Czas jest ograniczony
„Twój czas jest ograniczony, więc nie marnuj go, żyjąc cudzym życiem. Nie daj się złapać w pułapkę dogmatu – który jest życiem rezultatami myślenia innych ludzi. Nie pozwól, by hałas cudzych opinii zagłuszył twój własny wewnętrzny głos. I co najważniejsze, miej odwagę podążać za swoim sercem i intuicją.” ~ Steve Jobs,
https://www.brainyquote.com/quotes/steve_jobs_416854
Zobaczyłem ostatnio ten cytat z podtytułem „Twój czas jest ograniczony” autorstwa Steve’a Jobsa. Jest to jeden z wielu, które znalazłem, ale ten się wyróżniał i przemówił do mnie.
Nie jestem fanem Apple, ani na rynku komputerowym, ani przenośnym, ale szanuję wartość, jaką te urządzenia wnoszą do globalnej społeczności. Cenię geniusz Steve’a Jobsa; jeśli można to tak nazwać. On zdecydowanie widział rynek dla swoich pomysłów, a on cieszył się przekształcaniem swoich innowacji w rzeczywistość.
Kiedy przeczytałem ten cytat, natychmiast połączyłem się z nim. Zastanawiając się nad moim wczesnym życiem jako istoty ludzkiej, widzę, gdzie wpadałem w pułapkę za pułapką, żyjąc obecnością obcego. Ukrywałem prawdziwego siebie przed światem. Nawet do dziś, w pewien sposób, wciąż to robię.
Pozostawanie wiernym
Staram się mocno pozostać wiernym sobie. Jest to trudne w politycznie poprawnym świecie, który wydaje się być coraz gorszy z każdym dniem. Od czasu niepowodzenia mojego pierwszego małżeństwa, zdałem sobie sprawę z błędu moich dróg i jestem szczęśliwszym człowiekiem. Wzięłam dekady, ale myślę, że w końcu znalazłam prawdziwą mnie ukrytą za tymi wszystkimi warstwami i maskami.
Zdejmując je, odkryłam, że ciężar ukrywania mojej prawdziwej jaźni powoli mnie zabija. W późnych latach dziewięćdziesiątych, wiedziałem bez wątpienia, że będę martwy w ciągu pięciu lat, wszystko z powodu ciężaru tych masek i catsuit personas pochowanych pod spodem. Przez długi czas nawet nie zdawałam sobie sprawy z tego, co robię. Zamiast tego, chodziłam o moich dniach poddając się oczekiwaniom innych, nie uznając, że czas jest krótki.
To mnie zabijało.
Musiałam zrzucić te warstwy, zrezygnować ze wszystkiego, co zbudowałam, zburzyć to wszystko i zacząć wszystko od nowa. Jaki miałem wybór? Istnieć dalej w niespełniającym się życiu i umrzeć? W końcu obudziłem się, uderzyłem się w twarz i zdecydowałem.
To wybór, którego szczęśliwie dokonałem.
Wybory i konsekwencje
Wciąż popełniałem błędy po drodze, ale uczę się na każdym z nich. Jak można przestać popełniać błędy? Nie wiem. Wiem natomiast, że z błędów powstają okazje, aby wyciągnąć z nich wnioski i ich nie powtarzać. Wiem, że to ambitny cel. A jednak wytrwale dążę do niego.
Czy jestem tam, gdzie chcę i muszę być? Nie, nawet nie blisko i wątpię, czy kiedykolwiek się tam dostanę. Mimo to, jestem o mile dalej na tej drodze niż wtedy, gdy nosiłem te wszystkie maski i kostiumy. Dlaczego tak jest? Utrzymanie mojej kariery biznesowej oddzielonej od mojego życia osobistego jest jednym z nich.
Czasami często tęsknię za pracą dla firmy w przemyśle seksualnym tylko po to, abym mogła otworzyć się bardziej, być bardziej moją prawdziwą jaźnią. Zastrzeżona w pracy, trzymam wiele z siebie w butelce, za maską i otoczona nieprzepuszczalnym kombinezonem. Zanurzam się w moje projekty z zapałem, który nie pozwala reszcie mnie się wyrwać.
W domu, w przeciwieństwie do przyjaciół, nie możesz wybrać swojej rodziny. Są czymś, co musisz zaakceptować. No właśnie zazwyczaj. Z szacunku dla rodziny, ukrywam też część prawdziwego mnie, choć wszyscy wiedzą, że jest tego więcej niż chcą rozpoznać. Na szczęście mam rodzeństwo, z którym dzielę większość rzeczy, i chociaż oni nie rozumieją, akceptują mnie takim, jakim jestem i nie oceniają mnie według swoich standardów.
Co teraz?
Dotarłem do wieku oświecenia; zdaję sobie sprawę, że zostało mi tylko tyle dekad życia. Czas jest ograniczony. Steve Jobs radzi, by nie żyć rezultatami myśli innych ludzi, nie pozwolić, by ich hałas zagłuszył twój wewnętrzny głos, i odważyć się podążać za swoim sercem.
Robię wszystko, co w mojej mocy, by podążać za tą radą. Mogę nawet nazwać to dogmatem. Jak dni mijają, wykuwam do przodu, jeśli kiedykolwiek tak powoli, czując szczęście, które przynosi, podczas gdy robię wszystko, co w mojej mocy, aby złagodzić bariery do osiągnięcia tego celu. Nigdy, przenigdy się nie poddam.
Nie mogę się powstrzymać, ale zastanawiam się, czy żyjesz swoim życiem, a nie życiem kogoś innego?
Mam nadzieję, że tak, ale robiąc to, szanujesz moje prawo do życia moim życiem, tak jak chcę, i innych na całej planecie.
Miłego dnia i lepszego jutra. To jest twój ulubiony autor, Richard Verry, wypisuje się na razie. Mam nową książkę do napisania.
.