Digoxin

Digoxin

Nazwa ogólna: digoxin (oral/injection) (di JOX in)
Nazwy handlowe: Digitek, Digox, Lanoxin, Lanoxicaps, Cardoxin

Medically reviewed by Philip Thornton, DipPharm. Last updated on Dec 4, 2020.

• Uses
• Warnings
• Dosage
• What to avoid
• Side effects
• Interactions

What is digoxin?

Digoxin is derived from the leaves of a digitalis plant. Digoksyna sprawia, że serce bije mocniej i w bardziej regularnym rytmie.

Digoksyna jest stosowana w leczeniu niewydolności serca.

Digoksyna jest również stosowana w leczeniu migotania przedsionków, zaburzenia rytmu serca w przedsionkach (górnych komorach serca, które umożliwiają przepływ krwi do serca).

Ostrzeżenia

Nie należy stosować digoksyny, jeśli u pacjenta występuje migotanie komór (zaburzenie rytmu serca w komorach lub dolnych komorach serca, które umożliwiają przepływ krwi z serca).

Przed użyciem tego leku

Nie należy stosować digoksyny, jeśli pacjent jest na nią uczulony lub jeśli pacjent ma migotanie komór (zaburzenie rytmu serca w komorach, lub dolnych komorach serca, które umożliwiają wypływ krwi z serca).

Aby upewnić się, że digoksyna jest bezpieczna dla pacjenta, należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent kiedykolwiek miał:

• poważne schorzenie serca, takie jak „zespół chorej zatoki” lub „blok AV” (chyba że pacjent ma wszczepiony rozrusznik serca);

• zawał serca;

• wolne bicie serca, które powodowało omdlenia;

• zespół Wolffa-Parkinsona-White’a (nagłe szybkie bicie serca);

• choroba nerek;

• zaburzenia równowagi elektrolitowej (takie jak małe stężenie wapnia, potasu lub magnezu we krwi);

• zaburzenia tarczycy; lub

• jeśli u pacjenta wystąpiły ostatnio wymioty lub biegunka.

Należy poinformować lekarza, jeśli pacjentka jest w ciąży. Nie wiadomo, czy digoksyna może zaszkodzić nienarodzonemu dziecku. Jednak występowanie niewydolności serca lub migotania przedsionków w czasie ciąży może powodować komplikacje, takie jak przedwczesny poród lub mała masa urodzeniowa, lub ryzyko śmierci zarówno u matki, jak i u dziecka. Korzyści z leczenia problemów z sercem za pomocą digoksyny mogą przewyższać wszelkie ryzyko dla dziecka.

Karmienie piersią podczas stosowania digoksyny może nie być bezpieczne. Należy zapytać lekarza o wszelkie ryzyko.

Jak stosować digoksynę?

Przyjmuj digoksynę dokładnie tak, jak przepisał lekarz. Należy postępować zgodnie ze wszystkimi wskazówkami na etykiecie recepty i przeczytać wszystkie przewodniki po lekach lub arkusze instrukcji.

Staraj się przyjmować digoksynę doustnie o tej samej porze każdego dnia.

Dokładnie odmierzaj płynny lek. Należy użyć dołączonej strzykawki dozującej lub użyć urządzenia do odmierzania dawek leku (nie łyżki kuchennej).

Przyjmuj digoksynę regularnie, nawet jeśli czujesz się dobrze lub nie masz żadnych objawów. Należy uzupełnić receptę zanim lek całkowicie się skończy.

Digoksyna w zastrzyku jest podawana jako zastrzyk w mięsień lub jako infuzja do żyły. Pracownik służby zdrowia poda ci ten zastrzyk, jeśli nie jesteś w stanie przyjmować leku doustnie.

Twoje ciśnienie krwi i częstość akcji serca będą musiały być sprawdzane codziennie.

Możesz potrzebować częstych badań krwi. Konieczne może być również sprawdzanie czynności nerek.

Nie należy nagle przerywać stosowania tego leku. Nagłe zaprzestanie może pogorszyć stan pacjenta.

Przechowywać w temperaturze pokojowej z dala od wilgoci i ciepła.

Informacje dotyczące dawkowania

Rozsądna dawka digoksyny dla dorosłych w zastoinowej niewydolności serca:

