Lugh – Mighty God Of Light, Sun And Crafts In Celtic Beliefs
A. Sutherland – AncientPages.com – Lugh, wiens naam “de blinkende” betekent, is een van de grootste helden uit de Ierse folklore. Hij is bekend onder verschillende namen, maar wordt meestal vermeld als Lugh van de Lange Armen (soms, “Lange Handen” of zelfs “Kunstige Handen”).
Lugh – de machtigste van de Keltische goden – is de god van alle kunsten en ambachten. Hij wordt aanbeden als de zonnegod en symboliseert verlichting omdat hij licht brengt in de wereld.
We kunnen zijn naam nog steeds herkennen in veel historische plaatsen op het Europese continent. Namen als Lugdunum (“de vesting van Lugha”), de huidige Franse stad Lyon en de Nederlandse stad Leiden, zouden zijn afgeleid van de Latijnse naam “Lugdunum”. Carlisle (Engeland) was ooit Luguvalium, een stad in de buurt van de muur van Hadrianus in Romeins Brittannië en in Wales werd Lugh aanbeden als Lleu, terwijl hij in de streken van Gallië Lugus werd genoemd.
Wie is Lugh de Grote Keltische God?
Lugh werd geboren uit de relatie van Ethne, de dochter van de Fomoriaanse koning Balor en een jongeman, Cian (Kian) die tot de Tuatha Dé Danann behoorde en in ons eerdere artikel op Ancient Pages hebben wij beschreven hoe Lugh ter wereld kwam. Tailtiu was Lugh’s pleegmoeder en zijn adoptievader was de god van de zee, Manannán mac Lir, die ouder was dan het volk van de Tuatha de Danaan, maar als één van hen werd beschouwd.
Lugh was een mooie, blondharige god met een stralend gezicht. Hij was de eigenaar van een speer, een formidabel wapen dat nooit zijn doel miste. Het was een “verlengstuk van zijn arm” en zo werd hij bekend als Lugh “van de lange armen”.
Lugh Verschijnt In Het Paleis Van Koning Nuada
De Tuatha de Danann werden oneerlijk geregeerd door de Fomoriaanse koning Balor. Ondanks het feit dat hij half-Fomoriaans was, wilde Lugh aan de kant van de Dananns vechten en hen helpen de Fomorianen te verslaan.
Toen hij op een dag als vreemdeling aan de poort van koning Nuada’s paleis aankwam, werd hij aanvankelijk niet erg vertrouwd. Hem werd de toegang tot de zaal geweigerd, omdat niemand werd toegelaten zonder meester te zijn in een of ander ambacht. De poortwachter wilde zijn beroep weten.
“Ik ben timmerman,” zei de vreemdeling.
De poortwachter antwoordde dat de koning al een bekwame timmerman had en geen behoefte had aan een andere.
“Zeg dan tegen de koning dat ik een meester-smid ben.”
“We hebben al een smid,” antwoordde de poortwachter.
“Dan ben ik ook een krijger,” zei de vreemdeling.
“Die hebben we niet nodig,” antwoordde de poortwachter. “De grote Ogma is onze kampioen.”
De vreemdeling stelde alle mogelijke beroepen voor die hij beheerste, zelfs dichter, harpist, wetenschapper, arts, tovenaar en beeldhouwer. Telkens kreeg hij te horen dat de koning Nuada al zo’n vakman aan het hof had.
“Vraag de koning dan,” zei de vreemdeling (Lugh) tegen de poortwachter, “of hij een man van al deze ambachten tegelijk bij zich heeft, want als hij dat heeft, is er geen behoefte aan mij in Tara…”
Zie ook:
Morrígan: Vormveranderende spookkoningin en haar ontmoeting met de Ierse held Cuchulainn
Fomorianen: Bovennatuurlijk ras van reuzen die uit Atlantis kwamen
Cruithne: Legendarische koning, zijn zeven zonen en de eerste Keltische stam die de Britse eilanden bewoonde
Meer mythen en legenden
Op den duur werd Lugh toegelaten omdat hij vele vaardigheden beheerste. De Dananns bewonderden zijn kracht en intelligentie en noemden hem Samildanach (“Veel-Vaardigheden”). Hij werd tijdelijk koning van de Tuatha toen Nuada zijn hand had verloren in de strijd en na Nuada’s dood werd Lugh zelf de rechtmatige koning van de Tuatha.
De Fomorianen werden uiteindelijk verslagen en Lugh’s dappere prestatie hielp het Ierse volk vrijheid te brengen.
Het was Lugh, die de Dananns aanvoerde tegen de Fomorianen in de tweede en laatste slag van Mag Tuired. Hij doodde zijn grootvader Balor door hem met een katapult door zijn boze oog te steken en zijn hoofd af te hakken.
Tegelijkertijd vervulde hij een oude Druïdenprofetie die zei dat Balor, de tirannieke koning van de Fomorianen, door zijn eigen kleinzoon zou worden gedood, en zo geschiedde.
Lugh was ook de geestelijke gids van zijn zoon, Cuchulainn, en vocht in de plaats van zijn zoon om hem rust te geven tijdens zijn eenzame en zeer vermoeiende strijd.
Lughs beroemdste wapen werd de “Onoverwinnelijke Speer” of de “Speer van de Overwinning” genoemd, met eigenschappen die vergelijkbaar waren met die van het Zwaard van Nuada – wanneer het geworpen werd, raakte het voor korte tijd zijn doel.
De speer was gloeiend heet, en het werd heter naarmate het langer werd gebruikt. Hij werd ’s nachts in een vat met water bewaard om te voorkomen dat hij vlam vatte en de aarde verschroeide.
Schrijven door – A. Sutherland AncientPages.com Staff Writer