Co jedzą mrówki ogniste?
Mrówki ogniste są wszystkożerne. Zjadają zarówno rośliny, jak i zwierzęta, aby zaspokoić swoje potrzeby żywieniowe. Ich menu zawiera węglowodany (cukry), lipidy (tłuszcze) i białko. Mrówki robotnice nie mogą połykać stałych cząstek pokarmu (większych niż 2 mikrony, 1 mikron = 0,000039 cala), więc żywią się głównie płynami. Tylko ostatnie stadium rozwojowe larwy mrówki ognistej (czwarty instar) może przekształcić stałe cząstki pokarmu w ciecz, która jest następnie podawana innym członkom kolonii.
Jak mrówki ogniste znajdują pożywienie?
W celu poszukiwania pożywienia, żerujące mrówki robotnice opuszczają gniazdo lub kopiec i wędrują losowo. Po odkryciu źródła pożywienia, kierują się prosto z powrotem do kolonii, używając swoich żądeł do okresowego znakowania ziemi i zostawiają chemiczny ślad feromonowy (obejrzyj film). Po dotarciu do kolonii lub jej „placówki” (koniec podziemnego tunelu odchodzącego od kolonii, w którym gromadzą się „rezerwy” mrówek żerujących), dodatkowe mrówki robotnice podążają szlakiem feromonów do nowo znalezionego źródła pożywienia. Mrówki te pobierają pożywienie i wracają do kolonii, również znacząc szlak feromonowy ustanowiony przez pierwszą grupę mrówek. W krótkim czasie o wiele więcej mrówek podąża szlakiem żerowania, szybko docierając do źródła i dominując w nim, aby chronić je przed konkurentami.
Mrówki żerujące są bardzo skutecznymi drapieżnikami. Mają silne szczęki lub żuchwy, które gryzą i zabezpieczają ofiarę. Jadowite żądła na końcu ich odwłoka może żądło wiele razy podczas wstrzykiwania toksycznego jadu do ofiary. Umożliwia to mrówkom ogniowym paraliżowanie i zabijanie zwierząt znacznie większych od nich. Gdy już unieruchomią ofiarę, mrówki strażackie przenoszą ją z powrotem do kolonii. Jeśli ofiara jest duża, mrówki ogniste rozbierają ją na małe, łatwe do transportu kawałki. Mrówki ogniste zjadają również inne owady (np. larwy much), które żywią się rozkładającymi się ciałami (padliną). Jedząc larwy much, mrówki mogą opóźnić rozkład i zdominować źródło pożywienia.
Preferencje żywieniowe
Preferencje żywieniowe mrówek obejmują smorgasbord roślin, mikroskopijnych organizmów, bezkręgowców (w tym stawonogów) i kręgowców (gadów, ptaków, ssaków). Robotnice mrówek ogniowych są znane z tego, że wędrują do brudnej bielizny, prawdopodobnie przyciągane przez cukry i/lub oleje, którymi przesiąknięta jest odzież. W obszarach, w których żyją zwierzęta towarzyszące i dzikie, zwalczanie mrówek może być wymagane w celu zmniejszenia strat.
W niektórych przypadkach inne szkodniki są ofiarami mrówek ognistych. To zachowanie związane z poszukiwaniem pożywienia jest uważane za korzystne. Mrówki ogniste są znane z tego, że żerują na kleszczach i chrząszczach. W innych przypadkach, drapieżne zachowanie może być poważnym zagrożeniem – jak wtedy, gdy mrówki pożarowe idą po ptaki śpiewające lub zagrożone lub zagrożone gatunki. W obszarach infestacji mrówek ogniowych w południowych Stanach Zjednoczonych, mrówki ogniste mogą być najbardziej dominującym owadem drapieżnym w środowisku. Zarażenie nowych obszarów, lub usunięcie tych egzotycznych inwazyjnych gatunków mrówek ogniowych w jakikolwiek sposób, będzie miało niewątpliwie głęboki wpływ na florę (życie roślin) i faunę (życie zwierząt).
