Blue Crabbin’ Basics

Blue Crabbin’ Basics

Jeśli mieszkasz w pobliżu wybrzeża Nowej Anglii, masz główne źródło pożywienia na swoim podwórku. Nasze lokalne wody goszczą wiele form życia morskiego, które mogą być sklasyfikowane jako przysmaki, a przy odrobinie wiedzy i determinacji, zazwyczaj można wyłudzić darmowy posiłek. Kiedy pogoda nagrzewa się w sierpniu, moje kulinarne poszukiwania kierują się w stronę Callinectes sapidus, lepiej znanego jako krab błękitny. Te smaczne skorupiaki są dostępne w dobrych ilościach w miesiącach letnich, są zabawne, aby złapać, i są jeszcze bardziej zabawne, aby jeść!

W innych częściach kraju „crabbing” jest poważną rozrywką, ale tutaj w Nowej Anglii jest często pomijane lub uważane za dywersję dla dzieci. Ale to nie powinno mieć miejsca. Nasze zatoki i ujścia rzek są domem dla milionów niebieskich krabów, które, jeśli chodzi o potrawy stołowe, w mojej książce ustępują tylko homarom i przegrzebkom. Są zabawne do ścigania i łatwe do złapania. Cape Cod oznacza najbardziej na północ wysunięty zasięg dla tych krytyków, chociaż kilka z nich pojawi się w Cape Cod Bay. W późnych miesiącach letnich są one wokół w dobrych liczbach, a gdziekolwiek na południe od Przylądka są one obfite.

Jeśli chcesz więcej informacji na temat niebieskich krabów, sprawdź „The Compleat Crabber” Christophera R. Reaske.

Łapanie niebieskich krabów nie jest skomplikowane, ale istnieje kilka podstaw, które musisz znać, aby odnieść sukces. Przede wszystkim, te stworzenia są nocne. Podczas gdy można zobaczyć sporadyczne straggler wiszące wokół w ciągu dnia, wydają się pojawiać zza każdej skały w zatoce, jak tylko słońce idzie w dół. Mają one tendencję do preferowania płytkich zatok, portów i ujść rzek z miękkim, mulistym dnem i zazwyczaj celuję w te same miejsca, w których łowię quahogi i steamery. Nie dość, że te miejsca oferują preferowane siedliska, to jeszcze jestem pewien, że jakość wody jest tam dobra. Nasz lokalny strażnik skorupiaków regularnie sprawdza te obszary pod kątem zanieczyszczeń i ufam, że jeśli małże są wystarczająco dobre do jedzenia, kraby również powinny być czyste.

Powinniście wiedzieć, że niebieskie kraby są błyskawiczne, i tak, rzeczywiście pływają – nie tylko niezręcznie potykają się na dnie, jak większość ich krewnych. Kiedy pływają, płyną albo bezpośrednio w prawo, albo w lewo. Kraby niebieskie są wyposażone w dwie łopatkowate nogi, po jednej z każdej strony ciała. I są wygodne w szerokim zakresie głębokości. Widziałem je krążące na powierzchni wody, która była głęboka na 20 stóp.

I nie lekceważcie ich – kraby niebieskie są jedną z najbardziej okrutnych form życia w morzu. Mają nastawienie. Jestem pewien, że wszyscy słyszeliśmy rybaków powiedzieć coś w stylu: „Funt za funt, tak-i-tak ryba jest najtwardszym walczących ryb.” Cóż, gdyby kraby niebieskie urosły do wagi 200 funtów, nie ma wątpliwości w moim umyśle, że byłyby w stanie rozerwać mnie na strzępy w ciągu kilku sekund.

Ich pazury są zarówno potężne, jak i szybkie, nawet poza wodą. Dodaj do tego ich mentalność przypominającą pitbulla, a 6-calowy niebieski krab może zapędzić dorosłego człowieka w kozi róg. Kiedy uda Ci się złapać jednego, jest tylko jeden sposób, aby bezpiecznie chwycić je, co jest przez szczypanie tylnej części górnej i dolnej części ciała. Tylko nie wysuwaj swoich palców zbyt daleko do przodu, ponieważ mogą one wysunąć te wielkie niebieskie pazury spod ciała na całkiem spory dystans. I będą to robić!

Najlepszy czas na ich łowienie to sierpień i wrzesień. Łowiłem je już w czerwcu, ale zazwyczaj koncentruję swoje wysiłki pod koniec sierpnia. Jest to pora roku, kiedy w mojej okolicy nie łowi się striperów, więc szukam innego pretekstu do wyjścia nad wodę. Spotkałem je również w październiku w miejscu, w którym regularnie łowię jesienne stripery metodą surfcastingową. Ten konkretny obszar ma słony staw, który prowadzi do oceanu przez mały kanał, który ma nie więcej niż sześć stóp szerokości i dwie stopy głębokości. O tej porze roku kraby wydają się wychodzić ze słonego stawu i kierować się do morza na zimę. W czasie odpływu można je łatwo złapać w siatkę, gdy przepływają obok.

