Overgewicht Calculator

Met deze calculator kunt u uw overgewichtstatus berekenen.

Hoogte
feet inches
Weight pounds
Geheten cm
Gewicht kg

Gerelateerd: Body Fat Calculator | Caloriecalculator | Ideal Weight Calculator

Wat is overgewicht en obesitas?

Overgewicht verwijst naar een verhoogd lichaamsgewicht in verhouding tot de lengte boven de geaccepteerde norm. De norm is door de medische wereld gedefinieerd aan de hand van een aantal referentiepercentielen op basis van de body mass index (BMI) bij verschillende bevolkingsgroepen. Een veel gebruikte reeks BMI-referentiewaarden is die welke door drie artsen is ontwikkeld (Must A, Dallal GE, and Dietz WH ‐ Reference Data for Obesity, 1991) en die gebaseerd is op de steekproef van het eerste National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES I).

Het krijgen van overgewicht kan al dan niet het gevolg zijn van een toename van het lichaamsvet. Het kan ook te wijten zijn aan een toename van magere spieren. Bijvoorbeeld, professionele atleten of militairen kunnen zeer mager en gespierd zijn, met zeer weinig lichaamsvet, maar toch meer wegen dan anderen van dezelfde lengte. Hoewel zij door hun grote spiermassa als overgewicht kunnen worden aangemerkt, zijn zij niet noodzakelijkerwijs dik.

Obesitas wordt gedefinieerd als een te grote hoeveelheid lichaamsvet of vetweefsel in verhouding tot de vetvrije lichaamsmassa. Zwaarlijvig zijn betekent dat het lichaamsvet nu een geaccepteerde norm voor uw lengte overschrijdt.

Op dit moment heeft 34 procent van de Amerikanen overgewicht en een aparte 34 procent is zwaarlijvig, volgens het Center for Disease Control and Prevention in Atlanta.

Genetica doet ertoe, maar vertelt niet het hele verhaal

Er is een duidelijke genetische neiging tot zwaarlijvigheid. Maar slechts bij een relatief klein percentage van de bevolking. Er is ook een genetische neiging tot overgewicht, maar die is minder duidelijk omschreven.

Genetica vertelt echter niet het hele verhaal. “Genen zijn niet het lot,” stelt de Harvard School of Public Health in een recente studie.

Uit studies blijkt bijvoorbeeld dat sommigen van ons een genetische neiging hebben om aan te komen bij het eten van gefrituurd voedsel, terwijl anderen alle friet kunnen eten die ze willen zonder veel aan te komen.

In 2008 heeft een groep wetenschappers bijvoorbeeld aangetoond dat fysieke activiteit de effecten van één obesitasbevorderend gen, een veelvoorkomende variant van FTO, compenseert. Uit het onderzoek, waaraan 17.058 Deense mannen en vrouwen deelnamen, bleek dat mensen die drager waren van het obesitasbevorderende gen en die inactief waren, hogere BMI’s hadden dan mensen zonder de genvariant die inactief waren. Het hebben van een genetische aanleg voor obesitas leek echter niet uit te maken voor mensen die actief waren: Hun BMI’s waren niet hoger of lager dan die van mensen die het obesitasgen niet hadden.

Lichamelijke activiteit maakt het verschil

Het komt hier op neer: Lichamelijke activiteit haalt energie eruit en helpt je op een gezond gewicht te houden, ongeacht je genetische erfenis.

De beste manier om te voorkomen dat je voor altijd dik bent, is om in de eerste plaats niet te dik te worden. Het nieuwste onderzoek toont aan dat, als je eenmaal zwaar bent geweest en gewicht hebt verloren, je minder moet eten en meer moet bewegen om gewoon je lichaam op een nieuw, lager gewicht te houden dan iemand met dezelfde lengte en gewicht die nooit zwaar is geweest – in wezen op dieet voor de rest van je leven alleen maar om break-even.

Het helpt om nooit te veel gewicht te krijgen

Dit komt omdat alleen al de handeling van het verliezen van gewicht je lichaam in een metabolisch achtergestelde staat plaatst – voor hoe lang, niemand is zeker. Daarom heb je minder calorieën nodig om slanker te blijven, zelfs als je niet probeert af te vallen. Er is een straf te betalen voor overgewicht, zeggen deskundigen.

Een studie, gepubliceerd in de New England Journal of Medicine, suggereert dat als een persoon 10 procent van zijn of haar lichaamsgewicht verliest – gaat van, bijvoorbeeld, 150 pond naar 135 pond – er een langdurige verandering is in de niveaus van honger-controlerende hormonen die haar naar voedsel zullen doen verlangen. Het lichaam probeert dat vroegere zwaardere gewicht te verdedigen, en het heeft krachtige mechanismen om dat te bereiken, zo blijkt uit de studie. Zodra je je waakzaamheid laat varen, kruipt het gewicht er weer aan omdat je metabolisme niet meer zo efficiënt werkt. Daarom komt het zo zelden voor dat je veel gewicht verliest en het er ook afhoudt.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.