Ongevraagd advies is een probleem voor de geestelijke gezondheid
Vandaag gingen mijn dochter en ik naar de film met mijn vriendin en haar twee dochters. Mijn vriendin vroeg zich af welke maat frisdrank ze zou kopen voor haar dochters om te delen.
Een vrouw voor ons draaide zich om en zei dat mijn vriendin de “kinderbox” moest kopen, met popcorn, drinken en een snack. Noch mijn vriend noch ik hadden enige interesse in die optie omdat we toch al gratis popcorn kregen.
Om wat voor reden dan ook, bleef de vrouw volhouden dat dit de beste keuze was. Mijn vriend is een schoolleraar en had genoeg redenen om de doos niet te willen krijgen, maar de vreemdeling voor ons besloot uit te leggen hoe kinderen elke dag lunchbakjes dragen… op school.
Het was niet het einde van de wereld. De vrouw kreeg eindelijk haar eten en we maakten onze doos-vrije bestelling prima. De hele situatie was dom, maar uiteindelijk, geen huid van onze rug, ondanks de sterke aandringen van de dame.
Laten we eerlijk zijn – wij vrouwen krijgen deze shit elke verdomde dag. We krijgen het van mannen en van andere vrouwen. Het is op de een of andere manier algemeen aanvaard in onze cultuur dat vreemden het recht hebben om vrouwen (vooral moeders) te vertellen wat ze moeten doen.
Het strekt zich uit van echt alledaagse keuzes tot serieuze, echt levensveranderende beslissingen. Het stopt niet bij het eten dat we kiezen in een bioscoop. Vreemden geven ongevraagd advies over moederschap, carrières, huwelijk en persoonlijk uiterlijk.
Wanneer het gaat om de mensen die ongevraagd advies geven, is geen onderwerp verboden, maar het zijn vrouwen die de dupe worden van dit alles. In deze Penn State-studie kun je lezen over het verschil in advies tussen mannen en vrouwen.
Sommigen vinden dat je dankbaar moet zijn voor ongevraagd advies, maar de experts zijn het daar niet mee eens.
Ik zie vaak collega-schrijvers de boodschap verkondigen dat alle ongevraagde adviezen goed voor je zijn. Ze kiezen ervoor om het op te vatten als een vorm van opbouwende kritiek… Maar hoe kan dat? Alle advies is niet gelijk geschapen, en deskundigen zeggen dat ongevraagd advies tot de slechtste behoort.
Waarom? Ongevraagd advies heeft de neiging over te komen als puntige kritiek. Mensen aan de ontvangende kant voelen zich angstig en overweldigd. Als gevolg daarvan kunnen ze aan zichzelf gaan twijfelen. Op de lange termijn doet ongevraagd advies vaak meer kwaad dan goed.
Ongevraagd advies is vaak een machtsspel.
Vorig jaar toonden onderzoekers aan dat mensen gemotiveerd zijn om anderen ongevraagd advies te geven omdat ze zich daardoor machtiger voelen.
Bent u verbaasd? De meesten van ons die het haten om ongevraagd advies te krijgen, haten vooral hoe dwingend het aanvoelt. Precies als een machtsspel.
Adviesgevers hebben vaak vreselijke motieven om te “helpen.”
Volgens onderzoekers geven mensen om veel verschillende redenen ongewenst advies. Soms hebben mensen zuivere motieven en willen ze echt helpen.
Echter, er zijn veel meer giftige en zelfs sinistere motieven achter ongevraagd advies.
Aan de minder behulpzame, maar niet verschrikkelijke kant? Sommige mensen “moeten” zich nodig voelen. Sommigen geven advies als ze zich hulpeloos voelen in een situatie. En dan zijn er anderen die gewoon advies geven omdat ze het zat zijn over een bepaald onderwerp te horen.
Er zijn natuurlijk ergere redenen om ongewenst advies te geven, zoals narcisme, de wens om dominantie te vestigen, of om een oordeel te vellen. Er is zelfs het verlangen naar drama.
Wanneer mensen advies geven waar je niet om hebt gevraagd, zegt dat veel meer over hen dan over jou. Veel van die redenen voor het geven van advies moeten worden aangepakt voor hun eigen geestelijke gezondheid.
Ongevraagd advies is een kwestie van geestelijke gezondheid.
Dat betekent dat er een passende reactie is. We moeten grenzen stellen en handhaven om ervoor te zorgen dat ons leven niet wordt beheerst door de druk en stress van advies waar we nooit om hebben gevraagd.
Nee, het is geen goed idee om alle ongevraagde adviezen te accepteren als “opbouwende kritiek”. Dat is een enkele reis naar Stress City. Luisteren naar alle advies dat op je pad komt kan ronduit gevaarlijk zijn.
Vandaag kreeg ik wat ongevraagd advies van een man die me vertelde wat ik in de toekomst kon doen om niet verkracht te worden. Voornamelijk, wees niet alleen met een afspraakje.
Dat, mijn vrienden, is waardeloos ongevraagd advies. Het enige wat het deed was me beschamen en de schuld geven van mijn eigen aanranding, terwijl het de verkrachter “vrij” liet van wangedrag omdat ik zogenaamd de fout in ging en mezelf in de situatie bracht.
Je hoeft je geestelijke gezondheid niet op te offeren voor ongewenst advies.
Zoveel als ik van mijn lezers hou en ze respecteer, ik heb nog steeds grenzen nodig. We hebben allemaal grenzen nodig. Schrijvers zijn het niet aan hun lezers verplicht om maar advies te blijven aannemen alsof het geen filter nodig heeft.
Filters zijn belangrijk.
Grenzen zijn belangrijk.
Mentale gezondheid is belangrijk.
Voel je alsjeblieft niet schuldig als je moeite hebt om ongevraagd advies te accepteren. Voel je niet slecht als je het afwijst. Adviesgevers moeten leren hoe ze individuen moeten vragen voordat ze überhaupt hun mening geven.