An Analysis of Emily Dickinson’s Much Madness is Divinest Sense
Opisany w XIX wieku, „Much Madness is Divinest Sense” to ośmiowiersz, który wyraża uczucia każdej osoby, która przynajmniej raz pomyślała o życiu wolnym od służalczości społeczeństwa. W tym artykule próbowaliśmy przeanalizować znaczenie każdej linii tego wiersza i wyjaśnić każdą emocję Emily Dickinson.
Smutna rzeczywistość…
Emily Dickinson napisała około 1800 wierszy w swoim życiu, z których nawet tuzin nie został opublikowany przed jej śmiercią.
Kobieta XIX wieku, Emily Dickinson, amerykańska poetka, wyprzedzała swoją epokę, pisząc wiersze w niekonwencjonalny sposób. Większość jej prac nie została uznana w jej czasach z tego powodu, a te opublikowane były mocno edytowane i zmieniane, aby zaliczyć je do konwencjonalnych standardów poezji.
Emily napisała setki krótkich wierszy, o głębokim znaczeniu i znaczeniu. Nie zostały one odkryte aż do jej śmierci, kiedy jej siostra odkryła kilka książek wypełnionych jej wierszami. Emily wybrała życie pustelniczki, zamkniętej z dala od społeczeństwa, pisząc jedne z najlepszych wierszy swojego życia. Po jej śmierci w wieku 56 lat w 1886 roku, pierwszy tomik jej wierszy został opublikowany w 1890 roku. Mimo że uznanie dla jej twórczości nie było częścią jej żywej obecności, jest pośmiertnie uznana za wielki wpływ w świecie poezji dla pisarzy XXI wieku.
Wiersz Emily Dickinson, Much Madness is Divinest Sense, idzie tak:
Much Madness is divinest Sense –
To a discerning Eye –
Much Sense – the starkest Madness –
’Tis the Majority
In this, as all, przeważa –
Assent – i jesteś zdrowy –
Demur – jesteś od razu niebezpieczny –
I potraktowany łańcuchem –
Podsumowanie
Emily Dickinson zaczyna ten wiersz od stwierdzenia, że szaleństwo w tobie nie jest w istocie szaleństwem. To prawdziwy ty, w „najwspanialszym sensie”. Jest to fakt znany tylko przez ciebie i osoby z „bystrym okiem”, który może zrozumieć to prawdziwe ja w tobie.
Porównuje sens (że z społeczeństwa) z „starkest madness”, co oznacza czyste szaleństwo. Następnie uderza w „większość”, czyli społeczeństwo, w którym żyjemy, które chce, abyśmy byli zdrowi i żyli ich snobistycznym stylem życia, a to właśnie oznacza dla nich zdrowy rozsądek. Ten rozsądek, który pokazujesz światu, jest w rzeczywistości tylko tym, co świat chce w tobie widzieć. Szaleństwo, w którym „wszyscy panujemy”. To jest to, gdzie żyjemy, to jest to, gdzie należymy.
Jeśli zgadzasz się z tym, co społeczeństwo myśli lub w co wierzy, będziesz uważany za część społeczeństwa. Zostaniesz zaakceptowany i nazwany prawym umysłem, będziesz traktowany jako zdrowy. Ale jeśli odważysz się zrobić coś przeciwnego, sprzeciwić się, zbuntować się przeciwko szaleństwu społeczeństwa, nie tylko zostaniesz odrzucony lub nazwany szalonym, ale „od razu” zostaniesz uznany za „niebezpiecznego”. Bycie niebezpiecznym czyni z ciebie zagrożenie, więc zostaniesz „potraktowany łańcuchem”, łańcuchami, które wiążą cię z byciem kimś innym i sprawiają, że zachowujesz się tak, jak oni chcą, zniewolony przez społeczną niewolę!
Analiza
Historia Emily Dickinson ujawnia wiele gniewu wpojonego jej przez społeczeństwo. Ten wiersz musi być oparty na jej prawdziwej historii, jak została odrzucona przez społeczeństwo za bycie sobą. Wierzyła, że społeczeństwo nie ma prawa podejmować decyzji dotyczących czyjegoś życia i wydawać osądów na podstawie jego sposobu życia. Wyjaśnienie linia po linii tego, co Emily przedstawiła w tym wierszu jest wyjaśnione w tej analizie.
