A Brat braterstwa mówi out
A Brat braterstwa mówi out
By: Colin Schlank
Nie jestem w stanie zliczyć, ile razy w ciągu ostatnich czterech lat mojego życia zadawałem następujące pytanie; co mogę zrobić, aby powstrzymać hazing? To pojedyncze pytanie pozostawiło mnie zdezorientowanego, wściekłego, rozczarowanego i ostatecznie zainspirowało do wprowadzenia zmian w świecie. Mam nadzieję, że dzieląc się z wami moją historią, wy również zostaniecie zainspirowani, aby mieć wpływ na waszą społeczność.
Nazywam się Colin i obecnie jestem studentem studiów magisterskich na Uniwersytecie Connecticut. Studiuję edukację średnią i historię i jestem bardzo podekscytowany moją przyszłością po studiach. Cztery lata temu, podczas wiosennego semestru mojego pierwszego roku na UConn, podjąłem decyzję o wstąpieniu do znanego bractwa. Podobnie jak większość innych studentów, którzy decydują się dołączyć do greckiej organizacji, chciałem poznać nowych ludzi i wzbogacić swoje doświadczenie w college’u. Chociaż moje doświadczenie braterstwa miał wiele wysokich i niskich punktów, jestem zawsze wdzięczny, że podjąłem decyzję, aby dołączyć.
Zacząłem zauważać praktyki hazing w moim bractwie na bardzo pierwszej nocy stałem się częścią niego. Tej nocy bracia z kapituły zebrali moją klasę kandydatów na parkingu naszego domu na terenie kampusu i rozpoczęli pierwsze wydarzenie w procesie ubiegania się o przyjęcie. Chcąc natychmiast pokazać, kto tu rządzi, dwóch braci kazało mi usiąść na tylnym siedzeniu ich samochodu i zawiązać sobie krawat na oczach. Puścili głośną muzykę, a następnie wcisnęli pedał gazu. Pamiętam, że czułem się jak na kolejce górskiej, tylko że to nie była przejażdżka w wesołym miasteczku.
Brat prowadzący rozpędził się do czegoś, co wydawało się dziewięćdziesięcioma milami na godzinę i potrząsnął kierownicą w przód i w tył; to wysłało mnie i inną zastawę na tylnym siedzeniu do lotu. Wciąż z zawiązanymi oczami, zostaliśmy zaprowadzeni do nieujawnionego miejsca i ustawieni w szeregu. Bracia stanęli mi prosto przed oczami i krzyknęli: „Zdejmuj spodnie, zastawniku!”. Mimo, że pozostałem bezczynny, słyszałem jak jeden z moich braci rozpinał sprzączkę swojego paska, po czym jeden z braci nakrzyczał na niego, że właśnie to zrobił. Głowy wirowały, zostaliśmy sprowadzeni z powrotem do kampusu i oficjalnie wprowadzeni do nowej klasy zastawniczej bractwa.
Po tygodniu zastawiania, zacząłem mówić o znęcaniu się, którego doświadczałem. Wiedziałem, że coś było bardzo źle z tym, jak byliśmy traktowani; to było tak, jakbyśmy nawet nie byli ludźmi. Przez cały czas trwania mojego procesu kandydackiego, siadałem z braćmi i zadawałem im pytania, które większości z nich nigdy nie zostały zadane. Dlaczego nazywasz siebie moim bratem, skoro nie traktujesz mnie jak brata? Jaki jest cel tych imprez znęcania się? Czy te wydarzenia nie są sprzeczne z podstawowymi wartościami naszego braterstwa? Te pytania, które wydawały mi się całkiem rozsądne, rozpętały burzę ogniową w mojej kapitule. Wciąż boli mnie myśl o tekstach, które wysyłali mi bracia, kiedy dowiedzieli się o moich poglądach. Zostałem nazwany podżegaczem, awanturnikiem, a najbardziej zapamiętany, „rakiem dla organizacji”. Z tego co mi powiedziano, wielu braci starało się o usunięcie mnie z programu. Jednakże, z pewnym wsparciem w kapitule, ten nacisk nigdy nie doszedł do głosowania.
