Breakdown: The Greatest Round in Battle Rap History
Photo Credit: YouTube
W powyższym tweecie można usłyszeć ikoniczny śmiech JAY-Z – jeden z ośmiu, które wysłał między 1 stycznia 2012 a 31 grudnia 2012 – ale cytat jest raczej niejasnym odniesieniem do niesamowicie izolowanej subkultury hip-hopu: battle rapu.
Nie jest zaskoczeniem, że największy raper wszech czasów (który kiedyś walczył z DMX-em w hali basenowej Bronxu przez prawie pięć godzin) jest wtajemniczony w podziemie battle rapu, ale zakres jego fandomu może być.
„Jay-Z prawdopodobnie oglądał każde DVD SMACK, bitwę Grind Time, freestyle i każdą bitwę, która kiedykolwiek była na YouTube. Jeśli kiedykolwiek walczysz w jakiejkolwiek sytuacji, która ma jakikolwiek zdalny rodzaj promocji, on to widział. Dzwoni do mnie w stylu, 'Proszę przyjdź obejrzeć tę walkę.’ Jay ogląda je wszystkie. Mam na myśli wszystkie. Każdą bitwę, która kiedykolwiek się odbyła.” -Young Guru, Complex
Spośród niezliczonych bitew, które JAY-Z prawdopodobnie zmusił Young Guru do oglądania z nim, jest powód, dla którego GOAT tweetował o tej bitwie w szczególności – jest ona powszechnie uważana za największą rundę w historii battle rapu.
Loaded Lux, pochodzący z Harlemu, jest legendą battle rapu z bogatym CV; był świeżo po sześcioletniej przerwie, kiedy dokonał wielkiego powrotu na „Summer Madness 2”, imprezie organizowanej przez SMACK / URL (Ultimate Rap League) w 2012 roku. Przeciwnikiem Luxa był raper z Detroit o pseudonimie Calicoe, szybko wspinający się po szczeblach URL i syn Blackface’a, prominentnego członka Black Mafia Family – jednego z największych konglomeratów narkotykowych w kraju, założonego w Detroit przez braci Flenory (Big Meech i Southwest T) w latach 90-tych – który w momencie bitwy przebywał w więzieniu. Z liniami takimi jak „BMF, to jest podpisane, zszyte, przeczytaj to w drobnym drukiem”, pochodzenie Calicoe jest integralną częścią jego gangsterskiej persony.
„I w zasadzie, jeśli zapytasz DEA lub agentów grupy zadaniowej, powiedzą: 'Cała koks na ulicach Atlanty pochodzi z BMF.Mieli tam laboratoria i cięli kilogramy, a następnie wysyłali je do Miami, Detroit, St. Louis, Nowego Jorku, niektórych części Południowej Karoliny, Tennessee i Los Angeles.” – Mara Shalhoup (autorka BMF: The Rise and Fall of Big Meech and the Black Mafia Family), Miami New Times Interview
Na scenie w Webster Hall, Lux jest ubrany od stóp do głów. Kobiety w jego otoczeniu zakładają żałobne welony, trzymają czarne róże i pamiątkowe książeczki, a na scenie stoi pełnowymiarowa trumna. Pod koniec jego pierwszej rundy, seria wersów rozbrzmiewa wśród tłumu:
„You n****s came here playin’, it’s cool / But y’all gon’ leave givin’ headcounts / They didn’t even book you n****s rooms / I told ’em Harlem Hospital givin’ beds out”
Fans of the Harlem veteran roar, with Lux taking a moment to revel in their praise, flashing a triumphant smirk toward Calicoe. Kamera przesuwa się na balkon: Busta Rhymes, stojąc obok wściekłego Diddy’ego, wygląda jakby miał implodować – oczy szeroko otwarte, szczęka opadła w niedowierzaniu.
Po zamieszaniu cichnie, dzieje się coś niewyobrażalnego. „Chwila, chwila, pozwólcie mi się pozbierać” – mówi Lux, jego głos jest niezwykle drżący. Przykłada rękę do skroni i mamrocze do siebie kilka zdań.
Czy on naprawdę się dławi?
Rozczarowanie tłumu staje się coraz bardziej słyszalne.
Calicoe krzyczy na balkon: „Łatwe pieniądze! Postawcie te 10 stacków w górę!”. Jego następna runda zaczyna się ponownie od jego hiper-agresywnego stylu rapowania, poprzez niezliczone, aczkolwiek kreatywne metafory związane z grą. Ale tym razem Lux szybko się rozluźnia i wkrótce, w trzeciej rundzie, walka zmienia się w coś zupełnie innego.
Lux zwraca się do publiczności jak beznamiętny kaznodzieja na ambonie. „I want y’all to picture this as I paint the slide / Tombstone grain inscribed, here lies my beloved, grave this wide,” raps, he turns to look Calicoe in his eyes.
