogelijk te voorspellen hoe lang een patiënt zal wachten op het beschikbaar komen van een lever. Uw transplantatiecoördinator is altijd beschikbaar om te bespreken waar u op de wachtlijst staat.

Waar komt een lever voor een transplantatie vandaan?

Er zijn twee soorten levertransplantatieopties: levende donor en kadaver.

Levende donor levertransplantaties zijn een optie voor sommige patiënten met eindstadium leverziekte. Bij deze procedure wordt een leversegment verwijderd bij een gezonde levende donor en geïmplanteerd in een ontvanger. Zowel het leversegment van de donor als dat van de ontvanger groeien in een paar weken uit tot een geschikte grootte.

De donor, die een bloedverwant, echtgenoot of vriend kan zijn, wordt uitgebreid medisch en psychologisch geëvalueerd om er zeker van te zijn dat er zo weinig mogelijk risico is. Bloedgroep en lichaamsgrootte zijn belangrijke factoren bij het bepalen wie een geschikte donor is.

Gediplomeerden voor de transplantatie van levende donoren moeten actief zijn op de wachtlijst voor transplantatie. Hun gezondheid moet ook stabiel genoeg zijn om de transplantatie met een uitstekende kans op succes te ondergaan.

Bij kadaverlever transplantatie kan de donor het slachtoffer zijn van een cerebraal vasculair accident of hoofdletsel, zoals een spontane bloeding in het hoofd. Er zijn twee soorten kadaverdonoren, waarbij het in beide gevallen gaat om patiënten die onherstelbaar hersenletsel hebben opgelopen:

  • Bij een donatie na hartdood is het hersenletsel zeer uitgebreid, maar voldoet de patiënt niet aan de hersendoodcriteria. De familie heeft ermee ingestemd de steun in te trekken, en dit gebeurt in een gecontroleerde omgeving. Nadat het hart is gestopt, wordt de donor dood verklaard en kunnen de organen worden verwijderd.
  • In hersendode donoren is er geen hersenactiviteit meer, maar het hart is blijven kloppen.

De identiteit van een kadaverdonor en de omstandigheden rond het overlijden van de persoon worden vertrouwelijk gehouden. Het wordt beschouwd als een anonieme “gift.”

Ziekenhuizen zullen alle potentiële donoren evalueren op tekenen van leverziekte, alcohol- of drugsmisbruik, kanker of infectie. Donoren zullen ook serologische tests en tests op andere infecties ondergaan. Als deze screening geen problemen met de lever aan het licht brengt, worden donoren en ontvangers aan de hand van bloedgroep en lichaamsgrootte aan elkaar gekoppeld. Leeftijd, ras en geslacht worden niet in aanmerking genomen.

Het transplantatieteam bespreekt de transplantatiemogelijkheden met u tijdens uw pretransplantatie-evaluatie, of u kunt contact opnemen met het transplantatieteam voor meer informatie.

Wat gebeurt er als er een geschikt orgaan is gevonden?

Als er een orgaan voor u is geïdentificeerd, belt een transplantatiecoördinator u. Eet of drink niets meer als u naar het ziekenhuis bent geroepen. De transplantatiecoördinator zal u op de hoogte brengen van eventuele aanvullende instructies.

Als u in het ziekenhuis aankomt, zult u voor de operatie aanvullend bloedonderzoek, een elektrocardiogram en een röntgenfoto van de borstkas ondergaan. U kunt ook een ontmoeting hebben met de anesthesist en een chirurgisch assistent. Als de donorlever goed wordt bevonden, gaat u door met de transplantatie. Zo niet, dan wordt u naar huis gestuurd om verder te wachten.

Wat gebeurt er tijdens de levertransplantatie?

Een levertransplantatie duurt meestal zes tot twaalf uur. Tijdens de operatie verwijderen chirurgen uw lever en vervangen deze door de donorlever.

Omdat een transplantatie een ingrijpende operatie is, moeten chirurgen verschillende buisjes in uw lichaam plaatsen. Deze buisjes zullen uw lichaam helpen bepaalde functies uit te voeren tijdens de operatie en gedurende enkele dagen daarna.

  • Een buisje zal via uw mond in uw luchtpijp worden geplaatst om u te helpen ademen tijdens de operatie en gedurende de eerste dag of twee erna. De buis is verbonden met een ventilator die uw longen mechanisch zal uitzetten.
  • Een nasogastrische buis zal via uw neus in uw maag worden ingebracht om afscheidingen uit uw maag af te voeren. Deze blijft een paar dagen zitten totdat uw darmfunctie weer normaal is.
  • Een buisje, een katheter genaamd, wordt in uw blaas geplaatst om urine af te voeren. Deze wordt enkele dagen na de operatie verwijderd.
  • Er worden slangen in de buikholte geplaatst om bloed en vocht rond de lever af te voeren. Deze blijven ongeveer een week zitten.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.