Onderdrukking versus onderdrukking in de psychologie: Verschillen die je niet kende
Hoewel deze termen synoniem worden gebruikt, betekenen ze niet hetzelfde. Onderdrukking en repressie zijn totaal verschillende begrippen. Hier zullen we de verschillen tussen de twee belichten.
Weet U dat?
Sigmund Freud verwees naar verdringing als de “hoeksteen waarop de hele structuur van de psychoanalyse rust”, en gaf het veel belang in het proces van het begrijpen en oproepen van verdrongen herinneringen.
Het gebruik van de termen ‘verdringen’ en ‘onderdrukken’, en in het verlengde daarvan, ‘verdringing’ en ‘onderdrukking’ is heel gewoon in onze gesproken taal. Zozeer zelfs, dat deze termen vaak (ten onrechte) door elkaar en als synoniemen worden gebruikt. Echter, niet alleen zijn hun connotaties verschillend, maar wanneer bestudeerd in de parameters van de psychologie, en meer nog over in relatie tot afweermechanismen, vallen hun verschillen recht op.
Wilt u voor ons schrijven? Nou, we zijn op zoek naar goede schrijvers die het woord willen verspreiden. Neem contact met ons op en we praten…
Let’s Work Together!
In dit volgende PsycholoGenie artikel zullen we dieper ingaan op deze twee afweermechanismen en de verschillen in hun werking belichten.
WAT ZIJN VERDEDIGINGSMECHANISMEN
Om deze concepten beter te begrijpen en deze verschillen te belichten, is het noodzakelijk dat men weet wat verdedigingsmechanismen zijn.
Als mens worden we voortdurend en voortdurend geconfronteerd met prikkels, zowel negatieve als positieve. Sommige van die prikkels (meestal de negatieve) kunnen zo intens zijn, dat ze, als ze in al hun kracht en intensiteit worden ervaren, de geestelijke gezondheid van een mens kunnen aantasten. Om de intensiteit ervan te verminderen, ontwikkelt een persoon bepaalde afweermechanismen. Dit zijn onbewuste coping technieken die worden gebruikt om beter om te kunnen gaan met negatieve, onaangename, bedreigende en ongewenste impulsen. Omdat deze hulpmiddelen op een onbewust niveau spelen, kan men ze niet gemakkelijk identificeren.
REPRESSIE VS. SUPPRESSION
Suppressie verwijst naar de handeling van het bewust onderdrukken van iemands gevoelens, gedachten en wensen. Dit betekent dat men zich ervan bewust is dat een bepaald gevoel, gedachte of verlangen de kop opsteekt en dat men zich bewust inspant om er niet bij stil te staan – één, door er niet aan te denken (innerlijk) en twee, door er niet naar te handelen (uiterlijk). De redenen waarom men dit doet, kunnen velerlei zijn – ofwel is de impuls ongepast en verkeerd, ofwel kan er tijdgebrek in het spel zijn. Hoe het ook zij, men geeft controle over zijn impulsen, en dwingt die impulsen om te sluimeren. Zo is men zich ook bewust van de mogelijkheid dat deze impulsen en gedachten weer de kop op kunnen steken, en dat er mee zal moeten worden omgegaan op het moment dat dat gebeurt.
Voorbeeld
Ik realiseer me plotseling dat ik honger heb, maar omdat ik in de klas zit en er niets aan kan doen, onderdruk ik de hongergevoelens en concentreer ik me op de rest van de lezing.
Wat is verdringing
Verdringing verwijst naar de onbewuste daad van het niet erkennen van of handelen naar iemands gevoelens, gedachten en wensen. Zozeer zelfs, dat men het bestaan ervan ontkent. In termen van verdringing is de persoon zich er niet eens van bewust dat deze impulsen opkomen. Dit is mogelijk ofwel door de vorm waarin ze zich voordoen, zodat ze niet kunnen worden herkend, ofwel omdat ze door het onderbewustzijn volledig aan ons bewustzijn worden onttrokken. Het onderbewustzijn zal deze impulsen blokkeren omdat ze kunnen worden gezien als potentieel schadelijk en verstorend voor iemands psychologisch welzijn, stabiliteit en zelfbeeld.