„I mean I had that much love for you / I know that ’cause you got that much hate for I / Don’t want you to hang your eye / Not for a second, lil n***a, catch it, brace your vibe / Be froze, for death is cold”
Lux następnie dobitnie odgrywa wersy „I wanna search your soul / And hold on whatever hole’s exposin’ the pain you hide / Bring me mine, n****a”, jakby fizycznie wydobywał namacalną pustkę z ciała Calicoe. Kiedy wyraźnie zdenerwowany Calicoe – który odwraca się i po prostu kręci głową – pojawia się w kadrze, gapie nie mogą uwierzyć, że w jego klatce piersiowej nie ma dziury.
„Now I don’t wanna break this bond, I just wanna break the cycle,” kontynuuje Lux.
Jako Czarny człowiek, szanuje świętość relacji ojciec-syn, ale w celu dostarczenia swojego przesłania, linia krwi Calicoe BMF zostanie złapana w krzyżowy ogień.
Lux łamie go do poziomu molekularnego:
„You see, I take in mind your situation / And though I never met your father / I see a lot of his ways in your stride / I mean, masz to 'mów tak, jak ja to robię’ rodzaj postawy / I wiesz, to naprawdę dobrze, że dał ci dumę / Każdy syn powinien być dumny ze swojego ojca / I patrzę na mojego małego i chcę tego samego dla mojego / Dlatego, gdy patrzę na ciebie / Widzę, przez co może przejść, gdy ojciec nie poświęca mu czasu”
Histeria trwa; napięcie wzrasta. „He gon’ get this work,” Lux wykrzykuje do wściekłego tłumu przed bezpośrednim zwróceniem się do Calicoe: „You gon’ get this work, n***a.”
Ta zaimprowizowana wymiana zdań – pierwsza z wielu – pośród gorącej bitwy jest integralną częścią trzewiowego elementu battle rapu. Lux ad-libs z jadowitym zapałem, adrenalina przepływa przez jego system, gdy rozpoznaje i w pełni wykorzystuje tektoniczną zmianę w tempie; Calicoe, ocierając pot z czoła, półgłosem oferuje ripostę: „I killed you.”
The specificity of Calicoe’s family ties allows Lux to avoid platitudes, and he continues getting viciously personal:
„He told you he had to do what he had to do / To put food on y’all plate to dine / You mean to tell me all that slangin’ and bangin’ was to give y’all greater lives? / Kiedy Bóg dał mu napęd? / A ten Big Meech, śpiewający z dupy, zostawił wasze matki same na ostatnią przejażdżkę? / To nie dręczy waszych umysłów? / Them mistakes ain’t guides?”
Tłum wybucha, kakofonia wiwatów rozbrzmiewa w Webster Hall. Nagle, energia uległa zmianie – ponownie.
Lux, wykorzystując empatię, zagłębia się w psychikę Calicoe: „Tryin’ to be like the only daddy you got / And I understand you wanna keep his name alive / But youngin, I’m tryin’ to save you from your demise”. Później płynnie przechodzi od czułości („Sam to powiedziałeś, 'My pops was a real n***a’ / Youngin, that ain’t no lie”) do nadrzędnej prawdy („He was in the business that the system perpetuates on the side / To keep us in the condition where we ain’t made to survive”) do pytań retorycznych („But you think he a God? Pozwól, że zapytam cię o to / Czy zabiłbyś świat, żeby ocalić siebie, n***a?”), a wszystko to na jednym oddechu.
Calicoe wygląda teraz mniej jak gangster z Detroit, a bardziej jak winne dziecko strofowane przez swoich rodziców; jest to szarpiące zestawienie, gdy Lux kontynuuje rapowanie o uwięzionym ojcu Calicoe. „Your pops wasn’t no gangsta, he was just another lost n***a,” Lux mówi, wprowadzając kotwicę całego swojego wersu.
W rzeczywistości, ta linia jest powtarzana tak często, że pod koniec rundy, publiczność może recytować ją słowo w słowo w czasie rzeczywistym; być na końcu odbiorcy tak dramatycznego, interaktywnego ataku słownego musiało czuć się jak sen gorączkowy.
Wydawało się, że Loaded Lux spiskował z wszechświatem, aby gwiazdy ustawiły się na jego korzyść, a każdy najmniejszy szczegół skrystalizował się w ponadczasowy występ, który graniczy z teatrem dramatycznym: strój pogrzebowy, trumna, dławienie się, ad-liby, motyw, a nawet reakcje Calicoe. Lux rapuje z pasją kaznodziei – mistrzowsko manipulując napięciem za pomocą kadencji i intonacji – gestykulując jak maniakalny dyrygent, aby wzmocnić powagę swoich słów.
Podstawowa siła przekazu Luxa jest szersza: jest to PSA do niezliczonych innych raperów bitewnych, którzy bezwstydnie utrwalają te tropy w swoich rymach i każdego, kto kojarzy się z nielegalnym, destrukcyjnym stylem życia lub go gloryfikuje. Trzecia runda Luxa przeciwko Calicoe to tour de force, który wykracza poza battle rap, a wers z jego pierwszej rundy dostarcza mrożącego krew w żyłach wglądu w człowieka odpowiedzialnego za ten szczególny moment: „Kiedyś walczyłem na dachu, przegrany musiał skakać”
.