Pożar mrówek, jak wiele innych mrówek, będzie żywić się innymi substancjami spożywczymi, takimi jak słodki płyn produkowany przez specjalne gruczoły roślinne zwane nektarnikami; a także na spadzi produkowanej przez owady ssące, takie jak mszyce, mączliki, skalnice i mączniki (patrz poniżej). Mrówki ogniste dbają o owady produkujące spadź, zapewniając im ochronę przed naturalnymi wrogami (pasożytami i drapieżnikami). Eliminują również chore lub niezdrowe osobniki, co pozwala owadom rosnąć i kwitnąć. Może to pogłębić problem spowodowany przez te owady i spowodować nadmierne użycie pestycydów w celu ich kontroli. Zwalczanie mrówek jest często częścią działań mających na celu zwalczanie szkodników ssących.
Jednym z najlepszych narzędzi wykorzystywanych do wykrywania i monitorowania mrówek ogniowych i innych gatunków mrówek jest stosowanie plasterków hot-dogów jako przynęty pokarmowej. Badania nad pokarmem, który przyciąga żerujące robotnice mrówek ogniowych, doprowadziły do opracowania skutecznych granulowanych produktów przynętowych. Konwencjonalne preparaty wabiące mrówki składają się z przetworzonego odtłuszczonego grysu kukurydzianego impregnowanego olejem sojowym. Olej sojowy zawiera aktywny składnik, czyli substancję toksyczną, która zabija mrówki. Mrówki ogniste żywią się olejem i połykają toksykant.
W południowych Stanach Zjednoczonych, inwazyjna importowana mrówka ognista, Solenopsis invicta, żywi się spadzią z trawożernych mączniaków. Najważniejsza wydaje się być Antinina graminis, mączniak Rhodesgrass. Naukowcy znaleźli więcej mączniaków w pobliżu kopców S. invicta, co sugeruje, że mączniaki również odnoszą korzyści. Wzajemne korzyści czerpane przez S. invicta i A. graminis są zgodne z hipotezą, że związki między gatunkami inwazyjnymi mogą być ważne dla ich sukcesu na wprowadzanych stanowiskach (z Helms, K. R. i S. B. Vinson. 2003. „Apparent facilitation of an invasive mealybug by an invasive ant”. Insectes Sociaux 50:403-404).
Rośliny
Importowane mrówki ogniste mogą wpływać na wiele części rośliny. Powodują one straty ekonomiczne w uprawach rolnych, takich jak kukurydza, sorgo i soja, żerując na kiełkujących nasionach, zabijając młodą kukurydzę przez drążenie tuneli w podstawach młodych łodyg roślin, drążąc tunele w bulwach ziemniaków i konsumując rozwijające się owoce okry i cytrusów. Na nowo zasadzonych plantacjach cytrusów na Florydzie, mrówki robotnice w kopcach wokół podstawy młodych pni drzew mogą usuwać korę, powodując opasanie i zabijając drzewa. Mrówki ogniste zbierają niektóre nasiona podczas żerowania. W niektórych przypadkach nasiona te są zjadane. W innych przypadkach (np. mięta końska) nie zjadają zarodka nasion, lecz rozrzucają je wokół swoich kopców. Powoduje to rozproszenie w całym krajobrazie, co może wpłynąć na rozmieszczenie i liczebność gatunków roślin.
Mrówki pożarowe zjadają zawierające olej części zarodka nasion kukurydzy (u góry po lewej) i sorgo (u góry po prawej), powodując straty w drzewostanie podczas suchych warunków wiosennych (zdjęcia autorstwa B. M. Drees); uszkodzenia młodych łodyg kukurydzy przez mrówki pożarowe, na dole po lewej (fot. J. W. Stewart); mrówki pożarowe żerujące na rozwijającej się okrze (fot. B. M. Drees).
Bezkręgowce
Skorpiony i pająki: Red imported fire ant może żerować na skorpionach, jeśli nie może uciec przed atakiem. Mogą również żywić się jajami pająków złożonymi w skrzynkach jajowych.