Voorbeeld
Wilt u voor ons schrijven? Nou, we zijn op zoek naar goede schrijvers die het woord willen verspreiden. Neem contact met ons op en dan praten we…
Let’s Work Together!
Tegen het eind van de avond, begin ik plotseling mijn geduld te verliezen en raak geagiteerd en geïrriteerd over kleine dingen, krijg ruzie met mijn collega’s, en maak domme fouten op het werk. Dit gebeurt omdat ik honger heb en niets te eten. Ik ben me er niet eens van bewust dat dit de echte reden is en blijf de schuld geven aan ‘de vreselijke dag die ik heb.’
Verschillen
Het belangrijkste verschil tussen onderdrukking en verdringing is dat bij de eerste de impulsen op een bewust niveau worden ontkend, terwijl het bij de tweede gaat om impulsen op een onbewust niveau. Bij onderdrukking is men zich bewust van die impulsen, terwijl men zich er bij onderdrukking misschien niet eens van bewust is. In de psychologie, en in de context van verdedigingsmechanismen, wordt ‘verdringing’ vaker gebruikt omdat het gaat om het onderbewustzijn aan het werk.
Terwijl de onderdrukking van impulsen en gedachten zal leiden tot het ontstaan van woede en conflicten, kan de onderdrukking van impulsen leiden tot veel ergere repercussies. Dit gebeurt omdat wat men onderdrukt heeft gemakkelijk kan worden teruggehaald en afgehandeld, terwijl wat men zich niet bewust is niet kan worden opgelost, en dus kan leiden tot verschillende negatieve effecten zoals afstomping van zintuigen of een onvermogen om onze eigen emoties en daden te beoordelen. De meest ernstige vorm van ‘onderdrukken van gevoelens’ kan zelfs leiden tot uiteenlopende psychologische stoornissen zoals hallucinaties en neurose. Dit gebeurt omdat de impulsen altijd aanwezig zijn in ons onderbewustzijn als verdrongen herinneringen en ons gedrag en psyche blijven beïnvloeden.
De gevolgen van onderdrukking kunnen alleen betrekking hebben op directe en primaire emoties zoals woede en gekwetstheid, terwijl onderdrukking primitievere vormen van hetzelfde kan veroorzaken die veel moeilijker zijn om op een constructieve manier mee om te gaan. Bijvoorbeeld, door de onderdrukte emotie van woede te erkennen, kan men er effectief mee omgaan door het misschien uit te praten met de persoon die de woede veroorzaakte, of door te mediteren; maar onderdrukte woede kan een algemene en primitieve vorm aannemen van bitterheid en wrok tegenover een persoon zonder dat men weet waarom het gebeurt. Zo begin je een persoon kwalijk te nemen op basis van een kleine ruzie (misschien), en daarmee sluit je alle poorten naar een volwassen dialoog.
Meer nog, onderdrukking wordt beschouwd als een positief en volwassen afweermechanisme, omdat het inhoudt dat je handelt op een sociaal-aanvaardbare manier; terwijl onderdrukking wordt beschouwd als een negatief afweermechanisme, omdat het kan leiden tot verschillende negatieve gevolgen.
Voorbeeld
Een persoon die boos is zal zijn gevoelens van boosheid onderdrukken door tot 10 te tellen of te mediteren, wat betekent dat hij bewust bezig is met deze actie om zijn boosheid te beheersen. Terwijl, een persoon die zijn woede onderdrukt, het bestaan ervan volledig zal ontkennen door een vrolijke façade op te zetten. De gevolgen hiervan zijn dat de woede later op de een of andere manier de kop opsteekt – de persoon kan een explosieve episode krijgen, of het kan een effect hebben op zijn gezondheid en hij kan maagzweren of hartkwalen ontwikkelen.
Hoewel zowel onderdrukking als onderdrukking verdedigingsmechanismen zijn die werken in het verminderen van de intensiteit van negatieve stimuli en een persoon helpen in evenwicht te blijven, moet men zich dus bewust zijn van zijn eigen emoties. Men moet een bewuste inspanning leveren om het volledige gamma van emoties te laten bestaan zonder ze te onderdrukken zodat ze later niet tot psychologische problemen leiden.
