Life in Motion
80% van de Amerikanen krijgt tijdens zijn leven te maken met een vorm van rugpijn, en het is een van de meest voorkomende redenen waarom mensen naar de dokter gaan. Rugpijn kan vele oorzaken hebben, maar een steeds vaker voorkomend probleem is rugpijn door ontstekingen. Het is zelfs zo dat ongeveer 1/3 van de patiënten met lage rugpijn een ontstekingsartritis blijkt te hebben. Hier legt Gerald Miley, MD, reumatoloog bij NEBH, uit wat inflammatoire rugpijn is, wat de symptomen zijn en wat de behandeling is.
Mechanische rugpijn vs. inflammatoire rugpijn
Inflammatoire rugpijn is anders dan mechanische rugpijn. Mechanische rugpijn wordt meestal veroorzaakt door een probleem met de ruggengraatgewrichten, tussenwervelschijven, wervels, of zachte weefsels. Ontstekingsgerelateerde rugpijn wordt daarentegen geassocieerd met een groot aantal ziekten die spondyloartropathieën worden genoemd, soms ook spondyloartritis genoemd.
Spondyloartropathieën is een term voor ontstekingsziekten waarbij zowel de gewrichten als de entheses (de plaatsen waar ligamenten en pezen aan de botten hechten) zijn betrokken, waaronder ankyloserende spondylitis, artritis psoriatica en enteropathische artritis, die wordt geassocieerd met inflammatoire darmziekte. Het treft meestal de wervelkolom, maar kan ook de handen, voeten, armen en benen aantasten.
Symptomen van inflammatoire rugpijn
Bij de meeste mensen die lijden aan inflammatoire rugpijn, begint het op jonge leeftijd (meestal onder de 35) en duurt het langer dan drie maanden. De pijn en stijfheid zijn het ergst ’s morgens of na een periode van inactiviteit, en kunnen afnemen met activiteit en lichaamsbeweging. De pijn heeft ook de neiging uit te stralen naar de billen. Ankylosing spondylitis komt vaker voor bij mannen, met een gemiddelde tijd tot diagnose van ongeveer acht jaar voor mannen en negen jaar voor vrouwen.
Behandeling
Als u denkt dat u ontstekingsgerelateerde rugpijn heeft, is het belangrijk dat u naar een reumatoloog gaat. Zij kunnen samen met u de ontsteking behandelen met medicijnen, wat vaak leidt tot een aanzienlijke verbetering van de symptomen en essentieel is om het risico op blijvende gewrichtsschade te verminderen.