Zobacz animowany GIF mrówki ogniowej żerującej na skorpionie, po lewej (zdjęcia autorstwa B. M. Drees). Zobacz większy obraz mrówek ognistych żerujących na jajach pająków w skrzynkach na jaja, po prawej (zdjęcie autorstwa B. M. Drees).
Kleszcze i gzy: Dowody wykazały, że importowane mrówki ogniste zmniejszają populacje niektórych gatunków kleszczy poprzez żerowanie na zarośniętych samicach kleszczy wypełnionych krwią i jajami lub małymi wylęgającymi się kleszczami. Niezakrwawione kleszcze zastygają w miejscu i „udają oposa”, gdy są badane przez żerujące mrówki, uciekając w ten sposób przed swoim przeznaczeniem jako pokarm dla mrówek! Mrówki ogniste żerują również na kleszczach, zmniejszając ich populację.
Importowana mrówka ognista żerująca na zarośniętym dorosłym samiczym kleszczu (po lewej) i badająca niezarośniętego kleszcza (po prawej).
Insekty: Mrówki ogniste żerują na wielu różnych stadiach rozwojowych różnych owadów, w tym larwach pcheł i jajach karaluchów. To pomaga zmniejszyć populacje tych szkodników. Chętnie jedzą termity, ale kasta żołnierzy w koloniach termitów broni kolonii, podczas gdy termity robotnice uszczelniają wszelkie otwory w ścianach kolonii wykonane z kartonu, mieszaniny przeżutego jedzenia i śliny (zobacz film YouTube z mrówek ogniowych walczących z termitem żołnierzem). Jednak wiele zwierząt opiera się na owadach jako źródło pożywienia, w tym wiele ptaków, takich jak młode przepiórki i kurczaki preriowe, które żywią się owadami, zanim zaczną karmić się ziarnami. Gdy mrówki pożerają pożywienie takie jak pasikoniki, mogą pośrednio wpływać na zdrowie i przetrwanie tych gatunków. Mrówki ogniste atakują również bezpośrednio osłabione kolonie pszczół miodnych i może zaistnieć potrzeba zarządzania nimi, aby zapobiec stratom. Importowane mrówki ogniste atakują inne gatunki mrówek i napadają na ich kolonie, ale niekoniecznie jako źródło pożywienia (zobacz film przedstawiający czerwoną importowaną mrówkę ognistą walczącą z tropikalną mrówką ognistą Solenopsis geminata). Te egzotyczne, inwazyjne gatunki mrówek pożarowych wyparły rodzime gatunki mrówek pożarowych, ponieważ rozszerzyły swój zasięg geograficzny. Mrówki przeciwpożarowe żywią się również martwymi owadami. Badania te doprowadziły do powstania produktu będącego przynętą dla mrówek, który jest produkowany ze zmielonych poczwarek jedwabników!
Zobacz większe zdjęcie i zbliżenie mrówek ogniowych żerujących na pasikonikach wylęgających się z podziemnych jaj (zdjęcia autorstwa N. Troxclair). Zobacz większe zdjęcie i zbliżenie mrówki ogniowej atakującej dorosłego konika polnego (zdjęcia A. Calixto).
Gąsienice i inne owady: Importowane mrówki ogniste żerują na wszystkich stadiach rozwojowych motyli i ćm: jajach, gąsienicach, poczwarkach i osobnikach dorosłych (gdy uda im się je złapać!). Niektóre z tych gąsienic są poważnymi szkodnikami rolniczymi bawełny i trzciny cukrowej i dlatego działalność mrówek jest korzystna, zapewniając kontrolę biologiczną. Jednakże, gdy mrówki strażackie żerują na gąsienicach motyli, ich działalność jest uważana za problem (patrz Fire Ant Project Fact Sheet, Managing Fire Ants in Texas Schoolyards and Butterfly Gardens).
Mrówki ogniste żerujące na jajach mączlika (u góry po lewej), gąsienicach mączlika (u góry i na dole po prawej zdjęcia autorstwa W. Sterlinga) i omacnicy prosowiance (na dole po prawej) (zdjęcie autorstwa D. Polleta).