Istnieje kilka różnych technik połowu niebieskich krabów, z których żadna nie jest bardzo skomplikowana lub trudna do opanowania. Moją ulubioną jest metoda, którą nazywam „polowaniem i dziobaniem”. Wszystko czego naprawdę potrzebujesz to siatka z długą rączką, mocna latarka i 5-galonowe wiadro. Para woderów jest miła, ale nie niezbędna. Zwykle chodziłem w starych trampkach, ale pewnej nocy wpadłem w wyjątkowo głęboką dziurę w błocie, która pochłonęła jeden z moich trampków. Teraz zamiast nich noszę wodery. Innym powodem, dla którego wolę wodery jest spokój ducha, jaki mi dają. Staram się nie być płochliwy, ale kiedy rozejrzysz się w nocy po ujściu rzeki, na pewno zobaczysz kilka stworzeń, które przyprawiłyby o dreszcze nawet najbardziej doświadczonego kapitana. Te miejsca ożywają nocą. Natkniesz się na niezliczone węgorze wielkości pytona, obco wyglądające kraby pająki, dziwaczne robaki, meduzy i ropuchy. Moje neoprenowe wodery stają się moją zbroją.

Jeśli chodzi o sieci, chcesz trzymać się z dala od dużych, niewygodnych modeli, które są bardziej odpowiednie do lądowania 20-funtowych striperów. To, czego naprawdę chcesz, to „szybka” siatka. Szybka siatka ma otwór o małej średnicy, nie więcej niż 15 cali lub więcej. Tkanina sieciowa powinna być stosunkowo płytka, ponieważ kraby niebieskie mają tendencję do zawieszania się na siatce na całe życie, gdy już zostaną nabrane. Powinna mieć również szerokie oczka, które nie stawiają dużego oporu wodzie. Im szybciej można poruszać się nim pod wodą, tym lepiej. Uchwyt powinien mieć co najmniej pięć do sześciu stóp długości.

Kiedy słońce zachodzi, nadszedł czas, aby udać się do ujścia rzeki. Wolę wychodzić blisko odpływu, ale to nie jest konieczne. Zauważyłem, że pomaga płynący przypływ, ponieważ poruszająca się woda szybciej oczyszcza wodę. Łowienie ryb na niebiesko jest zawsze najlepsze w towarzystwie kolegi. Obie osoby powinny być wyposażone w siatkę i reflektor lub mocną latarkę, a jedna z nich będzie musiała zgłosić się na ochotnika do noszenia wiadra. Aby odnieść sukces, będziesz musiał pokonać dużo terenu, ponieważ twoje stopy będą wzburzać dno, zmniejszając widoczność.

Zacznij w około trzech stopach wody i poruszaj się równolegle do linii brzegowej. Wypatrzenie pierwszej ofiary nie powinno zająć dużo czasu. Kiedy już zauważysz niebieskiego kraba, przytrzymaj na nim światło i wyślij swojego kolegę około 10 stóp od niego, na głębszą wodę. Poproś go, aby przyciągnął kraba z powrotem do siebie. Zwykle twoje światło punktowe daje efekt „jelenia w świetle reflektorów”, a krab zastyga z podniesionymi pazurami, gotowy do walki. Innym razem krab zrobi się wiewiórczy i ucieknie na głębszą wodę. Pamiętajcie, że krab będzie szedł albo w lewo albo w prawo, więc jeśli ustawicie się na niego prawidłowo, ucieknie w kierunku jednej z sieci, która powinna być już pod wodą, blisko dna. Jeśli jesteś wystarczająco szybki, uda ci się go złapać już przy pierwszej próbie. Jeśli spudłujesz – a będziesz miał wiele spudłowanych prób – spróbuj zagonić zwierzę do płytkiej wody, gdzie łatwiej będzie je ponownie wypatrzyć. Po udanym schwytaniu, odwróć sieć do góry dnem na 5-galonowym wiadrze i potrząsaj nią, aż krab puści siatkę. Nigdy nie próbuj wypchnąć kraba z sieci na siłę, ponieważ często spowoduje to oddzielenie jednego z pysznych pazurów od ciała kraba.

Jak już uda Ci się złapać kilka niebieskich krabów, staniesz przed nowym dylematem. Niebieskie kraby mają tendencję do walki między sobą aż do śmierci, gdy są zamknięte w małym obszarze. To zazwyczaj skutkuje tym, że największy krab wyrywa pazury wszystkim pozostałym. Jedną z rzeczy, której się nauczyłem, aby zminimalizować tego rodzaju szkody jest umieszczenie dużych kęp wodorostów w swoim połowie. The crabs will tend to box up and hide, rather than tear each other apart.

