News

Specifiek maakt dit werk deel uit van de speltheorie, een tak van de wiskunde met toepassingen in de sociologie en de economie, die het gedrag van mensen onderzoekt wanneer zij voor een dilemma staan en beslissingen moeten nemen. Deze beslissingen zullen verschillende gevolgen hebben die ook afhangen van wat de andere betrokkene besluit te doen. “De betrokkenen wordt gevraagd deel te nemen in paren, deze paren veranderen, niet alleen in elke ronde, maar ook telkens als het spel verandert. De beste optie kan dus zijn om samen te werken of, aan de andere kant, om zich te verzetten of ….. te verraden. Op deze manier kunnen we informatie verkrijgen over wat mensen doen in zeer verschillende sociale situaties”, verklaarde een van de auteurs van de studie, Anxo Sánchez, die professor is bij GISC (Grupo Interdisciplinar de Sistemas Complejos / Interdisciplinaire Groep van Complexe Systemen), dat deel uitmaakt van het Departement Wiskunde van de Universidad Carlos III de Madrid (UC3M).

Volgens Yamir Moreno, die coördinator is van de Cosnet-groep (Grupo de Redes y Sistemas Complejos / Groep Netwerken en Complexe Systemen) bij BIFI (Instituto de Biocomputación y Física de Sistemas Complejos / Instituut voor Biocomputatie en de Fysica van Complexe Systemen) aan de Universidad de Zaragoza, en tevens voorzitter van de Sociedad de Sistemas Complejos (Vereniging voor Complexe Systemen), “De resultaten gaan in tegen bepaalde theorieën; De theorie bijvoorbeeld dat de mens zuiver rationeel handelt en dat er dus rekening mee moet worden gehouden bij het uitstippelen van een nieuw sociaal en economisch beleid, alsook bij de samenwerking”. Hij zegt verder dat “dit soort studies belangrijk is omdat zij bestaande theorieën over menselijk gedrag verbeteren door ze een experimentele basis te geven”.

Na dit soort sociale experimenten te hebben uitgevoerd, ontwikkelden de onderzoekers een computeralgoritme dat tot doel had mensen te classificeren volgens hun gedrag. Het computeralgoritme verdeelde 90% van de mensen in vier groepen: de grootste groep, goed voor 30%, zijn de Afgunstigen – zij die het eigenlijk niet erg vinden wat ze bereiken, zolang ze maar beter zijn dan alle anderen; daarna komen de Optimisten – die geloven dat zij en hun partner de beste keuze zullen maken voor hen beiden – op 20%. Ook op 20% staan de Pessimisten – die de optie kiezen die zij zien als het minste van twee kwaden – en de Vertrouwende groep – die geboren samenwerkers zijn en altijd zullen samenwerken en die het niet echt erg vinden of ze winnen of verliezen.

Er is een vijfde, ongedefinieerde groep, die 10% vertegenwoordigt en die het algoritme niet kan classificeren met betrekking tot een duidelijk type gedrag. De onderzoekers stellen dat dit hen in staat stelt het bestaan af te leiden van een breed scala van subgroepen bestaande uit individuen die op geen van de geschetste modellen op een bepaalde manier reageren.

Anxo Sánchez legt dit uit met een voorbeeld van een specifiek dilemma: Twee mensen kunnen samen op herten jagen, maar als ze alleen zijn, kunnen ze alleen op konijnen jagen. De persoon die tot de Jaloerse groep behoort zal kiezen voor de konijnenjacht omdat hij of zij dan tenminste gelijk is aan de andere jager, of misschien zelfs beter; de Optimist zal kiezen voor de hertenjacht omdat dat voor beide jagers de beste optie is; de Pessimist zal voor de konijnenjacht gaan omdat hij of zij dan zeker iets vangt; en de jager die tot de Vertrouwende groep behoort zal meewerken en kiezen voor de hertenjacht, zonder er verder over na te denken.

Experiment gebaseerd op burgerparticipatie

De studie is gebaseerd op een experiment georganiseerd door de gemeenteraad van Barcelona en het Barcelona Citizen Science Office, in het kader van het DAU-festival, eveneens in Barcelona. “Een van de belangrijkste uitgangspunten van deze studie is het feit dat het experiment zo is opgezet dat de deelname van burgers wordt aangemoedigd in het kader van een van de openbare activiteiten van de stad,” legt Josep Perelló uit, leider van de groep, OpenSystems in het Condensed Matter Physics Department aan de Universitat de Barcelona, en tevens coördinator van het Barcelona Citizen Science Office. In die zin “zijn de resultaten gedeeld met de deelnemers, dus de onderwerpen van de studie worden actieve deelnemers aan het onderzoek”, concludeert de onderzoeker.

“Het echt grappige is dat de classificatie is gemaakt door een computeralgoritme dat een groter aantal groepen had kunnen verkrijgen, maar dat in feite een “uitstekende “classificatie in vier persoonlijkheidstypen heeft opgeleverd”, legt Yamir Moreno uit. Jordi Duch, onderzoeker aan de Universitat Rovira i Virgili in Tarragona, en een van de auteurs van deze studie, legt verder uit: “Dit soort classificatiealgoritme is eerder met succes gebruikt op andere gebieden, zoals de biologie. De toepassing ervan op de studie van het menselijk gedrag is echter vrij revolutionair, aangezien vroegere werken de verwachte gedragingen vooraf vastlegden voordat het experiment werd uitgevoerd, in plaats van een extern systeem toe te staan ons dan automatisch informatie te geven over welke groeperingen het meest logisch waren.” Dit is van kapitaal belang omdat het niet iets is dat door de onderzoekers is opgelegd. Het doel van het gebruik van wiskunde was juist om onpartijdigheid te garanderen,” voegt Anxo Sánchez toe.

“Voorheen werden de experimenten door tientallen mensen uitgevoerd. Nu, met dit platform, is het mogelijk om het aantal deelnemers aan het onderzoek aanzienlijk te verhogen, en ook om te kunnen testen met behulp van de heterogene populatie; dit stelt ons ook in staat om veel meer specifieke gegevens te registreren over hoe de deelnemers zich gedragen tijdens het experiment. Dit heeft de deur geopend voor het opzetten van veel complexere tests dan die welke tot nu toe op dit gebied zijn uitgevoerd”, zegt Jordi Duch.

Op dezelfde manier werpen de onderzoeksresultaten licht op wat het collectieve of individuele belang beweegt in de onderhandelingsprocessen, en als zodanig is het nuttig voor het management van bedrijven, organisaties of voor politieke herformulering. Bovendien opent het de deur naar verbetering van machines, om “robots menselijker te maken”, concludeert Anxo Sanchez.

Bibliografische referentie:

Mensen vertonen een beperkte set van consistente gedragsfenotypen in dyadische spellen. Julia Poncela-Casasnovas, Mario Gutiérrez-Roig, Carlos Gracia-Lázaro, Julian Vicens, Jesús Gómez-Gardeñes, Josep Perelló, Yamir Moreno, Jordi Duch y Ángel Sánchez. Science Advances 05 aug 2016. Vol. 2, no. 8, e1600451. DOI: 10.1126/sciadv.1600451. http://hdl.handle.net/10016/23598

Noticia en chino (Chinees nieuws)

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.