Cesarstwo Bizantyjskie

admin 0 Comments Articles

Cesarstwo Bizantyjskie

Cesarstwo Bizantyjskie jest również znane jako Cesarstwo Wschodniorzymskie, ponieważ w rzeczywistości było kontynuacją Cesarstwa Rzymskiego w jego wschodniej części. W swoich największych rozmiarach, w latach 500 n.e., Bizancjum obejmowało części południowej i wschodniej Europy, Bliski Wschód i północną Afrykę.

Bizantyjczycy nazywali siebie Rzymianami, chociaż w rzeczywistości byli potomkami różnych starożytnych ludów i mówili po grecku. Słowo Bizancjum w rzeczywistości pochodzi od „Byzantium”, które jest grecką nazwą miasta nad Bosforem. Grecy skolonizowali te tereny w połowie 600 roku p.n.e., jeszcze zanim Aleksander Wielki wprowadził swoje wojska do Anatolii (334 r. p.n.e.). Wpływy kultury greckiej utrzymywały się jeszcze długo po tym, jak region stał się częścią Imperium Rzymskiego, w 100 roku p.n.e. Ale to właśnie wtedy, gdy cesarz rzymski Konstantyn Wielki przeniósł stolicę imperium z Rzymu do Bizancjum i zmienił jego nazwę na Konstantynopol w 330 roku n.e., tak naprawdę rozpoczęło się Cesarstwo Bizantyjskie. Trwało ono ponad 1000 lat, kończąc się ostatecznie w 1453 roku, kiedy Turcy Osmańscy podbili Konstantynopol i przemianowali go na Stambuł.

Chrześcijaństwo miało silny wpływ na bizantyjską sztukę, muzykę i architekturę. Ponieważ Konstantynopol był politycznym centrum Imperium, był także centrum edukacyjnym, gdzie przyszli urzędnicy państwowi uczyli się czytać i pisać w języku starożytnej Grecji. Tak więc w tym okresie powstały wybitne dzieła historyczne, jak również piękna poezja i wiele prozy religijnej. Wszystkie sztuka wizualna kwitnąć, zbyt. Większość artystów pracowała jako służba dworska lub należała do zakonów i pozostawała anonimowa. Rzeźby z kości słoniowej, bizantyjskie krzyże i „iluminacje”, czyli małe malowidła w rękopisach, świadczą o ich umiejętnościach. Prawie wszystko, co przetrwało z architektury bizantyjskiej to kościoły, z ich wspaniałymi freskami i mozaikami. Z Hagia Sophia jako przykład, ich architekci i rzemieślnicy osiągnęli niebotyczne wyżyny wspaniałości, rzeczywiście.

Przez 1100 lat, Bizantyjczycy byli w stanie utrzymać kontrolę nad swoim imperium, choć nieco niepewnie w czasach; ekspansja Imperium i dobrobyt były równoważone przez wewnętrzne schizmy religijne, takie jak Nika Riot, i powtarzające się wojny z wrogami z zewnątrz. W końcu, osłabieni powtarzającymi się falami ataków, Osmanowie pokonali wyczerpanych Bizantyjczyków i rozpoczęła się nowa era przywództwa. Cesarstwo Bizantyjskie odcisnęło jednak swoje piętno na kulturze, które nigdy nie zostało całkowicie wymazane, nawet po podboju.

.