Linia #1
Much Madness is divinest Sense
Emily wierzy, że każdy człowiek ma w sobie szaleństwo. Szaleństwo’ to tylko definicja, którą świat nadał ludziom, którzy chcą być sobą. To jest tylko najczystsza forma nas samych. Wybór między byciem prawdziwymi nami, a tym, czego się od nas oczekuje, leży w naszych rękach.
Linia #2
Do bystrego oka
Jeśli zdecydujemy się być prawdziwymi sobą, nikt poza nami i tymi, którzy mają 'bystre oko’, tymi ludźmi, którzy mają poczucie prawdziwego osądu dobra od zła, nie zrozumie nas. Takich ludzi możemy znaleźć bardzo niewielu, z powodu niewolników, jakimi inni uwielbiają być w społeczeństwie, które sami zbudowali. Bardzo niewielu istnieje takich, którzy byliby sobą bez względu na to, co społeczeństwo ma do powiedzenia.
Linia #3
Wielki sens – najgłębsze szaleństwo
W miarę jak żyjemy w społeczeństwie, zaczyna ono oczekiwać od nas wielu obowiązków wobec nich. Ale my wszyscy nie jesteśmy tacy sami i nie chcemy postępować według ich zasad. To społeczeństwo tworzy swoje zasady na podstawie tego, co uważa za słuszne, a ludzie ślepo za nimi podążają, nawet jeśli jest to najgłupsza rzecz w historii. Chcą zrobić z każdego głupca i trzymać go w tym oszustwie aż do śmierci. Ich desperackie pragnienie, by wszystko szło po ich myśli, ich potrzeba akceptacji, by mieć rację lub się mylić, jest czystym szaleństwem. Jeśli nie to, to co jeszcze?
Linia #4 & #5
’Tis the majority
In this, as all, prevails
Emily mówi o większości, jako o tych ludziach ze społeczeństwa, którzy religijnie ją wyznają. Urodzili się, by być jego niewolnikami, a ponieważ jest ich więcej niż nas niewielu, którzy chcą się wyzwolić z tej fałszywej chciwości przedstawiania się jako uosobienie pretensjonalnych istot, ich sposób życia jest wszystkim, co dominuje. Jesteśmy zmuszeni do bycia częścią szaleństwa, które społeczeństwo oferuje nam w srebrnej łyżeczce do przełykania naszych systemów, tłumiąc pod nimi nasze prawdziwe ja. W końcu wydobędą z ciebie to, czego chcą, nawet jeśli nie jest to w najlepszym twoim interesie.
Linia #6
Zgoda – i jesteś zdrowy
Emily ostrzega nas, że tylko wtedy, gdy zgodzimy się na nielogiczne przekonania większości, jesteśmy bezpieczni od wszelkich tortur psychicznych. Nasze działania i myślenie muszą być zgodne z działaniami i myśleniem społeczeństwa. Wówczas zostaniemy uznani za równych, zdrowych i jednych z nich.
Linia #7
Demur – jesteś wprost niebezpieczny
Jeśli jednak w ogóle zaprotestujemy przeciwko nim, zostaniemy narażeni na zdradę ich świętej geometrii głupoty. Będą na nas patrzeć z góry, z oczami pełnymi nienawiści i niegodziwości, które nie pozwolą nam żyć w pokoju. Nie tylko zostaniemy uznani za wariatów, ale także za zagrożenie dla społeczeństwa. Każda zmiana, która przychodzi na dobre, nigdy nie została zaakceptowana przez społeczeństwo, dopóki kilka istnień nie zostanie poświęconych i poddanych torturom.
Linia #8
And handled with a Chain
Odkąd zostaniemy uznani za zagrożenie, niebezpieczeństwo dla sztywnego myślenia tego społeczeństwa, będą próbowali wszelkimi możliwymi sposobami nas stłamsić i zmusić do stania się jednym z nich. Jest to niewola społeczna, która przywiązuje nas wszystkich do ich wąskich horyzontów myślowych.
Temat
Tematem tego wiersza może być bunt albo przeciwko tak zwanemu zdrowemu społeczeństwu, które nie przejmowałoby się swoimi sprawami, wtrącając się w życie ludzi, których nazywają szalonymi, albo rewolucja, jaką ich myśli mogą wnieść w umysły ludzi, powodując porzucenie całej idei społeczeństwa.
Może to być również gniew i frustracja płaczącego sumienia związanego łańcuchami społeczeństwa, które nie pozwala mu oddychać powietrzem wolności, dopóki nie rozpadnie się w pył.
.