Jakimś cudem udało mi się przejść przez proces składania przyrzeczenia i natychmiast zacząłem przyjmować role przywódcze, aby popierać zmiany. Podczas mojego drugiego roku, dołączyłem do Interfraternity Council. Jako liderzy społeczności, przeprowadziliśmy inicjatywę mającą na celu usunięcie alkoholu z procesu rekrutacji, który w tym czasie służył jako główny czynnik przyczyniający się do niezdrowego środowiska. Choć nie zajmowaliśmy się bezpośrednio kwestią znęcania się, uznałem to przedsięwzięcie za ważny ruch w systemie greckim. Z dumą mogę powiedzieć, że jako społeczność zjednoczyliśmy się, aby podtrzymać nasze wartości poprzez wyeliminowanie imprez rekrutacyjnych. Podczas mojego młodszego roku, wziąłem na siebie rolę przewodniczącego HuskyTHON w moim rozdziale. Jako braterstwo, zebraliśmy ponad $ 8,000 dla Children’s Medical Center w Hartford, niezwykły wzrost z roku poprzedniego. W tym roku, HuskyTHON podniósł więcej niż 300.000 dolarów w sumie. Ponadto, jako brat braterstwa, nadal mówić przeciwko praktykom hazing w rozdziale, ale bezskutecznie. Po wielu nieudanych próbach, aby również szukać działań z mojego rozdziału przywództwa, oprócz osobistych przyjaźni, postanowiłem ograniczyć wszystkie zaangażowanie z fraternity.
Jak może widziałeś w wiadomościach, student z bractwa na UConn wyszedł publicznie w marcu ubiegłego roku z jej historii o hazing. Ten incydent przyszedł jako szok do kampusu, ale nie był w żaden sposób zaskoczeniem dla mnie, jak to tylko wzmocnione, co walczyłem przeciwko całej mojej uczelni doświadczenia. Po przeczytaniu gazety, zaczęłam umieszczać artykuły o rozwijającej się historii na mojej stronie na Facebooku. Natychmiast zacząłem otrzymywać ogromną uwagę, zarówno pozytywną, jak i negatywną. Różne osoby, głównie członkowie społeczności greckiej, próbowały atakować mnie za moje posty i oskarżały mnie o odwrócenie się od nich. Jednak wielu studentów i profesjonalistów zarówno w społeczności UConn, jak i poza nią, chwaliło mnie za szczerość i zajęcie się sprawą, która zbyt długo była zamiatana pod dywan. Kilka tygodni po opublikowaniu postu, Tracy Maxwell z HazingPrevention.Org i Mike Dilbeck z RESPONSE ABILITY, zachęcili mnie do pojawienia się w sieci informacyjnej Al Jazeera i wzięcia udziału w dyskusji przy okrągłym stole na temat hazing. W zgodzie z wiadomościami od tych dwóch inspirujących liderów, mówiłem o wpływie hazing na kampusach uniwersyteckich.
Chciałbym, aby było bardzo jasne, że moją misją nie jest obciążanie mojego bractwa lub moich braci, ale podnoszenie świadomości na temat hazing i promowanie pozytywnych aspektów ruchu braterskiego. Dla tych z was, którzy pytają, jak hazing może nadal istnieć, mam nadzieję, że moja historia coś dla was znaczy. Jeśli jesteś uczniem czytającym ten artykuł, gorąco zachęcam Cię do użycia siły swojego głosu, aby zająć się tym problemem w Twojej własnej społeczności. Choć niektórzy mogą nie zgadzać się z waszą opinią, będziecie mogli spokojnie zasnąć w nocy wiedząc, że robicie to, co słuszne. W słynnym przemówieniu wygłoszonym do studentów na Uniwersytecie w Kapsztadzie, mój osobisty bohater, Robert F. Kennedy, podkreślił potrzebę stawania w obronie tego, co sprawiedliwe. Stwierdził: „Za każdym razem, gdy mężczyzna lub kobieta staje w obronie ideału, lub działa, aby poprawić los innych, lub uderza przeciwko niesprawiedliwości, maleńka fala nadziei jest wysyłana dalej. A przecinając się z milionem różnych ośrodków energii i odwagi, te maleńkie falki stworzą prąd, który może zburzyć najpotężniejsze mury ucisku i oporu.”
Stań w obronie tego, co słuszne. Choć może się wydawać, że Twój głos jest tylko jednym z wielu, Twoje słowa mogą zapoczątkować ruch, który rozbrzmiewa na cały świat. Mam nadzieję, że znajdziecie wewnętrzną odwagę, aby stawić czoło niesprawiedliwości i w jakikolwiek sposób przyczynić się do rozwoju ruchu na rzecz zapobiegania hazingowi. Jestem skłonny powiedzieć, że przyszłość Waszej organizacji zależy od tego, czy to właśnie zrobicie.