Jajeczka mączlika: Jednym z organizmów powszechnie wykorzystywanych do biologicznego zwalczania mszyc, wełnowców i innych szkodników jest drapieżna larwa lacewinga zielonego, często nazywana lwem mszycowym. Firmy sprzedające ten biologiczny środek kontroli mogą dostarczyć uskrzydlone osobniki dorosłe, larwy1 lub jaja2 naklejone na kartki. Kartki te można umieścić wokół roślin w celu zwalczania szkodników. Jeśli obecne są importowane mrówki ogniste, zjedzą one wszystkie jaja przyklejone do karteczek (patrz zdjęcie poniżej, gdzie lewa strona została osłonięta przed drapieżnictwem mrówek za pomocą szkiełka mikroskopowego). Tak więc zwalczanie mrówek ogniowych może być konieczne do osiągnięcia skutecznej kontroli biologicznej przy użyciu tego naturalnego wroga.
1 drapieżne stadium żerowania z sierpowatymi aparatami gębowymi, które szczypią ofiarę i wysysają z niej hemolimfę lub krew owadów
2 zwykle składane na łodygach, co pomaga zapobiegać kanibalizmowi wylęgających się larw
Stopnie życiowe lacewinga zielonego, po lewej (dorosły, na dole po lewej; jaja, w środku u góry i larwa lub lwia mszyca, na dole po prawej (fotomontaż autorstwa B. M. Drees); jaja mrówek usuwane przez importowane mrówki ogniste na niezabezpieczonej (prawej) stronie karty jajek używanej do uwolnienia tego biologicznego środka kontroli (fot. B. M. Drees).
Wertebrates
Gady i płazy: Według doniesień, mrówki ogniste będą atakować wszystkie stadia rozwojowe węży, jaszczurek, żółwi i krokodyli. Zwierzęta te są najbardziej narażone podczas i krótko po wykluciu. Uważa się, że importowane mrówki ogniste drastycznie zmniejszyły liczebność populacji teksaskiej jaszczurki rogatej, albo poprzez bezpośrednie drapieżnictwo na wylęgających się jaszczurkach, albo poprzez wyeliminowanie głównego źródła pożywienia jaszczurki – czerwonej mrówki żniwiarki. Alternatywnie, środki owadobójcze używane do zwalczania mrówek pożarowych mogły wyeliminować mrówki żniwiarki. Inne czynniki, takie jak eliminacja siedlisk jaszczurki rogatej przez użytkowanie ziemi (podział ekosystemów na mniejsze działki o wielu zastosowaniach), uprawy, urbanizacja i wprowadzone drapieżniki (koty i psy) są innymi możliwymi czynnikami spadku populacji jaszczurki rogatej (we wschodnim Teksasie i w innych miejscach).
Teksańska jaszczurka rogata z nadajnikiem radiowym przyklejonym do pleców (fot. B. M. Drees). Zobacz filmy z jaszczurki rogatej teksaskiej żywiącej się czerwoną mrówką żniwiarką.
Ptaki: Ptaki, szczególnie te gniazdujące na lub w pobliżu ziemi, są narażone na drapieżnictwo mrówek ogniowych. W niektórych przypadkach, takich jak kolonialne ptaki wodne, mrówki bezpośrednio żerują na wylęgających się jajach. Mrówki ogniste zmniejszyły ogólną przeżywalność piskląt ptaków śpiewających w Teksasie. Gdy pisklę po raz pierwszy przebije skorupkę jajka, które zaczyna się wykluwać, żółtko z jajka przyciąga żerujące mrówki robotnice. Mrówki robotnice szybko ostrzegają inne mrówki o źródle pożywienia. Wkrótce mrówki ogniste opanowują gniazdo i użądlą pisklę na śmierć.