Another technique that will aid in your „hunt and peck” approach is to set out bait as you work the shoreline. Weź ze sobą kilka stojaków na ryby lub stare przynęty i okresowo upuszczaj je w trakcie chodzenia. W pewnym momencie będziesz musiał zawrócić i pracować z powrotem w kierunku, z którego przyszedłeś. Jeśli strategicznie umieścisz kilka przynęt, często będą one przyciągać tłumy krabów niebieskich na twoją powrotną wyprawę. Kiedy niebieski krab znajdzie posiłek, będzie trzymał się mocno i bronił go swoim życiem. Zazwyczaj największy krab w okolicy będzie twierdził, że nagroda, a kiedy siedzą na jedzenie stają się o wiele łatwiejsze do złapania.

Jest inna technika crabbing, która działa równie dobrze i wymaga mniej pracy. Jeśli zdarzy Ci się mieć łódź, która jest zadokowana lub zacumowana w czystym zbiorniku wodnym, możesz rozważyć podniesienie garnka do połowu krabów. Pula krabów działa podobnie do puli homara. Pule są przynętą i wysyłane na dno, przymocowane liną do pływaka. Przynęta je przed wyruszeniem na dzień połowów, i sprawdzić je po powrocie. Możesz uchwycić niebieskie kraby w ciągu dnia za pomocą tej metody, ponieważ są one skłonne do odważyć się z ukrycia na darmowy posiłek. Nie chcesz zostawić swoich pułapek na kraby w wodzie na więcej niż sześć do ośmiu godzin, ponieważ gdy przynęta zniknie, kraby zwrócą się przeciwko sobie, często powodując jeden duży ocalały krab.

Inną taktyką, której jestem fanem jest „skrzydło kurczaka” w stylu crabbing. To może być dużo zabawy, a dzieci wydają się naprawdę dostać kopa z tego. Jest to być może najprostsza technika. Oto jak to się robi. Kup na targu małe opakowanie skrzydełek z kurczaka. Znajdź kilka patyków i wbij je w piasek wzdłuż linii brzegowej mniej więcej co 20 stóp. (Ta technika sprawdza się również na pomostach, mostach i dokach.) Używając 10 – 20 metrowego kawałka sznurka lub linki, przywiąż jeden koniec do skrzydełka kurczaka, a drugi do patyka w piasku. Ustaw kilka takich „platform”, wyrzuć skrzydła do wody, wciągnij luz, usiądź i czekaj. Kiedy krab chwyci jedno z kurzych skrzydełek, zobaczysz, że sznurek zaczyna tańczyć. Chwyć sznurek i bardzo, bardzo powoli i spokojnie pociągnij go w kierunku brzegu. Krab będzie się trzymał tego skrzydełka kurczaka jak najdłużej, nie chcąc oddać darmowego posiłku jednemu z konkurentów. Wyciągnij go aż do doku lub brzegu, a następnie zapakuj do worka z siatką.

Czas na świnkę

Po złapaniu kilku pysznych krabów błękitnych, nadszedł czas na ucztę. Są one pyszne i powinny być zjedzone wkrótce po ich złowieniu. Nie przetrwają zbyt długo w lodówce, ja lubię gotować je wszystkie tej samej nocy, kiedy zostały złowione. Moja preferowana metoda ich gotowania jest dość prosta. Gotuję je na parze (podobnie jak homary) przez około 8 do 10 minut i są gotowe do jedzenia lub przechowywania w lodówce. Często oddzielam wszystkie szczypce od gotowanych na parze krabów i zachowuję je do jedzenia z roztopionym masłem. Wystarczy gotować je na parze przez około 3 minuty, aby je ponownie podgrzać. Biorę wszystkie ciała i wybieram mięso nad zlewem. To może być używany do crabcakes, bisque, lub cokolwiek innego przepisu chcesz.

Blue kraby może być dużo pracy do pękania i shuck, ale to jest warte wysiłku. Mięso jest bardzo podobne do homara, ale jest o wiele słodsze. Nie zniechęcaj się brązowawym kolorem, który otacza mięso w szczypcach – wygląda to trochę dziwnie, ale smakuje świetnie! Większość mięsa znajduje się wewnątrz ciała, u podstawy nóg. Oddziel dolną część kraba od górnej skorupy i przekrój go na pół. Część mięsa znajduje się w małej grudce za nogami pływaka, ale będziesz chciał mieć pod ręką jakieś małe przybory, aby pomóc w wydobyciu reszty (pałeczka działa dobrze).

Oddzielanie mięsa od ciała jest powolne i niechlujne, ale rezultat to prawdziwa kulinarna rozkosz!

Nasze lokalne wody oferują szeroką gamę pysznych owoców morza. Zachęcam każdego, kto mieszka w pobliżu oceanu, aby znalazł nowe artykuły spożywcze, które pochodzą z morza. Jeśli szukasz wystarczająco mocno, znajdziesz coś na smaczny obiad.

.