Szybka digitalizacja z dawką obciążającą:
Szczytowe dawki digoksyny w organizmie wynoszące 8 do 12 mcg/kg na ogół zapewniają działanie terapeutyczne przy minimalnym ryzyku toksyczności u większości pacjentów z niewydolnością serca i prawidłowym rytmem zatokowym.
Dawka obciążająca powinna być podawana w kilku frakcjach, przy czym około połowa całkowitej dawki powinna być podana jako pierwsza dawka. Dodatkowe frakcje dawki całkowitej mogą być podawane w odstępach 6 do 8 godzin. Przed podaniem każdej dodatkowej dawki należy rozważyć dokładną ocenę odpowiedzi klinicznej pacjenta. Jeśli reakcja pacjenta wymaga zmiany obliczonej dawki obciążającej digoksyny, wówczas dawkę podtrzymującą należy obliczyć na podstawie ilości rzeczywiście podanej.
Tabletki:
Początkowa: 500 do 750 mcg zwykle wywołuje wykrywalne działanie w ciągu 0,5 do 2 godzin, a maksymalne działanie w ciągu 2 do 6 godzin. Dodatkowe dawki 125 do 375 mcg mogą być podawane w odstępach 6 do 8 godzin, aż do uzyskania klinicznych dowodów odpowiedniego działania. Zwykle stosowana ilość tabletek wymagana przez pacjenta o masie ciała 70 kg w celu osiągnięcia szczytowego stężenia w organizmie wynoszącego 8 do 12 mcg/kg wynosi 750 do 1250 mcg.
Kapsułki:
Dawkowanie początkowe: 400 do 600 mcg kapsułek digoksyny na ogół powoduje wykrywalne działanie w ciągu 0,5 do 2 godzin z maksymalnym działaniem w ciągu 2 do 6 godzin. Dodatkowe dawki 100 do 300 mcg mogą być podawane ostrożnie w odstępach 6 do 8 godzin, aż do uzyskania klinicznych dowodów odpowiedniego działania. Zazwyczaj ilość kapsułek, jakiej potrzebuje pacjent o masie ciała 70 kg do osiągnięcia szczytowych zapasów w organizmie wynoszących 8 do 12 mcg/kg, wynosi 600 do 1000 mcg.
Wstrzyknięcie:
Dawkowanie początkowe: 400 do 600 mcg digoksyny dożylnie zwykle wywołuje wykrywalne działanie w ciągu 5 do 30 minut, a maksymalne działanie w ciągu 1 do 4 godzin. Dodatkowe dawki 100 do 300 mcg mogą być podawane ostrożnie w odstępach 6 do 8 godzin, aż do uzyskania klinicznych dowodów odpowiedniego działania. Zwykła ilość digoksyny podawana w postaci wstrzyknięcia, potrzebna pacjentowi o masie ciała 70 kg do osiągnięcia szczytowego stężenia w organizmie wynoszącego 8 do 12 mcg/kg, wynosi 600 do 1000 mcg. Droga iniekcji jest często stosowana w celu uzyskania szybkiej digitalizacji, z zamianą na tabletki digoksyny lub kapsułki digoksyny w leczeniu podtrzymującym.
Dawka podtrzymująca:
Dawki tabletek digoksyny stosowane w kontrolowanych badaniach u pacjentów z niewydolnością serca wynosiły od 125 do 500 mcg raz na dobę. W badaniach tych dawkę dostosowywano na ogół do wieku pacjenta, jego beztłuszczowej masy ciała i czynności nerek. U pacjentów w wieku poniżej 70 lat z dobrą czynnością nerek terapię rozpoczyna się zwykle od dawki 250 mcg raz na dobę.

Rozsądowa dawka dla dorosłych w przypadku migotania przedsionków:

Dawki szczytowe digoksyny większe niż 8 do 12 mcg/kg wymagane u większości pacjentów z niewydolnością serca i prawidłowym rytmem zatokowym były stosowane do kontroli częstości akcji komór u pacjentów z migotaniem przedsionków. Dawki stosowane w leczeniu przewlekłego migotania przedsionków należy miareczkować do minimalnej dawki, która pozwala uzyskać pożądaną kontrolę częstości akcji komór bez wywoływania niepożądanych działań niepożądanych.

Rozsądowa dawka pediatryczna w leczeniu migotania przedsionków:

Nie należy podawać jednorazowo pełnej całkowitej dawki digitalizującej. Podawać dawki obciążające w kilku porcjach, podając mniej więcej połowę całkowitej dawki jako pierwszą dawkę. Dodatkowe frakcje całkowitej dawki należy podawać w odstępach 6 do 8 godzin (doustnie) lub 4 do 8 godzin (pozajelitowo). U niemowląt i małych dzieci w wieku poniżej 10 lat zaleca się podzielone dawkowanie dobowe.
Podawanie pozajelitowe powinno być stosowane tylko wtedy, gdy potrzeba szybkiej digitalizacji jest pilna lub gdy lek nie może być przyjęty doustnie. Preferowane jest podawanie dożylne zamiast domięśniowego, ponieważ może ono prowadzić do silnego bólu w miejscu wstrzyknięcia. Jeśli konieczne jest podanie leku drogą domięśniową, należy wstrzyknąć go głęboko w mięsień, a następnie wykonać masaż. W jedno miejsce nie należy wstrzykiwać więcej niż 500 mcg.
Przeliczone dawki powinny być oparte na beztłuszczowej masie ciała.
Wcześniaki:
Digitalizująca (obciążająca) dawka: Eliksir doustny: 20 do 30 mcg/kg; dożylnie: 15 do 25 mcg/kg
Dawka podtrzymująca: doustnie 5 do 7,5 mcg/kg; dożylnie 4 do 6 mcg/kg
Full Term:
Digitalizująca (Loading) dawka: Eliksir doustny: 25 do 35 mcg/kg; dożylnie: 20 do 30 mcg/kg
Dawka podtrzymująca: doustnie 6 do 10 mcg/kg; dożylnie 5 do 8 mcg/kg
1-24 miesiące:
Digitalizująca (Loading) dawka: Eliksir doustny: 35 do 60 mcg/kg; dożylnie: 30 do 50 mcg/kg
Dawka podtrzymująca: doustnie 10 do 15 mcg/kg; dożylnie 7,5 do 12 mcg/kg
3 do 5 lat:
Digitalizująca (Loading) dawka: Eliksir doustny: 30 do 40 mcg/kg; dożylnie: 25 do 35 mcg/kg
Dawka podtrzymująca: doustnie 7,5 do 10 mcg/kg; dożylnie 6 do 9 mcg/kg
6 do 10 lat:
Digitalizująca (Loading) dawka: Eliksir doustny: 20 do 35 mcg/kg; dożylnie: 15 do 30 mcg/kg
Dawka podtrzymująca: doustnie 5 do 10 mcg/kg; dożylnie 4 do 8 mcg/kg
11 lat i starsi:
Dawka digitalizująca (ładująca): Eliksir doustny: 10 do 15 mcg/kg; Dożylnie: 8 do 12 mcg/kg
Dawka podtrzymująca: doustna 2,5 do 5 mcg/kg; dożylna 2 do 3 mcg/kg