W innych gatunkach, takich jak przepiórki i kurczaki preriowe, użądlenia młodych ptaków przez mrówki ogniste wydają się być bardziej czynnikiem niż drapieżnictwo jaj. Użądlenie osłabia młode ptaki do tego stopnia, że nie mogą one nadążyć za ptakiem matką, zmniejszając w ten sposób szansę młodego ptaka na przeżycie. Wreszcie, mrówki mogą żerować na owadach, od których młode ptaki uzależnione są w zdobywaniu pożywienia, jak opisano powyżej. Kurczęta w zakładach drobiarskich mogą być dotknięte drapieżnictwem mrówek ogniowych. Te, które przeżyją mogą mieć skazy na skórze od użądleń mrówek, które obniżają ich wartość rynkową. Dlatego też mrówki przeciwpożarowe są często zwalczane w pobliżu tych zakładów.
Pisklę czapli trójbarwnej atakowane przez importowane mrówki przeciwpożarowe (zdjęcie autorstwa B.M. Drees). Zobacz wideo (Ostrzeżenie: temat graficzny) ataku mrówek ogniowych (wideo J. Summerlin ).
Szczury: Gryzonie, szczególnie te, które gnieżdżą się w jednym miejscu (a nie często przemieszczają gniazda, gdy są niepokojone) mogą być szczególnie narażone na drapieżnictwo importowanych mrówek ogniowych. Żerujące mrówki rekrutują się do wilgoci i bardziej miękkich tkanek nowo narodzonych zwierząt i gryzą je i żądlą wielokrotnie. Zmniejszenie liczby gryzoni może pośrednio wpływać na inne zwierzęta, które polegają na gryzoniach jako źródło pożywienia, w tym drapieżniki (np. jastrzębie, sowy) i inne drapieżniki (np. bobcaty).
Czarnuchy urodzone w pobliżu kopców mrówek, szczególnie w cieplejszych miesiącach roku, są narażone na atak mrówek, ponieważ instynktownie ukrywają się i pozostają w bezruchu, podczas gdy matka poszukuje pożywienia. Mrówki żądlą ich oczy, powodując ślepotę i drastycznie zmniejszając szanse na przeżycie. Chociaż serce pęka, poziom populacji jeleni nadal rośnie na wielu obszarach, gdzie występują mrówki ogniste.
W hodowli bydła, importowane mrówki ogniste ranią lub zabijają nowonarodzone cielęta, żądląc miękkie wilgotne tkanki, w tym oczy. Cielęta, które zostały zaatakowane przez mrówki ogniste, zlizują mrówki ze swojej skóry. Jest to powód, dla którego wiele mrówek znajduje się w ich układach pokarmowych podczas sekcji zwłok. To tylko jeden z kosztów importowanych mrówek ogniowych dla producentów bydła, według ankiety przeprowadzonej w 1994 r. wśród weterynarzy z Teksasu.
Płowa z bliznami po użądleniu mrówki ogniowej na głowie, u góry po lewej (fot. B. M. Drees); gałka oczna cielęcia z bliznami po użądleniach mrówek na źrenicy, u góry po prawej (fot. J. Joyce); treść żwacza cielęcia, które cierpiało na anafilaksję wywołaną przez mrówki, u dołu po lewej (fot. C. Barr).
Carrion: Robotnice mrówek ogniowych często żerują na martwych zwierzętach (carrion). Często nie można jednoznacznie stwierdzić, czy mrówki pożarne zabiły zwierzę, czy nie. Zdjęcia martwego noworodka królika ilustrują, jak importowane mrówki ogniste wykorzystują ten zasób pokarmu w czasie (zdjęcia autorstwa B. M. Drees).
Kliknij tutaj, aby zobaczyć większe zdjęcia.
Powiązane
- Fire Ant Smorgasbord
- Common Ant Species at Food Lures
- Mrówki szalone na malinach żywiące się mszycą spadzi i pielęgnowanie mszyc dębowych {Video)
- Mrówki akrobatki pielęgnujące mszyce na wierzbie (Video)
Literatura cytowana
Lofgren, C. S. 1986. The economic importance and control of the imported fire ant in the United States in The Economic Impact and Control of Social Insects (S. B. Vinson, ed.). Praeger Press, N.Y.
Tschinkel, W. R. 2006. The Fire Ants. The Belknap Press of Harvard University Press, Cambridge, Massachusetts, 723 pages.
.