DC (prąd stały)
Zobacz także Prawo Ohma.
DC (prąd stały) to jednokierunkowy przepływ albo ruch nośników ładunku elektrycznego (którymi są zazwyczaj elektrony). Intensywność prądu może zmieniać się w czasie, ale ogólny kierunek ruchu pozostaje taki sam przez cały czas. Jako przymiotnik, termin DC jest używany w odniesieniu do napięcia, którego biegunowość nigdy nie odwraca się.
W obwodzie DC, elektrony wyłaniają się z ujemnego, lub minus, bieguna i poruszają się w kierunku dodatniego, lub plus, bieguna. Niemniej jednak, fizycy definiują prąd stały jako podróżujący od plusa do minusa.
Prąd stały jest wytwarzany przez ogniwa elektrochemiczne i fotowoltaiczne oraz baterie. W przeciwieństwie do tego, energia elektryczna dostępna z sieci energetycznej w większości krajów jest prądem zmiennym (AC). Prąd przemienny może być przekształcony w prąd stały za pomocą zasilacza składającego się z transformatora, prostownika (który zapobiega odwróceniu przepływu prądu) i filtra (który eliminuje pulsacje prądu na wyjściu prostownika).
Prawie cały sprzęt elektroniczny i komputerowy potrzebuje prądu stałego do działania. Większość urządzeń półprzewodnikowych wymaga napięcia pomiędzy 1,5 a 13,5 V. Zapotrzebowanie na prąd może wahać się od praktycznie zera dla zegarka elektronicznego do ponad 100 amperów dla wzmacniacza mocy w komunikacji radiowej. Urządzenia wykorzystujące lampy próżniowe, takie jak nadajnik radiowy lub telewizyjny o dużej mocy lub wyświetlacz CRT (kineskopowy), wymagają od około 150 woltów do kilku tysięcy woltów prądu stałego.
.