Co się stanie, jeśli pominę dawkę leku?

Przyjmij lek tak szybko, jak to możliwe, ale pomiń pominiętą dawkę, jeśli następna dawka ma być przyjęta za mniej niż 12 godzin. Nie należy przyjmować dwóch dawek jednocześnie.

Co się stanie w przypadku przedawkowania?

Należy zwrócić się o pomoc medyczną w nagłych wypadkach lub zadzwonić do linii Poison Help pod numer 1-800-222-1222. Przedawkowanie digoksyny może być śmiertelne.

Objawy przedawkowania mogą obejmować nudności, wymioty, utratę apetytu i uczucie zmęczenia.

Czego powinienem unikać podczas stosowania digoksyny?

Należy unikać przegrzania lub odwodnienia podczas wysiłku fizycznego, w czasie upałów lub z powodu niepicia wystarczającej ilości płynów. Przedawkowanie digoksyny może wystąpić łatwiej, jeśli pacjent jest odwodniony.

Skutki uboczne stosowania digoksyny

Uzyskaj doraźną pomoc medyczną, jeśli wystąpią objawy reakcji alergicznej na digoksynę: pokrzywka; trudności w oddychaniu; obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła.

Natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli:

• mdłości, wymioty, biegunka, ból brzucha;

• szybka, wolna lub nierówna akcja serca;

• uczucie lekkości, jakbyś mógł zemdleć;

• krwawe lub czarne, smoliste stolce;

• dezorientacja, osłabienie, omamy, nietypowe myśli lub zachowanie;

• obrzęk piersi lub tkliwość;

• niewyraźne widzenie, zażółcenie widzenia; lub

• (u niemowląt lub dzieci) ból brzucha, zmniejszenie masy ciała, opóźnienie wzrostu, zmiany zachowania.

Poważne działania niepożądane mogą być bardziej prawdopodobne u osób w podeszłym wieku oraz u osób chorych lub osłabionych.

Częste działania niepożądane digoksyny mogą obejmować:

• nudności, biegunkę;

• uczucie osłabienia lub zawroty głowy;

• ból głowy, osłabienie, niepokój, depresję; lub

• wysypkę.

Nie jest to pełny wykaz działań niepożądanych i mogą wystąpić inne. Należy skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania porady medycznej dotyczącej działań niepożądanych. Działania niepożądane można zgłaszać do FDA pod numerem 1-800-FDA-1088.

Jakie inne leki mogą wpływać na digoksynę?

Czasami nie jest bezpieczne jednoczesne stosowanie niektórych leków. Niektóre leki mogą wpływać na stężenie we krwi innych przyjmowanych leków, co może nasilić działania niepożądane lub sprawić, że leki te będą mniej skuteczne.

Wiele leków może wchodzić w interakcje z digoksyną. Obejmuje to leki na receptę i bez recepty, witaminy i produkty ziołowe. Nie wszystkie możliwe interakcje zostały tutaj wymienione. Poinformuj lekarza o wszystkich swoich obecnych lekach oraz o każdym leku, który zaczynasz lub przestajesz stosować.

Informacje dodatkowe

Pamiętaj, przechowuj ten lek i wszystkie inne leki w miejscu niedostępnym dla dzieci, nigdy nie dziel się lekami z innymi osobami i stosuj digoksynę tylko w zalecanych wskazaniach.

Zawsze należy skonsultować się z pracownikiem służby zdrowia, aby upewnić się, że informacje zawarte na tej stronie odnoszą się do sytuacji osobistej pacjenta.

Zrzeczenie się odpowiedzialności medycznej

.